ช่วยผมด้วยครับ ผมจะกำจัดอาการเห็นแก่ตัวนี่ยังไงดีครับ

ต้องเล่าถึงตัวผมก่อนนะครับว่าตัวผมเนี่ย อาการเห็นแก่ตัวของผมมันมีต่อแฟนของผมอยู่อย่างนึงครับ ก็คือเมื่อแฟนของผมอยู่กับผมแค่สองคนผมเนี่ยไม่ชอบที่จะได้ยินแฟนของผมพูดถึงผู้ชายคนอื่น ผู้ชายคนอื่นในที่นี้คือแบบ ศิลปิน ดารา ถึงเขาจะชอบแค่ไหนเขาก็ห้ามมาพูดต่อหน้าของผม ผมคิดว่าแบบคุณอยู่กับผม คุณก็ควรโฟกัสแค่เวลาอยู่กับผม ถ้าเขาพูดถึงแบบศิลปินที่เขาชอบในแบบโอ้ยหล่อจังเลย เค้าชอบศิลปินคนนั้นอันดับหนึ่งเลยนะ ให้เธออันดับสองเพราะเค้าชอบของเค้าตั้งแต่ม.ต้นละ ผมจะรู้สึกโมโหหรือหงุดหงิด จนมันทำให้เราต้องทะเลาะกันอยู่สองครั้งละครับ และผมก็มานั่งคิดทบทวนตลอดว่าผมจะพยายามเข้าใจ อาการแบบนี้ยังไงดี จนล่าสุดศิลปินของแฟนผมที่เขาชอบอีกคนนึงไปมีแฟน เขาก็มาพูดแบบเห้อเขาไปมีแฟนละเสียใจจังเลย จนผมลองพูดถึงศิลปินคนนั้นดูบ้าง เค้าก็พูดกับผมว่าอย่าพูดชื่อนั้นได้ปะ ผมก็โกรธครับเพราะผมคิดว่าเอ้า ทำไมอะทำไมพูดไม่ได้เสียใจมากหรอที่เขาไปมีแฟน ซึ่งผมรู้นะครับว่าไอ้สิ่งที่ผมคิดหรือผมพูดเนี่ย มันเป็นสิ่งที่เห็นแก่ตัวต่อแฟนผมมาก เพราะคนเรามีสิทธิ์ที่จะชอบใคร อะไรยังไงก็ได้มันสิทธิ์ของเรา และยิ่งเป็นดาราหรือศิลปินของเราด้วย ผมเลยอยากจะมาขอคำปรึกษาจากความคิดเห็นของทุกคนอะครับ ว่าผมควรขจัดความคิดในหัวของผมแบบนี้ออกไปยังไงดีครับ เพราะทุกครั้งที่ผมลองไตร่ตรอง ครุ่นคิดดูมันก็จุกอก จุกคอ อยากจะร้องไห้แล้วในหัวมันก็คิดแค่ว่าคืออยู่กับเราก็มีแค่เรา พูดแค่เราสิวะทำไมต้องคนอื่นด้วย อยากเอาความเห็นแก่ตัวนี้ออกไปมากเลยครับ