เรามันภาระหรอ?🙂 เราผิดมากหรอ?😢

สวัสดีนะทุกคน🙂 วันนี้เราไม่ได้จะมาถามอะไรหรอกแต่เราแค่จะมาระบายเฉยๆ🙃
เรื่องมีอยู่ว่าวันนี้ตอนกำลังกินข้าว กับข้าววันนี้คือไข่ทอดกับผัดพริกแกงหมูใส่ถั่ว(เราเป็นคนอ้วนนะ🙂)แล้วแม่เราถามเราว่าจะกินน้ำมะพร้าวมั้ย เราก็ตอบไปว่าไม่(ปกติเราไม่ชอบกินน้ำมะพร้าวอยู่แล้ว🙂)แล้วทีนี้พอเราตอบไป พ่อเราก็พูดขึ้นว่า กินเข้าไปสิน่ะหมูน่ะกินเยอะๆเลยยิ่งตรงมันเยอะๆยิ่งดี(เราที่กำลังกินข้าวอยู่ คือประมาณว่าไม่-เลยหรอ🙂)เราก็พูดขึ้นมาว่า แซ๊ะเก่งจริงๆเนาะหลังจากที่เราพูดจบ พ่อเราก็เหมือนไม่พอใจที่เราพูดงั้น เค้าก็พูดขึ้นมาอีกว่า แล้วมันไม่จริงตรงไหนที่กูพูด กูพูดความจริงมันผิดไหน(้คือเข้าใจมั้ยว่าตอนที่เค้าพูดแซ๊ะเราอะเรากำลังกินหมูไง แต่ตอนที่เรากินผักเข้าไม่พูด แต่พอเห็นเราตักหมูมากินเท่านั้นแหละ🙃)
เรา:ก็ตอบไปว่าแล้วหนูไม่กินน้ำมะพร้าวมันผิดตรงไหน? 
พ่อ:ก็เพราะกินแต่หมูไงกินเข้าไปสิ ผักไม่กิน(คือข้าวคำแรกเรากำลังเคี้ยวผักอยู่🙂คำที่สองกำลังจะตักเข้าปากเลยที่มีหมูอะ)
เรา:แล้วตอนหนูกินผักอยู่ทำไมไม่พูดอะ
พ่อ:ก็กูพูดสิ่งที่กูเห็นไง(น้ำเสียงแบบไม่พอใจ)
เราก็เงียบ(เพราะพูดอะไรไปเราก็ผิดอยู่ดีตอนนี้)เค้าก็พูดอีกว่า ลูกคนอื่นเค้าไม่เห็นเป็นแบบเลยห๊ะ! กูจะเลี้ยงมาทำไมวะ! เลี้ยงไว้ทำแม่กูหรอ! กูเสียสละเพื่อพวกไปเท่าไหร่ ทำกับกูแบบนี้หรอ!(เราทำอะไรผิดหรอ?เราแค่พูดแค่นั้นเอง เราไปเนรคุณเค้าตอนไหน ทำไมเค้าต้องด่าเราขนาดนี้ด้วย😢 เราน้อยใจนะ มันเป็นอย่างนี้ทุกวันเลย เค้าชอบเอาเราไปเปรียบเทียบกับลูกคนอื่นเราน้อยใจมากเลยนะเพราะเค้าไม่เคยพูดดีกับเราเลยเป็นงี้ทุกวัน😢 เรานั่งกินข้าวทั้งน้ำตาอะ555🙂 แล้วเค้าก็พูดอีกว่าสันดารงี้ไงถึงไม่มีใครครบ(คือเพื่อนเราก็อยู่ครบทุกคนน🙂)
พ่อเราชอบดูถูกลูกตัวเองมาก🙃เราโดนดูถูกจนชินละ แต่ก็มีน้อยใจทุกครั้ง ถามตัวเองซ้ำๆว่าเราผิดหรอที่อ้วนไม่ผอมเหมือนคนอื่น😢เราอยากออกจากบ้านมาก แต่ก็นะเราอายุแค่16เองจะไปไหนรอด คนในบ้านไม่มีใครรักเราเลยอะจะอยู่ทำไมหละ😂🙂 แต่นั่นแหละเพราะไม่มีที่ไป

เรื่องมันก็มีแค่นี้แหละ เราเหมือนเด็กขาดความอบอุ่นเลยว่ามะ เราอยากให้เค้าพูดดีกับเราบ้าง พอเห็นพ่อแม่เพื่อนหรือคนอื่นๆเค้าพูดเป็นห่วงลูกตัวเอง เรานี่โครตอิจฉาเลยอยากมีโมเม้นนั้นบ้าง แต่คงไม่มีหรอก😀ตั้งแต่เด็กจนโต (ควรชินได้ละนะ😢)