เรารู้สึกไปเองหรือไม่

ผิดมั้ยที่เราไม่เคยปลดสถานะตัวเองกับคนเก่าออกจากเฟส แม้กระทั้งรูปที่มีอยู่มากมาย เราก้ไม่ได้เล่นเฟส ปิดแอคเคาน์ไปเลย  เราเลิกกับคนเก่ามานานเกือบปี หลังจากทำใจได้ก้ปลีกตัวเองมาโฟกัสเรื่องเรียน คนรอบข้างบ้าน ครอบครัวและตัวเอง มันก้มีบ้างที่เราจะเหงาๆ ต้องการใครสักคน เราเรยลองเร่นแอพนึง ก้หาเพื่อนคุยบ้าง จนเรามาเจอรุ่นน้องคนนึง คือเราคุยกันได้สักพัก ความรู้สึกคือมันดีมากๆ มันยิ้ม มันมีความสุข บังเอิญเราเรียนที่เดียว ก้มีมาเจอบ้าง เราคิดกับตัวเองมาตลอดว่าเราจะไม่เผลอใจ เราคุยตลอดว่าอย่าลงใจเยอะ เราไม่อยากทำเค้าเสียใจ แต่น้องก้มาหาเราบ้าง หลังๆก้มาเจอกันตลอด มีมาส่ง มารับบ้าง คอยดูแล ช่วยงานบ้าง เป็นเสียงหัวเราะและยิ้มให้เราตลอด มันคือรู้สึก จนน้องมาขอเป็นแฟน แต่เราก้ยังไม่ตกลง เพราะอยากดูใจกันให้นานกว่านี้ แต่แร้ววันนึงเราก้ทำเค้าเสียใจ แบบเสียใจมากๆ น้องไปเจอเฟสเราที่มีสถานะทุกอย่าง เพราะเราไม่เคยปลดออกหรือแม้แต่ลบอะไรเรย  เราอธิบายให้น้องฟัง แต่ก้คงเสียความรู้สึกกันมากๆแล้ว เราเองก้เฟลตัวเอง เพราะทำตัวเองทั้งนั้น เราที่ไปรู้สึกและคาดหวัง น้องบอกให้โอกาสเรานะ ให้เราทำให้เค้ามั่นใจว่าเราไม่มีแฟนและคนอื่น เค้าบอกว่าทุกอย่างก้เหมือนเดิม เราว่าความรู้สึกที่เสียไปแร้วมันยากนะที่จะได้กลับคืน โอเคตอนนี้เราก้คุยกันเหมือนเดิมแหละ  แต่มันไม่เหมือนก่อนแร้ว เราเจอกันน้อยลงหรือไม่ได้เจอกันเรย คุยกันน้อยลง บางทีเราก้รู้สึกว่าน้องฝืนหรือป่าว หรือเปนเราที่พยายามหลอกตัวเองมาตลอดว่ามันดีแร้ว ทั้งๆที่ความรู้สึกเหมือนฝืนเรย เรื่องเฟสเราก้ปิดระบบไปแร้ว เพราะเราเองก้ไม่ได้เข้าไปเร่นอยู่แร้ว หรือเรายึดติดมากเกินไป เราร้องไห้กับตัวเองทุกวันว่าเค้าเหมือนดิม เค้าบอกว่างานเค้าเยอะ งานเราก้เยอะเหมือนกัน เราได้บอกว่ารู้สึกของเราให้เค้ารับรู้หมดแร้ว เรายังห่วงเค้าเหมือนเดิม แต่ทุกอย่างเหมือนมันถอยลงหมดเรย เคยโทรคุยกันตลอด บางวันไม่ได้คุยก้มี เราก้เข้าใจความรู้สึกเค้านะ หรือนี่เรารั้งเค้าไว้คะ  พอตอนโทรคุยกัน มันก้รู้สึกดี แต่ความรู้สึกเหมือนมันไม่ใช่ครั้งแรกที่เราคุยกัน มันเหมือนแบบอารมเพื่อนคุยตอนเหงามากกว่า หรือนี่มันคืออาการที่พยายามตีตัวออกห่างคะ เราควรมูฟออกมาดีมั้ย😔