ถุงมือเรื่องสั้น สมัยที่ 5 ยกที่ 1 เรื่องที่ 6 ปิดท้ายสำหรับสัปดาห์นี้ครับ ^^

และเป็นการต้อนรับ "วันฮาโลวีน" ที่กำลังจะมาถึงด้วย จึงปิดท้ายด้วยแนวที่น่าจะสยองอีกหนึ่งเรื่อง อันที่จริงยังมีอีก แต่ต้องเก็บไว้สำหรับวีคหน้าบ้างครับ ไม่งั้น ขืนเข็นมาลงหมด ก็จะหมดเกลี้ยงสต๊อก

เรื่องนี้สั้นๆ เกิดขึ้นในคืนลอยกระทง ครับ........

“วันเพ็ญเดือนสิบสอง น้ำก็นองเต็มตลิ่ง เราทั้งหลายชายหญิง สนุกกันจริงวันลอยกระทง…..” 

เสียงเพลง ‘รำวงลอยกระทง’ ดังแว่วเข้าหูของนายอิน เนื่องจากวันนี้เป็นวันลอยกระทง คงมีบ้านใกล้เรือนเคียงหลังใดหลังหนึ่งเปิดวิทยุเสียงดังพอให้ได้ยินและสามารถจับใจความได้

“คืนนี้ไปลอยกระทงที่ไหนดีวะ” นายอินเปิดประเด็นกับเพื่อนอีกสองคนที่นั่งล้อมวงกันกินข้าวเที่ยง

“คลองข้างวัดไง เหมือนเดิมแหละน่ะ” นายจันทร์คิดในใจว่า จะถามทำไมวะ เพราะทุกปีก็ลอยที่นี่ตั้งแต่เด็ก

“ปีนี้คนน่าจะเยอะเพราะเป็นวันเสาร์ และผีก็คงเยอะด้วยน่ะสิ...แฮร่ๆๆ” นายเมืองแกล้งทำเสียงผี

“อ้อ...วันลอยกระทงตรงกับวันฮาโลวีน...คืนปล่อยผี” นายอินทำเสียงยานพยางค์สุดท้าย

“ข้ากลัวเจอผีจัง...บรึ๋ยยย” นายจันทร์ขึ้นชื่อว่าขี้กลัวผีจนโดนเพื่อน ๆ แกล้งเป็นประจำ

“ไม่ต้องกลัวหรอก ผีเห็นแกก็ไม่กล้ามาหลอกหร้อก ฮ่าๆๆๆ” นายเมืองเยาะเพื่อน

“หึย!! ว่าข้ามีหน้าเป็นอาวุธงั้นเรอะ ?” นายจันทร์เริ่มโมโห

“ป่าว…ก็ดูแกสิ ห้อยพระเต็มคอขนาดนี้ ผีมันก็กลัวน่ะสิ” นายเมืองรีบแก้ตัว ชี้นิ้วไปที่สร้อยคอของนายจันทร์

“ข้าว่า ผีนางตานี น่าจะเยอะนะคืนนี้” นายอินนึกถึงเรื่องเล่าขึ้นได้

“ทำไมล่ะ ?” นายเมืองสงสัย

“ก็คนตัดต้นกล้วยตานีกันเยอะเพื่อไปทำกระทงน่ะสิ ยิ่งรณรงค์ให้ใช้วัสดุธรรมชาติมาทำด้วย พอต้นกล้วยตานีโดนตัด นางตานีก็ไม่มีที่อยู่ ต้องออกมาเร่ร่อน คืนนี้เยอะแน่ ๆ เลย” นายอินพูดไปตามที่คิด

“แล้วเราจะรู้ได้ยังไงล่ะ ว่าใครคือผู้หญิงที่เป็นคน หรือใครคือผีนางตานี ?” นายจันทร์เริ่มรู้สึกกลัว

“อ้อ...ดูง่าย ๆ นางตานีจะมีรูปร่างหน้าตาสวย ห่มสไบสีเขียว และนุ่งโจงกระเบนแบบผู้หญิงโบราณน่ะสิ เค้าว่ากันว่าผีนางตานีชอบล่อผู้ชายไปลวนลามด้วยนะ เเละนางตานียังมีเเรงหึงหวงที่น่ากลัวอีกด้วย เพราะถ้าผู้ชายที่มีอะไรกับนางเเล้ว เมื่อไปมีผู้หญิงคนอื่น นางตานีก็จะตามไปหักคอผู้ชายคนนั้นทันที ด้วยเเรงหึงหวงนั่นเอง” นายอินทร์บรรยายตามที่ยายของเขาเคยเล่าให้ฟัง

“แต่วันลอยกระทงเป็นประเพณีไทย คนใส่ชุดไทยไปลอยน่าจะมีอยู่บ้างนะ แล้วเราจะรู้ได้ยังไงล่ะ” นายเมืองแย้ง

“ข้าว่าทางที่ดี ถ้าเห็นผู้หญิงใส่ชุดไทยสีเขียว ก็อย่าไปยุ่งเลยดีที่สุด”  นายจันทร์ทำเสียงสั่น ๆ

เมื่อกลางคืนมาถึง ทั้งสามก็ออกไปเที่ยวงานวันลอยกระทงที่วัดแถวบ้าน ซึ่งจัดขึ้นเป็นประจำทุกปี และสามหนุ่มก็ไม่เคยขาดแม้เพียงครั้งเดียว

“ตั้งแต่เกิดมา ก็มีปีนี้แหละที่วันลอยกระทงตรงกับวันฮาโลวีนพอดี” นายอินกล่าวขึ้น แล้วเอาไม้จิ้มลูกชิ้นที่อยู่ในถุงใส่ปากเคี้ยวหนึ่งลูก

“ใครเป็นผีบ้างก็ไม่รู้ คนเยอะแยะเดินเปะปะสวนกันไปหมด” นายจันทร์จอมขี้กลัวพูดด้วยน้ำเสียงสั่น ๆ อีกตามเคย

“เห้ยนั่นไง ผู้หญิงใส่ชุดไทยสีเขียว กำลังเดินตรงมาที่พวกเราด้วย” นายเมืองชี้นิ้วไปที่ผู้หญิงหน้าตาสวยใส่ชุดเหมือนผีนางตานีที่นายอินเล่าให้ฟังเมื่อตอนกลางวัน

ยังไม่ทันที่ทุกคนจะวิ่งหนี นางในชุดไทยสีเขียวก็ได้ตะโกนว่า 

“พวกพี่ ๆ จ๋า  ช่วยน้องเขียวซื้อทาร์ตไข่หน่อยสิจ๊ะ เพิ่งอบเสร็จใหม่ ๆ ร้อน ๆ หอม ๆ เลยจ้า”

สาวประเภทสองฉีกยิ้มกว้างให้กับสามหนุ่ม