เราอายุ26 ปีนะคะ ก่อนหน้านี้ตั้งแต่สมัยเรียน เราขายของมาตลอด จนเรียนมหาลัยปี1 ไปหาสมัครงานพาร์ทไทม์ทำ เพราะอยากมีเงิน ระหว่างนั้นก็ทำพาร์ทๆทม์หลังเรียน แล้วเสาร์อาทิตย์ขอเค้าเข้าเช้าเพื่อบ่ายไปขายของต่อ ทำแบบนี้มาเป็นปี จนประมาณปี2แม่ดาวน์รถเก๋งให้ จึงออกจากงานพาร์ทไทม์มาขายของหลังเลิกเรียนบางวันและเสาร์อาทิตย์ นำเงินที่ทำงานมาลงทุนต่อยอดจนหาเงินส่งตัวเองเนียนจนจบ ผ่อนรถเองมาตลอด ทำแบบนี้มาตลอดจนเรียนจบ รู้สึกว่าอยากมาขายของเต็มตัวจริงๆแล้ว ไม่เคยคิดว่าจะทำงานเลย จนวันนึงมีตลาดเปิดใหม่ ตอนแรกเปิดทุกวัน แต่วันหลักๆที่ขายได้ คือ ศุกร์ เสาร์ และอาทิตย์ ตลาดลดเหลือวันขายแค่ พฤ-อา วันธรรมมันว่าง เราจึงเริ่มไปหางานทำ จนมีที่นึงทำจ-ศ ทำมาปีกว่าเงินไม่เยอะ เพราะสถาบันมหาลัยเราไม่ได้เลยเป็นได้แค่พนักงานรายวัน เดือนนึงประมาณ9,000-12,000 เราไม่ค่อยทำโอเพราะ เลิกงานวันศุกร์ เสาร์อาทิตย์เราเลือกที่จะไปขายของเพราะได้เงินเยอะกว่า ระหว่างที่ทำงาน ก็เริ่มทำขนมขาย พนักงานมาซื้อวันนึงก็ตก3-4ร้อย หลังๆพนักงานเริ่มโดนปลดออกเยอะขายขนมก็ลดลง และทำงานที่นี่อนาคตก็เท่าเดิม แต่เพื่อนร่วมงานที่นี่เราโอเคมาก ตอนแรกตัดสินใจจะออกมาทำขนมขาย แต่สุดท้ายก็ได้งานใหม่ ที่นี่เป็นรายเดือน ได้17,000 แต่ที่นี่มีแต่มนุษย์ป้า ความจริงใจเค้าทำกันมา10กว่าปี ความจริงใจยังไม่มีให้กัน หัวหน้าเราจุกจิกมาก เรานั่งทำงานข้างๆหัวหน้าวันๆไม่ได้คุยกับใคร ลงไปคุยกับพี่ข้างล่างหัวหน้าก็คอยตามดูกล้องวงจรปิดตลอด ทำอะไรคอยจับผิดตลอด คุยไลน์สั่งงานกับช่างก็มาแอบยืนดูว่าเราคุยอะไรข้างหลัง หัวหน้าผญ วัยทอง บางทีก็แกล้งเรา ตอนแรกเราไม่เคยเกลียดหลังเริ่มแกล้งเราเริ่มทนไม่ไหว ในตำแหน่งที่เราทำไม่มีใครอยู่ได้ ทั้งเจ้าของบริษ้ทฯ ก็อารมณ์ร้ายไม่พอใจใครก็ไม่อยากเอาไว้
สุดท้ายเราทำยังไม่ผ่านโปรที่นี่เราก็ออก มาขายของทำขนม แต่สิ่งที่เราหนักใจที่สุดคือ พ่อแม่แฟนเรา อยากให้เราทำงาน เพราะคิดว่ามันมั่นคง แม่แฟนเราเป็นครูเอกชน ก่อนหน้านี้อยากให้แฟนเราทำงานพวกราชการแต่แฟนเราก็ไม่ชอบ สุดท้ายไปเปิดร้านตัดผม ซึ่งตอนแรกก็ก็ไม่ยอม จนแฟนเรามีเงินเก็บจากการอยู่ร้านตัดผมกิน% ประมาณ 2 ปีเก็บเงินได้แสนกว่าบาท เค้าไม่มีภาระอะไรนะคะ บ้านแฟนก็เริ่มยอมจนแฟนเปิดร้านตัดผม เดือนนึงก็ได้ 3-4หมื่นกว่าต่อเดือนประมาณนี้ ก่อนหน้านี้แม่เค้าบอกว่าอยากให้มีคนนึงทำงานเป็นฐาน ซึ่งมันคงต้องเป็นเรา เราคิดว่าเราไม่ชอบทำงาน ถึงทำคงไม่ตลอดอาจแค่ไม่กี่ปี แต่พอออกมาจากที่เก่าเราก็ไม่ได้หางานเลย มาทำขนมขาย หลักคือขาย ศ-อา ขายของอาทิตย์นึงปกติจะได้ 5-6พัน ถ้าเงินออกดีๆ อาทิตย์นั้นจะได้ 8-10,000 ไม่นวมทำขนมวันธรรมดาที่เราว่าง แต่ก่อนนี้ที่ทำขนมดีแม่แฟนบอกว่าถ้ามันดีกว่าทำงานก็ทำไป แต่เมื่อวาน เค้าคงเห็นว่าได้บ้างไม่ได้บ้าง เค้าก็ถามว่าแล้วได้ลองหางานบ้างไหม ...คำนี้มันกลับมาอีกแล้ว .... ซึ่งเราไม่อยากทำแล้ว อยู่แบบนี้เรามีความสุขมาก บ้านแฟนดาวน์บ้านให้ เค้าดีกับเรามาก แต่เค้าคิดว่าการขายของไม่มั่นคง แต่เราไม่ได้ชอบทำงาน ตอนนี้สับสนไปแล้วค่ะรู้สึกกดดัน
ยาวไปหน่อยนะคะ ขอบคุณค่ะ
ขายของกับทำงานเลือกอะไรดีคะ
สุดท้ายเราทำยังไม่ผ่านโปรที่นี่เราก็ออก มาขายของทำขนม แต่สิ่งที่เราหนักใจที่สุดคือ พ่อแม่แฟนเรา อยากให้เราทำงาน เพราะคิดว่ามันมั่นคง แม่แฟนเราเป็นครูเอกชน ก่อนหน้านี้อยากให้แฟนเราทำงานพวกราชการแต่แฟนเราก็ไม่ชอบ สุดท้ายไปเปิดร้านตัดผม ซึ่งตอนแรกก็ก็ไม่ยอม จนแฟนเรามีเงินเก็บจากการอยู่ร้านตัดผมกิน% ประมาณ 2 ปีเก็บเงินได้แสนกว่าบาท เค้าไม่มีภาระอะไรนะคะ บ้านแฟนก็เริ่มยอมจนแฟนเปิดร้านตัดผม เดือนนึงก็ได้ 3-4หมื่นกว่าต่อเดือนประมาณนี้ ก่อนหน้านี้แม่เค้าบอกว่าอยากให้มีคนนึงทำงานเป็นฐาน ซึ่งมันคงต้องเป็นเรา เราคิดว่าเราไม่ชอบทำงาน ถึงทำคงไม่ตลอดอาจแค่ไม่กี่ปี แต่พอออกมาจากที่เก่าเราก็ไม่ได้หางานเลย มาทำขนมขาย หลักคือขาย ศ-อา ขายของอาทิตย์นึงปกติจะได้ 5-6พัน ถ้าเงินออกดีๆ อาทิตย์นั้นจะได้ 8-10,000 ไม่นวมทำขนมวันธรรมดาที่เราว่าง แต่ก่อนนี้ที่ทำขนมดีแม่แฟนบอกว่าถ้ามันดีกว่าทำงานก็ทำไป แต่เมื่อวาน เค้าคงเห็นว่าได้บ้างไม่ได้บ้าง เค้าก็ถามว่าแล้วได้ลองหางานบ้างไหม ...คำนี้มันกลับมาอีกแล้ว .... ซึ่งเราไม่อยากทำแล้ว อยู่แบบนี้เรามีความสุขมาก บ้านแฟนดาวน์บ้านให้ เค้าดีกับเรามาก แต่เค้าคิดว่าการขายของไม่มั่นคง แต่เราไม่ได้ชอบทำงาน ตอนนี้สับสนไปแล้วค่ะรู้สึกกดดัน
ยาวไปหน่อยนะคะ ขอบคุณค่ะ