ระบบของศิลปะการต่อสู้ของฟิลิปปินส์ อย่าง "อานิสเอสทรีม่ากาลี" สมเหตุสมผลกว่าศิลปะการต่อสู้อย่างมวยทั่วไปหรือไม่

โดยรูปแบบเริ่มมาจาก การฝึกอาวุธและรับมืออาวุธ ตั้งแต่มีดสั้นเท่าฝ่ามืออย่าง  คาลัมบีท ไปถึงยาวอย่างไม้เท้า จากใช้มือเดียวไปสู่สองมือ

แล้วจึงไปสู่การฝึกการต่อสู้มือเปล่า ภายใต้แนวคิดการต่อสู้เอาตัวรอด เมื่ออาวุธหลุดมือ (รวมถึงการทำร้ายฝ่ายตรงข้าม ให้จบเร็วที่สุดเท่าที่ทำได้ เมื่อเราไม่มีอาวุธที่สามารถฆ่าฝ่ายตรงข้ามได้อยู่ในมือ)

แน่นอนว่า ไม่มีเทคนิคศิลปะการต่อสู้ที่ดีที่สุดสำหรับทุกคน

แต่ภายใต้ความจริง รูปแบบการฝึกโดยเริ่มจากมือเปล่า มันไม่สอดคล้องกับการเอาชีวิตรอดในความเป็นจริง และความเป็นจริงที่ว่า ถ้าเป็นผู้ฝึกฝนมาทั้งสองฝ่าย ฝ่านมือเปล่าอาจต้องมีฝีมือเหนือกว่าฝ่ายที่ฝึกดาบมา5ขั้น ถึงจะสู้ดาบได้ และแน่นอนว่า ถ้าเอานักมวยที่ไม่เคยฝึกดาบไปจับดาบ สู้กับนักดาบระดับเท่ากัน มันอาจจบเร็วมากครับ