มุมมอง 2 มุมที่บริหารต่างกัน

ผู้บริหารที่ บริหารให้เงินอยู่กับตัวเอง เยอะที่สุด มากที่สุด 
   ที่เห็นในสังคม ก็คือ
     - การจ่ายเงินใต้โต๊ะ ด้านการศึกษา ด้านการทำงาน ค่าแป๊ะเจี๊ย ค่าซื้อตำแหน่งงาน ค่าประมูลงาน
     - ของขวัญ ด้านความสัมพันธ์ เชื่อมสัมพันธ์ ของขวัญขอบคุณ ของขวัญแทนใจ 
     - ตลาดกลาง ด้านอำนาจ การติดต่อการค้า การผ่านเอกสาร กรมที่ดิน กรมการค้าภายใน กรมศุลกากร
     - เงินเดือน สวัสดิการ ที่ผู้บริหารสูงสุดทุกคน ทุกตำแหน่ง ต้องได้รับ ต้องแถมด้วยค่าน้ำค่าไฟค่าโทรศัพท์ ค่าน้ำมัน ค่ารักษาพยาบาล ฯลฯ แม้แต่ค่าเรียนลูก ค่าเสริมสวยของเมีย ค่ารถคันใหม่ให้เมียและลูก 

    ถ้าจะบำเรอขนาดนี้ กำไรมีเป็นล้านล้านบาท ก็ใช้หมดเกลี้ยงละครับ
    เพราะตัวเองไม่พอ ครอบครัวไม่พอ ญาติพี่น้องไม่พอ เพื่อนพี่น้องพ้องพี่คนสนิทไม่พอ ขนคนนอกบริษัทมาช่วยรับอีก (ตัวปลอมบัตรปลอมวุฒิปลอม)

ผู้บริหารที่ บริหารให้เงินอยู่กับตัวเอง น้อยที่สุด ลดที่สุด
   ที่เห็นในสังคม ก็คือ 
    - อาจารย์ ที่ทุ่มเทแรงกาย แรงใจ เพื่อสั่งสอนนักศึกษา ให้รู้และเข้าถึงความรู้การปฏิบัติจริง ท่านเหนื่อย ท่านยังคงรับแต่เงินเดือน สร้างศิษย์ที่ดีต่อไป
    - หัวหน้างาน ที่สร้างแรงสร้างวัฒนธรรม ให้พนักงานทำงานเพื่องาน เพื่อหน้าที่ เพื่อความรับผิดชอบ และแก้ไขเมื่อพบสิ่งผิดปกติ รับผิดชอบงานเอง
    - เจ้าของกิจการ ที่ไม่เคยรับเงินปันผล ไม่รับกล่องของขวัญ ไม่รับน้ำสินน้ำใจ ไม่พบปะเป็นการส่วนตัวเพื่อรับของขวัญขอบคุณ

    ผู้บริหารเหล่านี้ ทำให้กิจการและความมั่นคงของบริษัท สามารถอยู่ได้ยาวนานนะครับ 
    แต่พวกเขากลับถูกบีบออก เพราะพวกเขาคือผู้ที่ขวางทางการโกงกิน การโยกเงิน และการบริหารเงิน
    การทำงานที่พร้อมด้วยคุณธรรม จริยธรรม และจรรยาบรรณ หน้าที่ความรับผิดชอบ กลับถูกตำหนิทารุณในสังคม ว่าเป็นพวกขวางคลอง