ผมจะเล่าให้ฟัง
ในกระทู้นี้ขอ "ห้ามด่ากันแรงๆนะ"
เริ่มครับมีผญ.คนนึงครับ ก็แฟนผมนั่นแหล่ะ เธอเป็นคนดี เมื่อมองจากรูปลักษณ์ภายนอก แต่จริงๆแล้วนั่นแหล่ะครับ ตรงตามหัวข้อเลย โมโห งอน กับเรื่องเล็กน้อย เมื่อนางโกรธ หรือโมโหอะไรสักอย่าง ขอโทษยังไงก็เขาไม่สน ขอโทษล้านครั้งก็ไม่สนใจครับ โดนส่วนตัวผมคิดเลยว่ามันจะเป็นแค่เรื่องเล็กๆแบบนี้ทุกวันเลยหรอ (เช่น เผลอหลับตอนที่เขาออกกำลังกายอยู่) และเวลาที่เขางอน หรือโกรธ หรือโมโห เขาจะเปิดเฟสบุ๊ค ทักหาผช. ทั้งๆที่เรื่องเป็นแค่หัวสิว ผมรู้นะว่าต้องยอม แต่เเอาใจคนเอาแต่ใจน่ะครับ ยากที่สุด เล่นตัว ต่างๆนาๆ
มาอยู่วันหนึ่งครับ นอนด้วยกันอยู่ดีๆ เขาก็ลุกพรึบขึ้นมาครับ ทำท่านั่งสักพักแล้วก็ลุกขึ้นทำท่าทางจะเดินออกไปข้างนอกห้อง และผมเริ่มทนไม่ไหวครับ ผมทำงานเช้าตอนเย็นห้ามหลับกลางคืนตื่นกลางคัน ทีแรกผมพยายามมองด้วยตาที่บอกว่าจะระเบิดแล้วนะ แล้วผมก็พาเขานอนห่มผ้า แล้วก็เด้งขึ้นมาอีก ผมทนไม่ไหวผมเลยโวยวายผม ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องเดินออกไป เพื่อให้ชาวบ้านนั้นรู้หรอว่าเราทะเลาะกัน ความเป็นผู้ใหญ่หายเกลี้ยง (เมื่อก่อนสอนผมแต่ตอนนี้กลับทำเสียเอง) ล่าสุด (พฤติกรรมเด็กสุด- เขาเป็นอย่างที่ผมเล่าเด้งตื่นกลางคืนเดิน แล้วบอกว่าเข้าห้องน้ำตึ้ง ผมก็รอ แล้วก็เผลอหลับไป ตื่นมาอีกทีเห็นเขาออกมาจากห้องน้ำ เวลา ตี 4 แล้วก็เดินออกจากห้องไป เพราะผมหลับ คราวนีคว้ากุญแจรถประจำตำแหน่ง(รถของบริษัท)แล้วขึ้นรถไปนั่งทำหน้าโกรธ แล้วล็อกประตูทั้งหมด เพื่อขังตัวเองไว้บนรถ ผมทำอะไรไม่ได้ โทรก็ไม่รับแชทก็ด่ากลับ อีกว่า"ก็ไปนอนต่อสิ" การนอนเป็นสิ่งที่ผิด? ผมเลยคิดอะไรไม่ออกละ โทรบอกพ่อเขาแม้มเลย พ่อเขาน่าจะรู้นิสัยเขาดี เลยสอบถามและให้พ่อเจรจาให้ครับ
เคยเจอบ้างมั้ยครับผญ.ที่มีอาการแบบนี้ ผมไม่รู้เพราะผมก็มีเขาแค่คนเดียวผมก็พยายามทำให้ในสิ่งที่ดี และมีความคิดที่โตเป็นผู้ใหญ่ แต่ถ้าโฟกัสผิดที่ มันจะกลายเป็นไม่สนใจทันที
เคยมั้ยแฟน โมโหในระดับสูงสุด (เพราะเรื่องเล็กน้อย)
ในกระทู้นี้ขอ "ห้ามด่ากันแรงๆนะ"
เริ่มครับมีผญ.คนนึงครับ ก็แฟนผมนั่นแหล่ะ เธอเป็นคนดี เมื่อมองจากรูปลักษณ์ภายนอก แต่จริงๆแล้วนั่นแหล่ะครับ ตรงตามหัวข้อเลย โมโห งอน กับเรื่องเล็กน้อย เมื่อนางโกรธ หรือโมโหอะไรสักอย่าง ขอโทษยังไงก็เขาไม่สน ขอโทษล้านครั้งก็ไม่สนใจครับ โดนส่วนตัวผมคิดเลยว่ามันจะเป็นแค่เรื่องเล็กๆแบบนี้ทุกวันเลยหรอ (เช่น เผลอหลับตอนที่เขาออกกำลังกายอยู่) และเวลาที่เขางอน หรือโกรธ หรือโมโห เขาจะเปิดเฟสบุ๊ค ทักหาผช. ทั้งๆที่เรื่องเป็นแค่หัวสิว ผมรู้นะว่าต้องยอม แต่เเอาใจคนเอาแต่ใจน่ะครับ ยากที่สุด เล่นตัว ต่างๆนาๆ
มาอยู่วันหนึ่งครับ นอนด้วยกันอยู่ดีๆ เขาก็ลุกพรึบขึ้นมาครับ ทำท่านั่งสักพักแล้วก็ลุกขึ้นทำท่าทางจะเดินออกไปข้างนอกห้อง และผมเริ่มทนไม่ไหวครับ ผมทำงานเช้าตอนเย็นห้ามหลับกลางคืนตื่นกลางคัน ทีแรกผมพยายามมองด้วยตาที่บอกว่าจะระเบิดแล้วนะ แล้วผมก็พาเขานอนห่มผ้า แล้วก็เด้งขึ้นมาอีก ผมทนไม่ไหวผมเลยโวยวายผม ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องเดินออกไป เพื่อให้ชาวบ้านนั้นรู้หรอว่าเราทะเลาะกัน ความเป็นผู้ใหญ่หายเกลี้ยง (เมื่อก่อนสอนผมแต่ตอนนี้กลับทำเสียเอง) ล่าสุด (พฤติกรรมเด็กสุด- เขาเป็นอย่างที่ผมเล่าเด้งตื่นกลางคืนเดิน แล้วบอกว่าเข้าห้องน้ำตึ้ง ผมก็รอ แล้วก็เผลอหลับไป ตื่นมาอีกทีเห็นเขาออกมาจากห้องน้ำ เวลา ตี 4 แล้วก็เดินออกจากห้องไป เพราะผมหลับ คราวนีคว้ากุญแจรถประจำตำแหน่ง(รถของบริษัท)แล้วขึ้นรถไปนั่งทำหน้าโกรธ แล้วล็อกประตูทั้งหมด เพื่อขังตัวเองไว้บนรถ ผมทำอะไรไม่ได้ โทรก็ไม่รับแชทก็ด่ากลับ อีกว่า"ก็ไปนอนต่อสิ" การนอนเป็นสิ่งที่ผิด? ผมเลยคิดอะไรไม่ออกละ โทรบอกพ่อเขาแม้มเลย พ่อเขาน่าจะรู้นิสัยเขาดี เลยสอบถามและให้พ่อเจรจาให้ครับ
เคยเจอบ้างมั้ยครับผญ.ที่มีอาการแบบนี้ ผมไม่รู้เพราะผมก็มีเขาแค่คนเดียวผมก็พยายามทำให้ในสิ่งที่ดี และมีความคิดที่โตเป็นผู้ใหญ่ แต่ถ้าโฟกัสผิดที่ มันจะกลายเป็นไม่สนใจทันที