ช่วยบอกทางออกทีได้ไหม

หึ  เราเป็นเด็กอายุ13นะ 
ในช่วง2ถึง3สัปดาห์ที่ผ่านเรามีอะไรที่ผิดแปลกไป
หลายอย่างจนเราสงสัยว่าเราเป็นอะไรกันแน่
เบื่ออาหารมากคือเราไม่อยากจะกินอะไรเลยเราเหนื่อนมากกลับจากโรงเรียนเราไม่มีแรงเลยเราพยายามจ่ะทำอะไรที่เคยทำแต่เราไม่มีแรง
ที่จ่ะทำเราทำร้ายหลายอย่างทั้งกีดแขนกีดตัวชกกำแพงใช้เล็บจิ๊กขาจิ๊กแขนทุบตัว
คือเราไม่รู้จ่ะทำไรเลยเราถูกคนในครอบครัวบังคับให้ไม่ให้ทำสิ่งเราชอบไม่ให้ออกไปไหนแม้แต่ทำงานกลุ้มเรายังต้องจ่ายแทนการไปทำ
ไม่ให้ล็อกห้องไม่ให้มีเวลาส่วนตัวเลยจริงๆใช่ไหมและยังอีกหลายอย่างจนเราทนไม่ไหวจริงๆเรารู้ว่าเขาห่วงเรารักเรามากแต่เราขอแค่ใช้ชีวิต
ในแบบของเราได้ไหม เราอยากตายมากจริงๆแต่ที่เรายังอยู่เราอยู่เพื่อตัวเองเว้ย
เราไม่อยากทำอะไรแล้วไปโรงเรียนเราต้องแกล้งมีความสุขให้มากที่สุดให้มันเป็นปกติเหมือนเพราะเราเป็นห่วงเพื่อนเราไม่อยากให้เพื่อต้องมาลำบากใจ
เพราะเรา 
ไปโรงเรียนเราไม่ใจจ่ะเรียนไม่มีสมาธิเพราะเราอยากกลับบ้านอยากกลับไปอยู่ในที่ของเรา
เราต้องคอยแอบร้องไห้เพราะเราไม่อยากให้คนในบ้านรู้

หลายครั้งที่เราร้องไห้จนสลบหรือไม่ก็จนเราลืมตาไม่ขึ้น
เราเกียรตัวเองมากทำไมต้องเป็นแบบนี้

และเมื่อวานเราตัดสินใจบอกคนในบ้านว่า ช่วยพาไปหาหมอหน่อยได้ไหมไหวแล้วเหนื่อยกลับอะไรแบบนี้แล้วพาไปหน่อยได้ไหมคืออยากรู้ว่าเป็นอะไร

แต่สิ่งที่เราได้ยินจากปากของเขามัน.....
เขาบอกว่า
ก็โง่เป็นเองแล้วจ่ะคิดมากทำไหมใครทำอะไรให้ทำอะไรก็ไม่ทำเกิดมาเพื่อเสียเวลาชีวิต
แล้วควรตายได้แล้ว....

พอเราบอกว่าแล้วการที่บังคับไม่ให้ทำในสิ่งอยากทำเอาชีวิตเราไปคือ

สิ่งที่ตอบคือเคยบังคับอะไรบ้างเอาชีวิตไปตอนไหนตอแห*เก่งเป็นโรคตอแห*เดี๋ยวมันก็หายเอง....

และเขากำลังจ่ะเอาประตูห้องเราออกแล้วเห้อ
คือตอนนี้เราไม่มีทางออกแล้วเราบอกเขาไปหมดแล้วบอกให้พาไปหาหมอเพราะเราไม่อยากตายก็ไม่พาเราไป
และความสุขที่แทบจ่ะไม่มีอยู่แล้วกำลังจ่ะหายไป

เราไม่ไหวแล้วจริงๆ