Harry Potter and The Deathly Hallows
Chaptor 35 KING’S CROSS
         “There’s more,” said Harry. “There’s more to it. Why did my wand break the wand he borrowed?”
         “As to that, I cannot be sure.”
         “Have a guess, then,” said Harry, and Dumbledore laughed.
         “What you must understand, Harry, is that you and Lord Voldemort have journeyed together into realms of magic hitherto unknown and untested. But here is what I think happened, and it is unprecedented, and no wandmaker could, I think, ever have predicted it or explained it to Voldemort.
         “Without meaning to, as you now know, Lord Voldemort doubled the bond between you when he returned to a human form. A part of his soul was still attached to yours, and, thinking to strengthen himself, he took a part of your mother’s sacrifice into himself. If he could only have understood the precise and terrible power of that sacrifice, he would not, perhaps, have dared to touch your blood. . . . But then, if he had been able to understand, he could not be Lord Voldemort, and might never have murdered at all.
         “Having ensured this two-fold connection, having wrapped your destinies together more securely than ever two wizards were joined in history, Voldemort proceeded to attack you with a wand that shared a core with yours. And now something very strange happened, as we know. The cores reacted in a way that Lord Voldemort, who never knew that your wand was twin of his, had never expected.
         “He was more afraid than you were that night, Harry. You had accepted, even embraced, the possibility of death, something Lord Voldemort has never been able to do. Your courage won, your wand overpowered his. And in doing so, something happened between those wands, something that echoed the relationship between their masters.
         “I believe that your wand imbibed some of the power and qualities of Voldemort’s wand that night, which is to say that it contained a little of Voldemort himself. So your wand recognized him when he pursued you, recognized a man who was both kin and mortal enemy, and it regurgitated some of his own magic against him, magic much more powerful than anything Lucius’s wand had ever performed. Your wand now contained the power of your enormous courage and of Voldemort’s own deadly skill: What chance did that poor stick of Lucius Malfoy’s stand?”

ในภาค 7 หลังจากแฮร์รี่ถูกโวลเดอมอร์ยิงคำสาปพิฆาตในป่าต้องห้าม แล้วน็อคไป
แฮร์รี่ได้พูดคุยกับดัมเบิลดอร์ หนึ่งในคำถามคือเรื่องไม้กายสิทธิ์ ซึ่งดัมเบิลดอร์อธิบายว่า
ในตอนที่โวลเดอมอร์บุกฆ่าแฮร์รี่ตอนเด็ก แต่ไม่สำเร็จ แล้ววิญญาณของโวลเดอมอร์หลุดมาติดที่แฮร์รี่ เกิดเป็นความสัมพันธ์ขึ้น
ต่อมาในเล่ม 4 เมื่อชุบร่างโวลเดอมอร์ได้ใช้เลือดของแฮร์รี่อีก จึงเป็นความสัมพันธ์ขึ้นเป็นสองตลบ
ประกอบกับไม้ฮอลลี่ของแฮร์รี่ กับ ไม้ยิวของโวลเดอมอร์ มีแกนกลางอย่างเดียวกัน คือ ขนหางของฟอกส์ นกฟีนิกส์ของดัมเบิลดอร์ ไม้ทั้งสองจึงเป็นเสมือนพี่น้องกัน เพราะมีแกนแฝดเหมือนกัน
ดังนั้น เมื่อโวลเดอมอร์กับแฮร์รี่ยิงคาถาปะทะกันเกิดเป็นไพ-ออร์ อินคานทาเท็ม ในสุสาน (ที่เป็นลูกกรงแสง แล้วภาพร่างเซดริก พ่อแม่ของแฮร์รี่เผยออกมา)
ด้วยความที่แฮร์รี่ยอมรับว่าอาจจะตาย จึงอ้าแขนรับ ในขณะที่โวลเดอมอร์ไม่เคยกล้าทำ (ถึงได้ทำฮอร์ครักซ์)
แฮร์รี่จึงมีความกล้าหาญเหนือกว่าโวลเดอมอร์ ทำให้ไม้ของแฮร์รี่มีพลังเหนือกว่าไม้ของโวลเดอมอร์
บางอย่างจึงเกิดขึ้นระหว่างไม้ทั้งคู่ ซึ่งสะท้อนความสัมพันธ์ระหว่างเจ้าของไม้ทั้งสอง
ไม้ฮอลลี่ของแฮร์รี่ได้ดูดซับพลังและคุณสมบัติของไม้ยิวของโวลเดอมอร์ ซึ่งไม้ยิวได้บรรจุส่วนหนึ่งของโวลเดอมอร์เอาไว้ด้วย
และด้วยเหตุที่เกิดไพ-ออร์ อินคานทาเท็มนี้เอง โวลเดอมอร์จึงสั่งอุ้มโอลลิแวนเดอร์ (เล่ม 6) เพื่อเอาไปถามเกี่ยวกับไม้กายสิทธิ์
ซึ่งโอลแวนเดอร์แนะนำให้โวลเดอมอร์ใช้ไม้ของคนอื่นแทน โวลเดอมอร์จึงเลือกไม้เอล์มของลูเซียส มัลฟอย
แต่ในคืนที่โวลเดอมอร์ไล่ล่าแฮร์รี่ (ตอนต้นเล่ม 7) ไม้ฮอลลี่ของแฮร์รี่จึงรู้ว่าโวลเดอมอร์ซึ่งเป็นเสมือนญาติและศัตรูคู่อาฆาต ไล่ตามมา
ไม้ฮอลลี่จึงคายเวทมนตร์บางส่วนของโวลเดอมอร์กลับคืนใส่โวลเดอมอร์เอง ไม้เอล์มของลูเซียสจึงหัก
แล้วหลังจากนั้น โวลเดอมอร์เค้นถามโอลลิแวนเดอร์ถึงไม้กายสิทธิ์ที่จะเอาชนะ จึงรู้เรื่องไม้เอลเดอร์ ครับ