เข้าสู่สัปดาห์ที่สามที่ผมคุยกับคนเกาหลี

ยอมรับว่าตื่นตันมากตั้งเเต่ได้คุยกับเทอ เขาไม่รังเกียจเหมือนสาวไทยที่ผมได้ไลน์มาเเล้วหายไป พอเข้าส้ปดาห์ที่สามเราเริ่มเเลกภาพ ผมส่งภาพขี้เหร่ให้เขาดูตลอด ทั้งดำ ทั้งไรเเบบว่าผู้หญิงเขาไม่กล้าที่จะเจอผมเลย บางคนหายตั้งเเต่เเรกวันเเรกที่ได้เห็นหน้าผมเเล่ว 
เเต่สาวเกาหลีคนนี้เขายังคุย ถ้าผ่านเดือนนี้ได้ผมจะคอลเห็นหน้าต่อ
ดูสิว่าเขาจะรับได้ไหม 
ขอบคุนนะสาวเกาหลีย่านสาทรที่ไม่เคยหายเเม้ผมจะส่งวิดีโอหน้าตาขี้เหร่ 
ไม่ต้องบอกหรอกว่าผมจะถูกหลอกเพราะผมเองก็ย้ำกับเขาว่าผมเงินเดือนน้อยเเค่สองหมื่นเอง
หวังว่าผมจะเจอเขาในอีกไม่ช้านะ
ขอบคุณ ผมเริ่มมีความหวังกับความรัก  เเต่คงเผื่อว่าคงไม่เหมาะสม เพราะเขาเงินเดือนดี
คนที่คุยกับ ณ เวลานี้กลับเป็นคนเกาหลี ทั้งที่หาใครสักคนที่เป็นคนเเถวนี้ เเต่ไม่มี