ขอเล่าละเอียดนิดนึงนะคะ คือเรารู้จักกับเขาที่ทำงานค่ะ ก็เป็นเพื่อนกันค่อนข้างสนิทกันเลยทีเดียว เรามีอะไรจะปรึกษาเขาตลอดเรื่องงาน แต่เราคุยกันเรื่องงานบ้างคุยเล่นบ้างเป็นปกติ จนเรามีแฟน แฟนเราค่อนข้างหึง เลยได้เอาโทรศัพท์เราไปบล็อก เป็นช่วงเวลาเดียวกับการที่เราต้องแยกย้ายกันไปทำงานคนละที่ จึงคุยกันน้อยลง แต่ทุกครั้งที่เรามีปัญหากับแฟนเราจะบอกเพื่อนคนนี้ตลอด เขาก้จะคอยให้คำปรึกษาที่ดีมาตลอด และมักจะเป็นอย่างนี้ทุกครั้งไปจนเราเลิกกับแฟนเรา เราก้เสียใจมาก ใช้เวลาทำใจอยู่ ฝหลายเดือน จนเราได้มีโอกาสไปเจอเค้าที่งานเลี้ยงหนึ่ง เค้ามาส่งเราและอีกหลายๆการกระทำที่ทำให้เราคิด คือเราค่อนข้างตกใจเพราะเรามองเค้าเป็นเพื่อนคนนึงมาตลอด แต่เราไม่รู้ว่าเขาคิดยังไง จนได้มีโอกาสคุยกับเค้าแบบจริงๆจังๆ เราเลยตัดสินใจถามว่าเค้ารู้สึกยังไง เขาก้บอกว่ารู้สึกดี เราเลยได้คุยกันพักนึง จนมาเดือนก่อนที่เค้าบอกเราว่า กลับไปเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมดีกว่านะ ทั้งๆที่ก่อนหน้านั้นเค้าทำให้เรามั่นใจมากว่าเค้าจะไม่มีวันทิ้งเราไปไหน คำพูดต่างๆมากๆ เค้าบอกว่าเค้าคิดแล้วว่าเราไม่ใช่ เราเลยอยากถามว่า เราจะเป็นเพื่อนกับเขาได้จริงหรอ
เพราะเค้าทำให้เราข้ามผ่านเรื่องร้ายๆจากแฟนเก่าเรามาได้ ทำให้เรามีความรู้สึกเดีๆไปแล้ว สุดท้ายเราก้เลิกคุยกัน เราควรยอมแพ้เเล้วตายลงในความสัมพันนี้ไหมคะ ยอมแพ้ด้วยการยอมรับว่าเป็นคนที่ไม่ใช่แล้วตายไปจากชีวิตเค้าหรอคะ
เราควรยอมแพ้แล้วตายลงในความสัมพันนี้ไหมคะ
เพราะเค้าทำให้เราข้ามผ่านเรื่องร้ายๆจากแฟนเก่าเรามาได้ ทำให้เรามีความรู้สึกเดีๆไปแล้ว สุดท้ายเราก้เลิกคุยกัน เราควรยอมแพ้เเล้วตายลงในความสัมพันนี้ไหมคะ ยอมแพ้ด้วยการยอมรับว่าเป็นคนที่ไม่ใช่แล้วตายไปจากชีวิตเค้าหรอคะ