แฟนเก่าเราซึ่งเป็นเพื่อนห้องเดียวกัน เลิกกันไปเกือบ5เดือน ตามตื้อตามจิก พยายามที่จะให้เรากลับมาคบกับเค้า เราก็ปฏิเสธเค้าไปทุกครั้ง แต่ระหว่างที่เค้าตามตื้อเราเค้าก็จะทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของเราหวงก้างมากๆๆๆๆๆ จนเราโครตจะอึดอัด เราพยายามบอกเค้าไปแล้วว่าเราจะไม่กลับไปหาเค้า จึงบอกเขาไปว่าปิดใจแล้ว แล้วเค้าก็บอกว่าก็ชั่ง จะทำให้เปิดใจเอง มันก็พยามยามเข้าใกล้ตลอดเวลา จนวันหนึ่งเราคุยกับพี่คนหนึ่งและมันก้ได้รู้ว่าเราคุยกับพี่เขา แต่เราแค่คุยนะไม่ได้คบ มันก้ออกอาการหึงหวงแรงมากๆๆ ซึ่งเราไม่ชอบเราก็พูดตรงๆไป มันบอกว่าเสียความรู้สึกที่มาชอบเรา เราเลยบอกว่าเราไม่กลับไปแน่นอนแต่ก้ยังดันทุรังมาชอบ แต่มันก้โกรธเรามากๆที่เราไม่กลับไปคบกับมัน วันต่อมาก็เรียนตามปกติ จนถึงเวลาใกล้กลับบ้านเรากำลังเก้บของที่จะกลับบ้านและตอนนั้นเพื่อนทุกคนก็อยู่ในห้องหมดยกเว้นครู มันจึงตะโกนถามผู้หญิงในห้องว่าจะอยู่กลุ่มเดียวกันกับมันมั้ย เราไม่ตอบเพราะเราไม่รู้ว่ามันถามใคร เราจึงเก็บของต่อและมันก็วิ่งใส่เราแล้วตะโกนว่า จะอยูกลุ่มเดียวกันกับกูมั้ย!!!พร้อมกับโยนกระดาษสีใส่เรา และผลักเราแรงมาก มันตะโกนแรงมากๆจนเพื่อนในห้องตกใจและมองมาที่เรากับมัน เราจึงตอบว่า ไม่  เราก็โมโหเช่นกันค่ะ เราจึงโยนกระดาษสีใส่คืนและผลักมันคืน มันจึงผลักเราอีกครั้ง แต่หันหลังเดินหนี เราควบคุมตัวเองไม่ได้จึงวิ่งไปปะทะกับมันและกระชากคอเสื้อและตะโกนใส่มันว่ายังเป็นผู้ชายอยู่มั้ย!! มันต่อยเรา เราก็เลยกระชากคอเสื้อและสวนมันคืน2-3 ครั้ง แต่ก้แรงผู้หญิงก้ไม่ได้แรงเท่าไหร่ เพื่อนเราก็ดึงมันกับเราแยกออกจากกัน ตอนนั้นน้ำตาเราไหลเลยค่ะ ทำไมมันกล้าทำแบบนี้ เพื่อนเราก็ถามว่าเจ้บมั้ย เป็นอะไรมั้ย เรากลั้นน้ำตาเพราะไม่อยากให้เพื่อนร้องไห้ตามเพราะเพื่อนเห้นเราร้องมันจะร้องตาม และมันก้กลับมาและพุดว่า ไม่ต้องตอแห*มาร้องไห้ทำความรู้สึกกูเจ็บกว่านี้อีก.... เราเงียบเลยค่ะ สตั้น ทำไมมันยังมากล้าพูด แล้วถ้าเป็นเพื่อนๆ จะทำไงดีคะ จะบอกครูหรือทำยังไงต่อดี