จากวันทั้งวันที่เราชิลมากและไม่คิดว่าจะมีอะไรผิดแผนประจำวันที่วางไว้กลับไม่คาดคิด ในตอนนั้นความคิดในหัวเยอะมาก เช่นว่า ก่อนหน้าเราทำอะไรผิดมั้ย , หรือเราแทรกอะไรที่ไม่ดีไว้รึเปล่า , หรือใครรีพอร์ต? วนไม่กี่เรื่องก็ตั้งคำถามจริงๆว่าเพราะอะไรที่เพจFBถึงหายไป และหายในไปแบบไม่ธรรมดาคือจากสารระบบเน็ทเลย search หาชื่อเพจตัวเองไม่เจอ ถ้าไม่นับว่าพึ่งพาดวงเพื่อความสบายใจก็ทำให้ความรู้สึกบางอย่างเริ่มต้นมากขึ้น คือความเครียด…

การสื่อสารกับลูกค้าติดขัด รีบแจ้งช่องทางอื่นอย่างInstagramเป็นหลัก และการขอความช่วยเหลือจากเพื่อน พี่ น้องที่ร่วมงานกันให้กระจายเรื่องเพจหาย ซึ่งเท่าที่คุยกันและคนที่ติดตามก็ตกใจและ งง เช่นกันว่าหายไปได้อย่างไร แน่นอนผลกระทบก็ตามมาชัดเจน ไม่สามารถทำงานได้อย่างเคย และด้วยความเครียดนี้ส่งผลไวมากเหมือนเราสะสมอะไรซักอย่างที่รอการระเบิดจริงๆ

สำหรับใครที่เจอปัญหาPages Facebook หายเหมือนกัน
1.อย่างแรกเช็คค่ะ7วันล่าสุดเรามีอะไรที่ผิดกฏรึเปล่า? โพส คอนเทนต์ที่เราทำมีเนื้อหาอะไรที่ผิดนโยบายมั้ย? รวมถึงเนื้อหาในคลิปด้วยนะคะ (ลองศึกษาดูค่ะมันมีนะ)

2.มีคนรีพอร์ตเรารึเปล่า? มันน่าจะมีแจ้งเตือนทางอีเมลล์นะในมุมมองแพร แต่เรื่องนี้ของแพรไม่มีอะไรแจ้งเตือนเลยค่ะอยู่ดีก็ปลิว (เรื่องนี้อาจช่วยไม่ได้นะคะเพราะไม่ได้โดนเรื่องนี้)

3.รายงานค่ะ! ใช่คือเราก็ต้องติตต่อกับทางFBด้านการแจ้งปัญหาเรื่องเพจ ซึ่งก็ต้องหาคนช่วยแปลEngกันหน่อยล่ะ แต่เห็นเพื่อนบอกเดี๋ยวนี้มีระบบแชทคุยแล้วก็ไม่มั่นใจนะคะ แต่แพรใช้วิธีเขียนรีพอร์ตส่งเลยค่ะ ว่าเราเจอปัญหาอะไร แล้วส่งรูปที่เราเจอไปให้ค่ะ
  3.1 เรื่องรูปสำคัญนะ ไม่ว่าเราเจอปัญหาอะไรควรถ่ายไว้เป็นหลักฐาน หรือแค้ปรูปหน้าเพจไว้เพื่อเค้าจะได้ช่วยแก้ไขให้ค่ะ

4. ควรมีเพจสำรอง พอเริ่มมีสติมาหน่อยแพรลองทำเพจสำรองชื่อเดิม แต่Urlมันใช้ของเดิมไม่ได้ มันเตือนว่ามีคนใช้แล้ว ก็แอบดีใจนิดๆว่าแสดงว่ายังอยู่เพราะถ้าหายจริงเราต้องใช้ซ้ำได้ แต่จริงๆควรมีค่ะ หรือเพจอื่นๆสำรองเพื่อเพิ่มการสื่อสารมากขึ้น

5. การรายงานนอกจากแจ้งตรงตัวแอพ หรือหน้าFBส่วนตัว ตรงตั้งค่า แพรลองไปที่หน้าเพจอย่าง facebook business ปรากฏว่าคำตอบ ก็ได้เหมือนส่งให้เราไปตั้งที่รายงานเหมือนเดิมนั้นล่ะ ฮ่าๆ ดังนั้นตัดดัวเลือกนี้ไปค่ะ

6. ลองหาปรึกษากับคนทำงานทางนี้ แพรโชคดีที่มีเพื่อนทำตรงนี้แล้วเค้าช่วยวิเคราะห์ให้ แม้แต่เจ้าตัวยังบอกเลยว่ามันผิดปกติ และมันต้องมีที่มา ซึ่งส่วนตัวเองมองว่าระบบน่าจะมีปัญหาจริงๆ

7. แสดงตัวตน / ยืนยันตัวตน ในจุดนี้แพรเองเคยจะเปลี่ยนชื่อหน้าFBแต่เปลี่ยนไม่ได้ทั้งที่ไม่เคยเปลี่ยนมานานมาก ใช้ชื่อนี้ตั้งแต่สมัยเรียน ก็เลยนึกขึ้นได้ว่ามันมียืนยันตัวตน ที่เราต้องใช้รูปบัตรประชาชนในการส่งหลักฐาน ก็เลยหวังว่าเผื่อจะช่วยได้ว่าเรามีตัวตนจริงๆนะ เผื่อทำอะไรได้ง่ายขึ้นด้วย (วิธีอะไรก็มาเถอะตอนนั้นทำทุกวิธีจริงๆ)

8.รอค่ะ แพรเชื่อตัวเองว่าเราทำทุกทางแล้วจริงๆ และเลือกที่จะไม่จ้างคนรับกู้เพจเพราะแพรเองห่วงข้อมูลลูกค้าซึ่งมันสำคัญมาก เลยลองทำด้วยตัวเองก่อน และในระหว่างเกิดเรื่องได้มีโอกาสปรึกษาเพจดัง เพราะจำได้ว่าช่วงนึงเค้าเคยเจอเพจหาย เลยได้รู้อะไรหลายอย่างเพิ่มแต่มันก็คือวิธีที่เราทำมาหมดแล้วนี่ล่ะ ฮ่าๆ โดยสิริแล้วเพจแพรใช้เวลาบินเล่นไป1วันครึ่ง บางคนอาจจะนานกว่านั้น

9. บริการจ้างกู้เพจ มีหลายคนบอกว่าลองดูมั้ยแต่ตามข้อ8เลยค่ะ

และในทางกลับกันเรื่องนี้มันก็มีแง่คิดนะ..
ตรงที่มันทำให้เราทบทวนตัวเองไปในตัว แน่นอนล่ะเราทำตรงนี้มา4ปีเต็ม มันคือความรัก คือความทรงจำ คือวันเวลาดีๆที่เราได้รู้จักลูกค้า ได้พูดคุยกัน จนเรามองว่าการกู้เพจครั้งนี้ จะเป็นบทเรียนของเรา

1.การกระจายงาน ใช่ค่ะตรงนี้เราต้องคิดนะกับทุกสายเลย เราอยากเป็นตัวเองแบบไหนในงานที่เราทำ เราก็ต้องมีช่องทางอื่นๆสำรองด้วย เผื่อฉุกเฉิน ไม่นับทำเพจเพิ่มเพื่อหนีความผิดนะ

2.วันเวลาเราสร้างมาก็นานแฮะ แต่เราจะหยุดไปกับการเติบโตแค่นี้จริงๆรึเปล่า แพรว่าเป็นทุกวงการนะ ออกจากงานประจำมาทำฟรีแลนซ์ หรือฟรีแลนซ์แล้วเบื่ออยากกลับไปทำประจำ มันทำให้ทบทวนว่าเราจะอยู่กับงานนี้ไปนานๆยังไง และสร้างความเป็นคุณภาพของเรายังไงให้พัฒนาต่อ ให้เสมอต้นเสมอปลาย

3.แน่นอนล่ะ ถ้าเราดีจริง คนติดเราเค้าจะตามหากันเอง มันก็จริงนะแต่แพรมองว่าการเข้าถึงสำคัญมากๆ บางคนทีมีทุกสื่อที่ติดตามเรา บางคนไม่เล่นสื่อนี้ทำให้ทางเลือกที่จะติดต่อเรามีน้อยไปอีก และแต่ละแอพ หรือแพลทฟอร์ทแต่ละเจ้า เราตะหากที่จะรักษามาตราฐานยังไงให้คนชอบเรา และติดตามเราอยู่ไม่ว่าจะเป็นตัวเอง ชอบผลงาน หรือคุยด้วยแล้วสบายใจ ฯ มันทำให้เรามองเห็นว่าเราต้องไปต่อเรื่องงานแฮะ (ทั้งๆที่ตั้งใจขยายช่องทางอยู่แล้ว)

4.ความไม่แน่นอน ที่เราต้องรับมือ เราจะเห็นข่าวโดนแฮกบ้างล่ะ ภาพหลุดไรบ้าง แต่เราจะทำยังไงให้ข้อมูลตรงนี้ไม่รั่วไหลเพราะบางทีสื่อออนไลน์ก็ยังไม่ได้มั่นคง นั่นก็คือเงื่อนไขที่เราสร้างมาเพื่อการทำงาน ของแพรแม้ขั้นตอนจะเยอะหน่อยกว่าจะได้ดูดวงกัน หรือคุยกัน

5.ตอนที่กลับมาก็ไม่ได้มีสัญญาณเตือนอะไรใดๆ จะมีก็แค่เพียงอีเมลจากรอบแรกที่เราแจ้งรายงานปัญหาไว้ ตอนที่กลับมารู้สึก แค่อยากจะเปิดในช่วงของตอนเด็กๆอีกวันแล้วบังเอิญไปเห็นว่ามีแจ้งเตือนที่เพจเราก็รู้สึกดีใจที่กลับมาแล้ว มันเหมือนกับการรอคอยอะไรสักอย่างที่มันมีค่ามากๆ ในใจตอนนั้นก็คิดว่ากลับมาแล้วมันจะเหมือนเดิมไหม ข้อมูลเนื้อหาทุกอย่างจะหายไปหมดเลยหรือเปล่า? กลับรู้สึกดีใจเพิ่มขึ้นเมื่อรู้ว่าทุกอย่างเหมือนเดิม

แค่ราวๆ5ข้อนี้ กับแค่เพจหายวันนึงทำไมเราคิดเยอะจังฮ่าๆ.. แต่ลองดูค่ะถ้าเราไม่ปรับตัวเลยมันก็จะยากเพราะกระแสโลกมันไหลไปเรื่อย เราสามารถเลือกใช้ชีวิตได้ตามที่เราต้องการแต่เราก็ต้องมีความพร้อม กับการรับมือที่ไม่แน่นอน เลยตั้งใจอยากเขียนเรื่องนี้แชร์ให้กับคนที่เจอปัญหาเดียวกันค่ะ

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://link.medium.com/h4ml9XwQxab  - 1วันกับ วันที่เพจหาย และสิ่งที่ได้เรียนรู้จากเรื่องนี้ (ต้นแบับจากที่เขียนในปี 2018ค่ะ)