รักมากจนไม่อยากมีใคร

ตลอดระยะเวลา3ปี เกือบ4ปี 
การที่เราได้เจอใครสักคน แล้วเรารู้สึกว่าเราชอบเขา และพร้อมที่จะดูแลเขาก่อนนี้ผมไม่เคยคิดจะมีแฟนเลย เพราะการทำอะไรคนเดียว มันสดวกกว่า (ไม่อินกับความรัก) แต่ทั้งๆที่เขา ณ ตอนนั้นมีแฟนอยู่แล้ว 
เราก็รู้นะว่า มันไม่ควร ที่จะทักหรือไปคุยกับเขา เพียงเพราะเราชอบเขา 
แต่เราก็ยังทักไป เพราะอะไร
ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกัน 
ทุกๆครั้งที่ได้คุยกับเขา โคตรมีความสุข คุยไปยิ้มไป มันเป็นความรู้สึกที่อยากจะค่อยช่วยเหลือเขา ปรึกษาให้เขาทุกเรื่อง  รอเขาตอบ ทุกครั้ง เราเองก็อยากคุยกับเขานานๆ มีความสุขทุกครั้งที่ได้คุยกับเขา อมยิ้มตลอดเลาเขาตอบมา ถึงแม้คำตอบของเขาบางครั้ง  ดูเหมือนเขาจะตอบตัดบทสนทนาเราก็ตาม จนต้องหาเรื่องมาถามเขา ทุกครั้งๆที่คุย  ไม่ว่าจะเป็น ทำอะไร กินข้าวยัง พรุ่งนี้มีเรียนกี่โมง   มีงานอะไรไหม เหนื่อยไหม มีอะไรปรึกษาได้นะ  (แม้กระทั่งเรื่องแฟน)ก็ปรึกษากับเรา ยอมรับเลยครับ  ผมพิมพ์ให้คำปรึกษาเขาไป ผมก็น้ำตาไหลไป โคตรเจ็บ แต่มันทำให้เขาสบายใจ ได้ระบายเรื่องราวต่างๆออกมา ให้เขาไม่ทุกข์ (เพราะรักไง) จนนอนร้องไห้  อีกมากมาย 
สาระพัด คำถาม เพื่อให้เขาตอบเรา  จนบางทีเราก็กลัวเขารำคาญ เราเองเคยบอกชอบ น้องเขาหลายครั้งเลยนะ  จนบางทีก็บอกรักเขาไปทั้งๆที่ใจกล้าๆกลัวคำตอบ  แล้วน้องเขาก็บอกเราทุกครั้ง  ว่าไม่ได้ชอบเรา คิดกับเราแค่พี่น้อง ไม่อยากให้ความหวัง น้องเขาก็ตอบ เรา เหมือนปกติ จนก็ทั้ง แฟนน้องเขารู้ ผมก็คิดตัดใจ เลิกคุยไปสักพักประมาณ 5เดือน เราก็ตัดใจไม่ได้สักที จนต้องทักไป เขาก็ตอบเรา เหมือนเดิมปกติ  ผมก็ยังชอบและรักเขา เหมือนเดิม ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร เขาก็ตอบว่าไม่  อะไรก็ไม่  แต่เราก็ยังรักเขาอยากคุยกับเขาอยากสนดูแลเขา ทำให้เขามีความสุข ตลอดช่วงเวลาที่ผ่นมาจนถึงปัจจุบันผมก็ไม่อยากมีใครอีกเลยนอกจากเขา ผมรักเขามาก จนที่ว่ารู้สึกห่วงเขามากๆเหมือนกัน ผมเคยฝันว่าเราได้คบกัน และในฝันมันเป็นช่วงเวลาที่ดีมากๆ
ทั้งที่ก็รู้คำตอบอยู่แล้ว ว่าเขาไม่ชอบเรา ชอบจนที่ว่า เราไม่คิดอยากจะมีแฟน หรือคุยกับใครเลย   คุยแต่กับเขาคนเดียว มาตลอด3ปีกว่า คุยไปคุยมา สักพักก็อยากตัดใจอีกครั้ง พยายามไม่ทักเขาไปอีก 
เริ่มคุยน้อยๆลง จนเลิกคุยกันไปอีกรอบนึง ระยะเวลาผ่านไปอีกประมาณ เรามารู้ว่า เขาเลิกกับแฟน เพราะแฟนเขานอกใจ 
 ผมก็ยังไม่ทักไป  ผ่านมาสัก4เดือน ผมก็ได้ทักเขาไปอีก แต่ช่วงนั้นคุยกันน้อยมาก 
จน ไม่ได้คุยกันมาสักพัก พอเปิดเทอม เราก็ไปฝึกงาน น้องเขาก็ไปเรียน เขาก็ยังไม่มีแฟนใหม่ เพราะเขารักแฟนเก่าเขามาก เลยไม่อยากมีใคร  
มีอยู่วันนึง  เขาไปเที่ยว ร้านเหล้า กับเพื่อน *ปกติเขาไม่เที่ยวแบบนี้แล้วก็ไม่ดื่มแอลกอฮอล์* ผมก็เป็นห่วงเขามากๆ  จึงได้คุยกับเพื่อนเขา แล้วก็ตามไปทีร้าน ไปดูว่าเขาเป็นไงบ้าง ดื่มนิดเดียวเขาก็มาแล้ว เราเองก็เป็นห่วงด้วยกลัวด้วยว่าจะมีใคร มาจีบหรือมาทำอะไร แบบ อยากให้เขากลับหอเพื่อนเขามาก เลย ณ ตอนนั้น แต่เขาไม่ยอมกลับ จนร้านเลิกผมก็ขี่มอเตอร์ไซค์คันเก่าๆไปส่งเขากับเพื่อนที่หอ  เราก็รอส่งจนเขาขึ้นห้อง ผมเป็นห่วงจนใจสั่น มือสั่นขาสั่นไปหมด ไม่อยากให้เขาไปร้านเหล้าอีก เพราะเท่าที่ผมเห็น เขาเป็นคนเรียบร้อยมาก  พ่อแม่หวงมาก  พึ่งเห็นเข้าร้านเหล้าครั้งแรก จนผมเป็นห่วงมากๆๆๆๆ เราก็ชวนเขาคุยตลอดนะเวลาที่อยู่ที่ร้าน บางทีเขาก็ไม่ตอบผม จนผมทำตัวไม่ถูกน้ำตาคลอเบ้า พอส่งเขาเข้าหอเสร็จผมก็กลับมาบ้าน  แล้วทักไปหาเขา น้องเขาก็ตอบเราปกติ แต่ คำพูดสั้นไป เรารู้นะเขาไม่อยากคุยกับเรา 
แต่ที่เขาตอบเพราะมารยาท
ผมก็ยังบอก ชอบเขาอีกแล้วเขาก็ตอบว่าให้เลิกชอบได้แล้ว
ผมก็ยังยืนยันว่า ถ้าเลิกชอบได้เลิกชอบไปนานแล้ว  
เขาก็ตอบเราอยู่นะ จนถึงปัจจุบัน ผมก็คุยกับเขาแค่คนเดียวมาตลอด โคตรมีความสุขเลยนะทุกครั้งที่เขาคุยกับเราจนเรายิ้ม  แต่เราเองก็รู้อยู่ในใจอยู่แล้วว่าเขาไม่ชอบเรา เพ้อถึงเขาอยู่ตลอด
แต่เราก็ยังจะทักไปหาเขาทุกวัน ตื้อเขาหาเรื่องคุยกับเขา บางทีเขาก็ตอบเราบ้างไม่ตอบเราบ้าง แชทบางที เขาไม่ตอบเรา ทิ้งช่วงไปหลายชั่วโมง ผมก็ทักเป็นประโยคคำถามไปหาเขาอีก  เพียงเพื่อให้เขาคุยกับเรา
จนปัจจุบัน เราอยากเป็นคนที่ดูแลเขาให้ดีที่สุด แต่ผมเป็นคนที่สแดงออกไม่ค่อยเก่ง เพราะเขาคือคนที่เรารักและชอบมาก  เวลาอยู่ต่อหน้าเขา ผมก็เกร็งๆทำตัวไม่ถูกเหมือนกัน เขิลๆ
ผมก็ไม่รู้เหมือน ว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร  เพราะผมก็อยู่ในสถานะอะไรก็ไม่รู้ แต่สำหรับเขาผมคงเป็นได้แค่พี่น้อง
ผมก็จะยังเป็นของผมแบบนี้ไปเรื่อยในฐานะคนที่หวังดีกับเขารักและเป็นห่วงเขาเสมอ เพราะที่เขาจะมาชอบผมคงเป็นไปได้ยาก ผมเชื่อแล้ว ว่าเวลาเรารักใคร  แค่เราเห็นเขามีความสุข เราก็มีความสุขไปด้วย ถึงแม้ลึกๆในจะจะ ทุกข์ก็ตามเถอะแต่มันทำให้เรามีกำลังใจ
ปล.รักและเป็นห่วงเสมอ