สวัสดีครับขอเรียกน้าแท้ๆของแม่ว่ายายนะครับ
คือแม่ผมเขามาทำงานกับยายที่ กมม ผมก็เลยไเ้มาอยู่กับแม่ถูกเลี้ยงดูส่งเรียน
เข้าเรื่องเลยนะครับ เมื่อ10ปีที่แล้ว
ตาแฟนของยายเสีย หลังจากนั้น ยายก็ตื่นแต่เช้า
แม่ทำกับข้าวใส่บาตร ตื่น ตี3,4,5 เป็นบางวัน
ซึ่งแม่ผมก็ต้องมาช่วยครับ
ปกติแม่จะตื่น ตี4ครึ่ง-ตี5 เผอิญวันนี้แม่ผมนอนไม่รู้สึกตัว ซึ่งยายก็มาเคาะประตูหลังห้องแบบรุนแรงเลย พอแม่ผมสะดุ้งตื่นแล้ว ถึงที่ครัวแล้ว
แม่ผมก็เลยโดนด่า ''กลับบ้านไปเฝ้าพ่อแม่เลยไหม'' แล้วก็เขวี้ยงของใส่แม่ผม ซึ่งเป็นแบบนี้บ่อยครั้ง ผมถามหน่อยนี่คือจิตใจของคนที่จะทำบุญหรอ บางวันก็เป็นอาการอย่างที่บอกครับ
บางวันก็คุยกับแม่ผมเฮฮาปกติ
ซึ่งบางครั้งก่อนนอนก็คุยกันเหมือนปกตินะครับ
พอตื่นมากลายเป็นคนละคนเลย และเป็นบ่อยสะด้วยครับ
อีกอย่างยาย ชอบคิดว่าตัวเองดีสุด ดีเลิศประเสริฐศรี ไม่มีใครเทียมกูได้ คนอื่นด้อยกว่ากูหมด ว่าคนนู้นคนนี้ ปากบอกเกลียดคนนู้นคนนี้ ด่าบ้านนู้นบ้านนี้ไปเรื่อย ลูกเขา เขาไม่เคยว่า
เขามีลูก4คน 2คนอยู่ด้วยไม่ได้เลยต้องไปอยู่ที่อื่นตั้งแต่วัยรุ่น อีกคน ไม่เอาไหน แต่ไม่เคยโดนด่า จะโดนด่าแค่ตอนเป็นอารมณ์ที่ผมบอกข้างต้น ส่วนอีกคนก็เลี้ยงดูแบบลูกคุณหนู จะตื่นกี่โมง ทำอะไรก็ได้ แต่เขาทำงานที่อื่นเลยไม่ค่อยได้อยู่บ้านเวลาปกติ ซึ่งเขาไม่รู้เลยว่าตัวแม่เขาหรือยายคนนี้ สุดมากจริงๆ
บ้านนี้ทำธุรกิจ เวลาเป็นอารมณ์แบบนี้ เขาชอบบอกช่างที่บ้านว่า ถ้ากูเลิกจ้างพวกจะหนาว
ถ้าเลิกจ้างจริงๆเขาจะหนาวเองมากกว่า
เขาทำตัวเหมือนมีค่า ทั้งที่เป็นตัวปัญหา
บอกว่าไม่ชอบสร้างปัญหา แต่สร้างปัญหาตัวดี
ซึ่งลูกเขาทุกวันนี้ยังไม่อยากคุยกับเขาเลย
เวลาแม่ผมโดนอย่างนี้ทีไร ก็พูดอะไรไม่ได้
เวลาผมเห็นแม่ร้องไห้ผมโกรธยายมาก แต่พูดอะไรไม่ได้เลยครับ
ซึ่งแม่ผมจะออกจากบ้านนี้หลายรอบแล้วครับ
แต่แม่ก็ไม่ไปสักที ผมคิดว่าแม่กลัวติดหนี้บุญคุณครับ ซึ่งถ้าแม่ผมไป บ้านนี้อยู่ไม่ได้แน่ เพราะแม่ผมเป็นเสาหลัก จัดเตรียมงานทุกอย่าง - ยันงานบ้าน แม่บ้านทำเยี่ยงทาส
ควรจะอยู่กับคนแบบนี้ยังไงครับ ถ้าตกหล่นยังไงเดี๋ยวผมแม่แก้ให้ครับ
อยู่กับคนแบบนี้ยังไงครับ?
คือแม่ผมเขามาทำงานกับยายที่ กมม ผมก็เลยไเ้มาอยู่กับแม่ถูกเลี้ยงดูส่งเรียน
เข้าเรื่องเลยนะครับ เมื่อ10ปีที่แล้ว
ตาแฟนของยายเสีย หลังจากนั้น ยายก็ตื่นแต่เช้า
แม่ทำกับข้าวใส่บาตร ตื่น ตี3,4,5 เป็นบางวัน
ซึ่งแม่ผมก็ต้องมาช่วยครับ
ปกติแม่จะตื่น ตี4ครึ่ง-ตี5 เผอิญวันนี้แม่ผมนอนไม่รู้สึกตัว ซึ่งยายก็มาเคาะประตูหลังห้องแบบรุนแรงเลย พอแม่ผมสะดุ้งตื่นแล้ว ถึงที่ครัวแล้ว
แม่ผมก็เลยโดนด่า ''กลับบ้านไปเฝ้าพ่อแม่เลยไหม'' แล้วก็เขวี้ยงของใส่แม่ผม ซึ่งเป็นแบบนี้บ่อยครั้ง ผมถามหน่อยนี่คือจิตใจของคนที่จะทำบุญหรอ บางวันก็เป็นอาการอย่างที่บอกครับ
บางวันก็คุยกับแม่ผมเฮฮาปกติ
ซึ่งบางครั้งก่อนนอนก็คุยกันเหมือนปกตินะครับ
พอตื่นมากลายเป็นคนละคนเลย และเป็นบ่อยสะด้วยครับ
อีกอย่างยาย ชอบคิดว่าตัวเองดีสุด ดีเลิศประเสริฐศรี ไม่มีใครเทียมกูได้ คนอื่นด้อยกว่ากูหมด ว่าคนนู้นคนนี้ ปากบอกเกลียดคนนู้นคนนี้ ด่าบ้านนู้นบ้านนี้ไปเรื่อย ลูกเขา เขาไม่เคยว่า
เขามีลูก4คน 2คนอยู่ด้วยไม่ได้เลยต้องไปอยู่ที่อื่นตั้งแต่วัยรุ่น อีกคน ไม่เอาไหน แต่ไม่เคยโดนด่า จะโดนด่าแค่ตอนเป็นอารมณ์ที่ผมบอกข้างต้น ส่วนอีกคนก็เลี้ยงดูแบบลูกคุณหนู จะตื่นกี่โมง ทำอะไรก็ได้ แต่เขาทำงานที่อื่นเลยไม่ค่อยได้อยู่บ้านเวลาปกติ ซึ่งเขาไม่รู้เลยว่าตัวแม่เขาหรือยายคนนี้ สุดมากจริงๆ
บ้านนี้ทำธุรกิจ เวลาเป็นอารมณ์แบบนี้ เขาชอบบอกช่างที่บ้านว่า ถ้ากูเลิกจ้างพวกจะหนาว
ถ้าเลิกจ้างจริงๆเขาจะหนาวเองมากกว่า
เขาทำตัวเหมือนมีค่า ทั้งที่เป็นตัวปัญหา
บอกว่าไม่ชอบสร้างปัญหา แต่สร้างปัญหาตัวดี
ซึ่งลูกเขาทุกวันนี้ยังไม่อยากคุยกับเขาเลย
เวลาแม่ผมโดนอย่างนี้ทีไร ก็พูดอะไรไม่ได้
เวลาผมเห็นแม่ร้องไห้ผมโกรธยายมาก แต่พูดอะไรไม่ได้เลยครับ
ซึ่งแม่ผมจะออกจากบ้านนี้หลายรอบแล้วครับ
แต่แม่ก็ไม่ไปสักที ผมคิดว่าแม่กลัวติดหนี้บุญคุณครับ ซึ่งถ้าแม่ผมไป บ้านนี้อยู่ไม่ได้แน่ เพราะแม่ผมเป็นเสาหลัก จัดเตรียมงานทุกอย่าง - ยันงานบ้าน แม่บ้านทำเยี่ยงทาส
ควรจะอยู่กับคนแบบนี้ยังไงครับ ถ้าตกหล่นยังไงเดี๋ยวผมแม่แก้ให้ครับ