สวัสดีค่ะ อันนี้เป็นกระทู้แรกในชีวิตค่ะ ก่อนอื่นต้องแนะนำตัวก่อนว่าเป็นคุณแม่ลูกสองค่ะ ลูกคนแรกอยู่กับพ่อของเค้าด้วยเหตุผลที่ลูกไม่ใช่คนไทย ไม่สามารถนำลูกกลับมาได้ถ้าพ่อไม่ยินยอมค่ะ เลิกกันเพราะโดนทำร้ายร่างกายค่ะ ส่วนตอนนี้แต่งงานใหม่มีลูก 1 คน สามีก็มีลูกติด 1 คนค่ะ ตั้งแต่คบกันก็รู้สึกได้ว่าสามีน่าจะแค่เหงา เพราะเค้ายังอาลัยอาวรณ์ภรรยาเก่าอยู่มาก เค้ายังคงคุยกับพี่ที่สนิท ปรึกษาหารือถึงเรื่องภรรยาคนนี้ จะบอกว่าตอนที่คบกันเค้าเลิกกันและแยกกันอยู่ประมาณ 1 ปีแล้วแต่ยังไม่ลงเอยเรื่องวันนัดจดทะเบียนหย่าด้วยเรื่องของทรัพย์สินกับเรื่องการปกครองลูก (เรามารู้ทีหลัง)แต่ดูเหมือนสามีก็ไม่ค่อยให้เกียรติเราสักเท่าไหร่ เค้าคุยกับพี่ที่สนิทว่าก็คบเราไปแบบนี้ก็มีความสุขดีไม่ได้อยากแต่งงานหรือมีลูกกับเรา คุยกันทั้งๆที่เค้านั่งอยู่ข้างๆเรา จนในที่สุดเค้าก็ไปจดทะเบียนหย่า และเราก็คบกันประมาณสองปี เราอยากแต่งงานมีลูก เพราะเราได้สูญเสียลูกไปคนนึงแล้ว เราเลยไปคุยเรื่องนี้กับสามี เค้าก็ดูไม่ได้อยากจะแต่งงานสักเท่าไหร่ เหมือนที่ทำไปเพราะตามใจเรา เราจัดการเรื่องงานแต่งเองเกือบทั้งหมด หลังจากนั้นเราก็ท้อง เค้าก็ดูไม่ได้ดีใจสักเท่าไหร่ ทั้งๆที่คนเก่าเค้าเป็นคนพาภรรยาไปทำกิ้ฟ เค้าอยากมีลูกมากแต่ภรรยาเก่าไม่อยากท้องกลัวไม่สวย แต่กับเราเค้าดูเฉยๆมาก แต่พอท้องคลอดออกมาเค้าก็ดูแลเป็นอย่างดี เราออกจากงานตั้งแต่ท้องได้ 5 เดือนเพราะแพ้หนักมาก แอดมิทหลายรอบมากจนทำงานไม่ไหวจนตอนนี้ก็ยังอยู่บ้านดูแลลูกเเละทำธุรกินส่วนตัวเล็กๆน้อยๆค่ะ ส่วนสามีหน้าที่การงานดีมากเป็นถึงผู้บริหารค่ะ เค้าให้เราเก็บเงินให้ค่ะ
จะขอเกริ่นว่าสามีเป็นคนขยันทำงานมาก เป็นคนเก่งมากกกกก หน้าตาดี แต่ไม่เจ้าชู้ค่ะ และเค้าเป็นคนชอบคนเก่งเหมือนกัน ซึ่งเราไม่มีคุณสมบัตินี้เลย ส่วนภรรยาเก่าเป็นคนเก่ง จบนอก ฐานะดี ชาติตระกูล หน้าที่การงานดี เราจะบอกว่าเราไม่มีอะไรเทียบเลย เรารู้สึกด้อยค่ามากเวลาอยู่กับเค้า
ประเด็นเรื่องด้อยค่าอาจไม่ใช่ประเด็นหลัก แต่ประเด็นหลักคือเรารู้สึกว่าเค้าอยู่กับเราแค่กับตัว แต่ไม่มีหัวใจ เค้าไม่เคยถ่ายรูปเรากับลูกเลยถ้าเราไม่ขอให้ถ่าย เค้าไม่เคยโพสรูปเรากับลูกเลยถ้าเราไม่แท้ก แต่โทรศัพท์เค้ามีแต่รูปลูกกับภรรยาเก่าเป็นพันๆรูป แม้จะเปลี่ยนเครื่องกี่เครื่องรูปภรรยาเก่าก็ยังอยู่
เค้าไม่เคยคิดซื้อไรให้ลูกเลย ให้เราเป็นคนจัดการทั้งหมดส่วนเค้าจ่ายเงิน บางทีเค้าเล่าถึงลูกคนเก่าว่าเค้าต้องรีบกลับบ้านมาดูแล ชงนมกล่อมนอนตอนดึก ตื่นมากลางดึกมาดูลูก แพลนนู่นนี่นั่นให้ลูกเพราะภรรยาไม่ค่อยสนใจลูก แถมยังเรียกชื่อเราผิด เรียกชื่อลูกผิดอีกบ่อยๆ
บางคนอาจจะคิดว่าเรางี่เง่าไร้สาระ เราอยู่สุขสบายมีเงินมากมายก็พอแล้ว แต่เอาเข้าจริงเราได้ทุกอย่าง เรามีทุกอย่างแต่ไม่ได้หัวใจเค้า เราก็ไม่รู้ต้องทนต่อไปหรือพอแค่นี้...
ไปต่อหรือพอแค่นี้
จะขอเกริ่นว่าสามีเป็นคนขยันทำงานมาก เป็นคนเก่งมากกกกก หน้าตาดี แต่ไม่เจ้าชู้ค่ะ และเค้าเป็นคนชอบคนเก่งเหมือนกัน ซึ่งเราไม่มีคุณสมบัตินี้เลย ส่วนภรรยาเก่าเป็นคนเก่ง จบนอก ฐานะดี ชาติตระกูล หน้าที่การงานดี เราจะบอกว่าเราไม่มีอะไรเทียบเลย เรารู้สึกด้อยค่ามากเวลาอยู่กับเค้า
ประเด็นเรื่องด้อยค่าอาจไม่ใช่ประเด็นหลัก แต่ประเด็นหลักคือเรารู้สึกว่าเค้าอยู่กับเราแค่กับตัว แต่ไม่มีหัวใจ เค้าไม่เคยถ่ายรูปเรากับลูกเลยถ้าเราไม่ขอให้ถ่าย เค้าไม่เคยโพสรูปเรากับลูกเลยถ้าเราไม่แท้ก แต่โทรศัพท์เค้ามีแต่รูปลูกกับภรรยาเก่าเป็นพันๆรูป แม้จะเปลี่ยนเครื่องกี่เครื่องรูปภรรยาเก่าก็ยังอยู่
เค้าไม่เคยคิดซื้อไรให้ลูกเลย ให้เราเป็นคนจัดการทั้งหมดส่วนเค้าจ่ายเงิน บางทีเค้าเล่าถึงลูกคนเก่าว่าเค้าต้องรีบกลับบ้านมาดูแล ชงนมกล่อมนอนตอนดึก ตื่นมากลางดึกมาดูลูก แพลนนู่นนี่นั่นให้ลูกเพราะภรรยาไม่ค่อยสนใจลูก แถมยังเรียกชื่อเราผิด เรียกชื่อลูกผิดอีกบ่อยๆ
บางคนอาจจะคิดว่าเรางี่เง่าไร้สาระ เราอยู่สุขสบายมีเงินมากมายก็พอแล้ว แต่เอาเข้าจริงเราได้ทุกอย่าง เรามีทุกอย่างแต่ไม่ได้หัวใจเค้า เราก็ไม่รู้ต้องทนต่อไปหรือพอแค่นี้...