ก่อนอื่นต้องบอกว่านี้เป็นกระทู้แรกที่แนะนำซีรีย์จาก Netflix และที่มาแนะนำเพราะผมชอบหนึ่งในตัวละครในมหาภารตะตัวหนึ่งมากคือกรรณะเลยอยากแนะนำสำหรับคนที่ชอบวรรณกรรมเรื่องมหาภารตะให้ได้ดูกัน  และสำหรับคนที่ดูแล้วมาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันโอเคมาเริ่มกัน



เรื่องที่มาแนะนำในวันนี้มีชื่อเรื่องว่า Dharmakshetra หรือในชื่อภาษาไทยว่าอาณาจักรแห่งธรรม เป็นการเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับมหากาฬมหาภารตะผ่านตัวละครที่ร่วมเหตุการณ์ในรูปแบบของการไต่สวนในชั้นศาลภายใต้ข้อกล่าวหาต่าง ๆ โดยมีจิตระคุบต์ (หากเขียนชื่อผิดขออภัยด้วย) เทพผู้จดบันทึกกรรมดีกรรมชั่วเป็นประธานถามข้อกล่าวหาใส่แต่ล่ะตัวละครให้แต่ละตัวละครแก้ต่างข้อกล่าวหาเหล่านั้นทำให้เรารู้วิธีคิดและเหตุผลเบื้องหลังการกระทำของตัวละครในมหาภารตะเหล่านั้น ซึ่งหลาย ๆ สิ่งเมื่อเราอ่านวรรณกรรมแล้วเราอยากแก้ต่างอยากพูดแทนความลำบากใจต่าง ๆ ของตัวละครในเรื่องตัวใดตัวหนึ่งให้ตัวละครในเรื่องตัวอื่นได้รู้ในซีรีย์เรื่องนี้ก็ได้กล่าวแทนเราแล้ว เช่น กรณีตัวละครที่ผมชอบกรรณะ

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้อย่างกรรณะโดนข้อกล่าวหาหน้าหนักใจไปประมาณสี่ข้อกล่าวหาคือ

1.การไม่ทำหน้าที่ของตนในฐานะบุตรและพี่ชายต่อพระนางกุนตีและพี่น้องปาณฑพ

        ข้อนี้กรรณะแก้ต่างว่าหน้าที่มาพร้อมสิทธิแล้วตัวเองไม่เคยได้สิทธิใด ๆ เลยจากพระนางกุนตีและเหล่าพี่น้องปาณฑพพระนางและเหล่าพี่น้องไม่เคยยืนเคียงข้างตน ตนจึงไม่มีหน้าที่ตรงนี้แต่กับพ่อแม่ที่เป็นสารถีและน้องชายของเขาที่เป็นลูกชายสารถีเขาได้ทำหน้าที่อย่างสมบูรณ์แล้วข้อกล่าวหาข้อที่ 1 เลยตกไปแต่ภีษมะได้แย้งว่ามันไม่ใช้หน้าที่ของกรรณะแต่เป็นการตอบแทนบุญคุณทุรโยชน์และกรรณะไม่ได้เป็นเจ้าเมืองอังคะโดยชอบธรรมเพราะทุรโยชน์ไม่มีสิทธิแต่งตั้งใครนำไปสู่ข้อกล่าวหาที่ 2

2.ภีษมะสงสัยในมิตรภาพของกรรณะกับทุรโยชน์ว่ากรรณะเข้าหาทุรโยชน์เพราะผลประโยชน์

        จากนั้นภีมะลุกขึ้นมากล่าวหาเพิ่มว่าเป้าหมายของกรรณะมีแต่ชนะอรชุนทำให้พระนางคานธารีตั้งคำถามว่าหากเห็นแก่มิตรจริงกรรณะควรบอกให้ทุรโยชน์ยกเลิกสงครามซิ เพราะตัวกรรณะเองก็รู้ว่าหาก กฤษณะเข้าข้างฝ่ายใดฝ่ายนั้นจะเป็นผู้ชนะแต่นี้กรรณะเข้าร่วมด้วยเพราะใจจริงของกรรณะก็อยากให้เกิดสงครามเพื่อที่ตัวเองจะได้สู้กับอรชุนคำถามนี้ทำให้กรรณะคุ้มอารมณ์ไม่อยู่เผลอตวาดไปจากนั้นก็พูดทำนองว่าทุกคนเกิดมารู้ตัวเองเป็นใครรู้สิ่งที่ต้องทำแต่ตัวเองไม่รู้ไม่มีเป้าหมายเป็นลูกสารถีแต่ดันมีคุณสมบัติวรรณะกษัตริย์และตอนหลังได้รู้ว่าตัวเองถูกลอยน้ำมา วันประลองเลยอยากพิสูจน์ว่าตัวเองก็เป็นนักรบแต่ไม่มีใครยอมรับมีแต่ทุรโยชน์ที่เห็นความสำคัญทำให้กรรณะรู้สึกว่าเจอบ้าน จากนั้นทุรโยชน์ก็เล่าว่ากรรณะเคยเตือนแล้วแต่ตนเองจะรบ กรรณะเลยต้องรบและจะมอบทุกอย่างของตนให้ทุรโยชน์ทำให้ข้อกล่าวหานี้ตกไป

3.ข้อกล่าวหานี่เป็นราชาตาบอดกล่าวหาว่ากรรณะทรยศต่อทุรโยชน์

        เรื่องที่กรรณะสัญญากับพระนางกุนตีว่าจะไม่ฆ่าฝ่ายปานฑพข้อนี้พระนางกุนตีแก้ข้อกล่าวหาให้ว่าเป็นการเสียสละขั้นสูงสุดแต่อรชุนแย้งว่ายังไงเพราะกรรณะจะฆ่าตน พระนางกุนตีเลยบอกว่าข้าทิ้งเขาไปแต่ในยามศึกพอบอกความจริงและขอ กรรณะกลับให้ตามที่ขอแต่การที่กรรณะยกเว้นอรชุนนั้นเพราะทุรโยชน์ 1.คือพิสูจน์ว่าตนเหนือกว่าอรชุน 2.กรรณะรู้ว่าหากฆ่าอรชุนฝ่ายปานฑพจะแพ้ เลยเลือกจะเว้นคนอื่นแต่เว้นอรชุนไม่ได้ กรรณะเลยถือว่าไม่ได้ทรยศทุรโยชน์ ราชาตาบอดเลยบอกว่าเป็นแม่ที่ยกย่องลูก แต่กรรณะไม่รับบอกแค่ว่าเพราะพระนางกุนตีแค่จะตอบแทนสิ่งที่กรรณะทำให้นาง หลังจากนั้นพระนางคานธารีได้กล่าวหาว่าถ้าทุกอย่างของกรรณะให้ทุรโยชน์จริงแล้วของติดตัวกรรณะหายไปไหนละ นั้นเป็นสิ่งที่ทำให้แพ้สงครามกรรณะแย้งว่าพระอินทร์ปลอมตัวมาขอหากไม่ให้ชื่อเสียงตัวเองจะด่างพลอย แต่ตนก็แลกกับหอกวิเศษถึงจะไม่ได้ใช้แต่ก็ได้มาจากการแลกไม่ได้เสียไปเปล่า ๆ ทำให้ข้อกล่าวหานี้ตกไป

4.ข้อนี้คนกล่าวหาคือปรวศุรามกับโทราจารย์มากล่าวหาแบบขึงขังเรื่องโกหกเรียนวิชา(โดยเฉพาะโทราจารย์น่าตบมาก) แต่สุดท้ายโดนกรรณะส่วนกลับไปว่าสาเหตุที่ชีวิตตนพังอย่างนี้เพราะอคติและความลำเอียงของโทรจารย์ศิษท์อาจารย์เหมือนกันตรงลำเอียง อคติ ทำให้ข้อกล่าวหานี้ตกไปและที่ชอบคือคำพูดทิ้งท้ายของทุรโยชน์ว่ากรรณะให้อภัยพวกเขาเถอะเพราะพวกเขาได้เสียศิษท์ที่จะทำให้ชื่อเสียงพวกเขาเกรียงไกร (สองอาจารย์มาอย่างขึงขังแต่สุดท้ายจ๋อยเลย)  จากนั้นจันตระคุปสรุปว่าเรื่องนี้ตกไปถึงวิธีการไม่ถูกแต่เพราะอาจารย์ทั้งสองควรสอนศิษท์โดยเท่าเทียมไม่ลำเอียงแต่ทั้งสองลำเอียง

สุดท้ายกฤษณะก็สรุปปัญหาของกรรณะว่า
      
              กรรณะเป็นอะไรกันแน่ การที่ไม่รู้จักตนเองของกรรณะ ทำให้เกิดเรื่องทั้งหมดกรรณะค้นพบว่าการยิงธนูจะทำให้ทั้งโลกเชื่อว่าตนเป็นนักรบ เป็นวรรณะกษัตริย์จึงโกหกเพื่อเรียนวิชา แต่มันก็ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด พอได้เป็นราชาแห่งอังคะก็ยังไม่ชัดเจน กรรณะจึงยึดติดกับคำว่าเมตตาเพราะหากโลกนี้ไม่ยึดกรรณะเป็นกษัตริย์แต่ก็ได้ชื่อเสียงเรื่องเมตตา แต่การกระทำทั้งหมดทำให้เสียโอกาสบางอย่าง เช่น ความเชื่อมั่นในฝีมือ กรรณะสามารถไปขอปวศุรามแบบไม่โกหกได้หากไม่สอนก็ทำแบบเอกลัพคือปั้นรูปปั้นแล้วฝึกยิงธนูอย่างเดียวเพราะการยิงธนูเป็นแค่วิธีหาตัวตนของกรรณะ กรรณะเลยพูดว่าแล้วข้าจะทำอย่างไรได้ กฤษณะจึงบอกว่านั้นและปัญหาอีกข้อของกรรณะ กรรณะสามารถไม่ทำในสิ่งที่แล้วมาทั้งหมดได้ เพราะทุรโยชน์จะเข้าใจและยกโทษให้กรรณะแต่ที่กรรณะไม่ทำเพราะกรรณะจะไม่ให้อภัยตนเองเป็นปัญหาข้อสุดท้ายของตนเองที่ไม่ให้อภัยใครเลยร่วมถึงตนเอง

เป็นต้น




                ซึ่งในเรื่องนี้ไม่มีฉากสู้กันก็จริง (คุยทั้งเรื่อง) แต่สนุกมากจะมีเรื่องราวของตัวเด่นเกือบทุกคนมาถูกไต่สวนกัน [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้โดยส่วนตัวไม่ชอบส่วนของพระกฤษณะเท่าไหร่ ? เหมือนเด็กเส้นไต่ส่วนตัวเอง ส่วนตัวผมแนะนำซีรีย์เรื่องนี้เลยสำหรับคนที่เคยอ่านมหาภารตะแล้วยังว่าง ๆ ไม่มีอะไรให้ดูรับรองสนุกครับ

ปล.ดูเรื่องนี้แล้วรู้สึกว่ายุธิษฐิระนี้แหละคนที่น่ากลัวที่สุดในมหาภารตะ