คิดยังไงกับบุพการีที่ไม่เคยภูมิใจในตัวเรา

สวัสดีครับ
อยากจะพูดย้อนไปเมื่อผมเข้า ม. 1 ผมสอบเข้าโรงเรียนชื่อดัง อันดับต้นๆ (อันดับ 1-5) ของประเทศ และม.ปลายสอบติดในภาควิชา คณิต-อังกฤษ ที่โรงเรียน ม.4-6 เป็นนักดนตรีประกวดในนามโรงเรียน ได้รับรางวัลมาหลายรายการ ตอนจบ ม.ปลายเกรดที่จบมาก็ไม่ได้ขี่เหล่ 2.5+ มาตลอดทุกเทอม พอช่วงเริ่มสอบเข้ามหาลัย ผมเลือกไว้ 3 คณะ 1 บริหารอุติสาหกรรม 2 การบิน 3 นิเทศ ซึ่งผลออกมาผมติด 2 ใน 3 คือ บริหารและนิเทศ ผมเลือกที่จะเรียนนิเทศ ด้วยการขอเงินย่าเป็นค่าเทอมและผ่อนเป็นเดือนๆไป เป็นแบบนี้ทุกๆเดือน
ซึ่งทั้งหมดนี้ คนเป็นพ่อไม่เคยยื่นมือเข้ามาช่วยเรื่องเงิน หรืออื่นๆเลย แม่ช่วยบ้างแต่แม่มีภาระเรื่องบ้านฝั่งตัวเอง ถ้าเทียบๆกัน พ่อไม่เคยให้เลย แต่แม่ถ้าขอหรือลำบากก็ช่วยเสมอ พ่อเป็นคนดื่มหยักมาก ทุกวัน และเมาทุกๆวัน เวลาเมาชอบพูดชวนทะเลาะ ทำบายข้าวของพูดเรื่องดีใส่ตัวเองใส่ร้ายให้คนอื่น จนช่วง ม.ปลาย 4-6 ผมย้ายออกจากบ้านไปอยู่หอทำงานจ่ายค่าหอ เพื่อลดปัญหาคำพูดบั่นทอนความรู้สึก ปัจจุบันกลับมาอยู่บ้านเพราะตัวเองเป็นฟรีแลนต์ กำลังจะสร้างครอบครัวจึงมาตั้งหลักที่บ้านก่อน อยู่ได้ประมาณ 3 เดือน พ่อจะเมาทุกวัน ย้ำ ทุกวัน แล้วก็ชอบเดินมาพูดเรื่องเก่าๆอะไรที่มันทำให้ทะเลาะกัน ใช้คำพูดหยาบๆ จริงๆอยากจะออกจากที่นี่แล้วไม่กลับมา ไม่ติดต่อกันอีกแต่ก็ติดที่เป็นห่วงแม่

ควรแก้ปัญหาตรงนี้ยังไงดี อยู่นานๆกลัวโรคประสาทจะกิน
ปล.ผิดถูกขออภัย
ปล.แท็กผิดขออภัยด้วยครับไม่ได้เล่นนาน
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่