สวัสดีค่ะ เรามีปัญหากับแฟนเรื่องการไม่ได้อยู่ด้วยกันค่ะ ซึ่งเราไม่รู้ว่าเรางี่เง่าเกินไปไหม อยากได้คำปรึกษาจากเพื่อนๆค่ะ เรื่องเริ่มจาก เรารู้จักกันตอนสมัยเรายังเรียนด้วยกันและอยู่ด้วยกันมาช่วงหนึ่ง ตกลงสัญญากันว่าตอนทำงานเราจะอยู่ด้วยกันที่กทม. เราติดแฟนมากค่ะ พอตอนช่วงโควิดทำให้เรากับแฟนแยกกันอยู่ แฟนกับเราแยกย้ายกลับไปอยู่บ้านที่ตจว พอสถานการณ์โควิดเริ่มดีขึ้น เราก็ถามแฟนว่าเมื่อไรจะขึ้นมาหางานทำกัน แต่แฟนกลับตอบมาว่า “ไม่อยากอยู่กทม.แล้ว อยากอยู่บ้าน” พอเราฟัง เราก็รู้สึกเจ็บนิดๆอ่ะค่ะ แล้วเราก็ถามกลับว่า “งั้นหางานในจังหวัดเธอดีไหม แล้วมาอยู่ด้วยกันได้ไหม เราอยากอยู่กับเธอ” คำตอบคือไม่อย่างเดียวเลยค่ะ คือเขาจะอยู่แต่บ้าน ไม่ไปไหนเลย ในความคิดเราคือคนละครึ่งทางไม่ได้เหรอ แล้วที่เคยตกลงว่าจะอยู่ด้วยกันกันไว้ละ เขาผิดคำสัญญาไปดื้อๆและไม่มีท่าทีว่าจะอยากอยู่กับเราเลย เขาไม่ชอบไปเที่ยว ไม่ชอบไปไหนมาไหน เอาง่ายๆคือเขาเป็นคนตอดบ้านค่ะ คือเราสองคนตอนนี้ต่างคนต่างอยู่ คุยกันแค่ไลน์กับทรศ เราอยากไปเที่ยวกับเขา อยากไปสร้างโมเม้นต์กับเขา อยากอยู่กับเขา พอเราชวนเขา เขาก็ไม่ไปอย่างเดียวเลย เราเลยรู้สึกว่าทำไมมันมีแค่เราที่โหยหาอยากจะอยู่กับเขา แต่เขาเหมือนแบบไม่เจอกันก็ไม่เห็นจะเป็นไร ยังไงเราก็คุยไลน์กัน ซึ่งเรารู้สึกว่ามันไม่เหมือนกัน เราอยากมีอนาคตร่วมกับเขา อยากผ่านอะไรไปด้วยกัน เวลาเราเสียใจเราก็อยากมีเขาอยู่ข้างๆ ทุกวันนี้เวลาเขาบอกว่าเขาคิดถึงเรา เรารู้สึกว่ามันเป็นเพียงแค่คำพูดอะค่ะ ถ้าเขาคิดถึงเราจริง ทำไมเขาดูไม่พยายามจะมาหาเราเลย มีแต่เราเท่านั้นที่ต้องเป็นฝ่ายไปหาแต่เขา บางทีเราก็รู้สึกเหนื่อยค่ะแต่เรารักเขามากๆนะคะ แต่สิ่งที่เราได้มาจากเขาคือความว่างเปล่า เพื่อนๆว่าเราคิดมากหรืองี่เง่าไปหรือเปล่าคะ? หรือว่าคนเป็นแฟนกันต่างคนต่างอยู่ก็ถือว่าเป็นเรื่องปกติ? ถ้าเป็นเพราะเรื่องงานเราเข้าใจนะคะแต่เขาสามารถเลือกได้ว่าจะเลือกงานทำใกล้ๆเราแต่เขาก็ไม่ค่ะ เขาเลือกที่จะทำงานใกล้ๆบ้านเขา

อะไรหลายๆอย่างของเขาทำให้ความรู้สึกเราตอนนี้คือเหมือนเรารักเขาอยู่ฝ่ายเดียวเลยค่ะ
คนเป็นแฟนกัน จำเป็นต้องอยู่ด้วยกันไหมคะ?