สำหรับคนที่เป็นแม่หรือสูญเสียครอบครัวไม่ต้องเข้ามานะคะ เพราะคุณจะไม่มีวันเข้าใจอารมณ์นี้. เราไม่เคยสูญเสียเลยคิดแบบพวกคุณไม่ได้
เรารักแม่ดูแลแม่ปกตินะคะ ที่บ้านครอบครัวใหญ่ มีพี่สาวคอยดูแลแกอย่างดี. ฐานะไม่ลำบากเลย แกก็เลยคงว่างคิดเยอะ. แกชอบดุหรือตัดพ้อน้อยใจเวลาเราอยู่นอกห้องหลังเวลา หกโมงเย็น ไม่ว่าตอนทำงานตจว. หรือใกล้บ้าน. แกจะเช็คตลอดว่าอยู่ห้องมั้ย ไปทำไรที่ไหนกับใคร. เพื่อนช หรือ ญ รู้จักกันได้ไง ชื่ออะไร. หรือทำงานเลิกดึกก็ขอคุยกับหัวหน้าเราและขอชื่อจริง เพื่อ??
เรามีชีวิตในกรอบ การงานดีตามที่แกต้องการ ไม่เคยเกเร แต่แกตามเช็คเราเหมือนมีคดีติดตัวไม่ไว้ใจ. ขนาดการซื้อเสื้อผ้ากางเกงในยกทรง แกจะถามและขอดูว่าดันทรงไม่เอา. คือเราอึดอัดมากๆไม่สะดวกใจคุยอะไรแบบนี้
แน่นอนว่าการที่แกเป็นขนาดนี้มันทำให้เราเครียด และอึดอัดมากๆ แต่เราไม่ค่อยโกหกนะ. โกหกแต่เรื่องกินข้าวกับอะไร. เราจะโกหกว่ากินของดีสุขภาพ. เพราะแกจะบ่นยาว และบ่นซ้ำแล้วซ้ำอีกไปหลายวัน
เราเคยทะเลาะกับแกครั้งนึงตอนเราไปดูงาน ซึ่งมีงานเลี้ยงตอนกลางคืน. แม่เราโทรมาวันนั้นทุกชั่วโมง จนช่วงนึงแกโทรมาเราไม่ได้ยินเพราะวุ่นจัดของกินช่วยเขา ดูแลผู้ใหญ่ ทำกิจกรรม. แกโทรย้ำๆมา36สายใน2ชั่วโมง. เรารับสายเลยถามว่ามีเรื่องไรรึป่าว. เพราะเราตกใจมาก แกบอกว่าแค่เช็ค!! เราเลยบอกว่าปล่อยวางเราได้แล้ว. เราอายุ30+แล้วค่ะ หนูขอร้องเพราะหนูต้องใช้ชีวิต ต้องทำงาน แท่ต้องปล่อยวางความห่วงให้ได้ เพราะมันทำให้หนูอึดอัดและเครียดทุกวัน. แกก็ตัดพ้อน้อยใจค่ะ ว่าอีกไม่นานก็ตายแล้ว คือเราก็แบบ ต้องคุยกันขนาดนี้เลยหรอ. คนมันก็ตายทุกคน ทุกบ้านนะ.
เราเครียดจริงๆค่ะวันไหนกลับห้องมา เครียดเรื่องงานไม่พอต้องเครียดเรื่องแม่บ่นเพราะไม่รับสาย. หรือรับช้าหรอคะ. เข้าห้องน้ำยังน้อยใจ. เราจะบ้าแล้วค่ะ. ทำไงดี. มันเกินไปค่ะ. เราอยากเป็นอิสระไปตลาดโตรุ่ง. ตลาดนัดตอนเย็นๆเดินเพลินๆไม่ได้เลยหรอ. เราเหนื่อยที่ต้องมายกหูคุยตอนง่วงๆ เหนื่อยๆ
เครียดที่แม่คอยตามคอยเช็คทุกวันค่ะ
เรารักแม่ดูแลแม่ปกตินะคะ ที่บ้านครอบครัวใหญ่ มีพี่สาวคอยดูแลแกอย่างดี. ฐานะไม่ลำบากเลย แกก็เลยคงว่างคิดเยอะ. แกชอบดุหรือตัดพ้อน้อยใจเวลาเราอยู่นอกห้องหลังเวลา หกโมงเย็น ไม่ว่าตอนทำงานตจว. หรือใกล้บ้าน. แกจะเช็คตลอดว่าอยู่ห้องมั้ย ไปทำไรที่ไหนกับใคร. เพื่อนช หรือ ญ รู้จักกันได้ไง ชื่ออะไร. หรือทำงานเลิกดึกก็ขอคุยกับหัวหน้าเราและขอชื่อจริง เพื่อ??
เรามีชีวิตในกรอบ การงานดีตามที่แกต้องการ ไม่เคยเกเร แต่แกตามเช็คเราเหมือนมีคดีติดตัวไม่ไว้ใจ. ขนาดการซื้อเสื้อผ้ากางเกงในยกทรง แกจะถามและขอดูว่าดันทรงไม่เอา. คือเราอึดอัดมากๆไม่สะดวกใจคุยอะไรแบบนี้
แน่นอนว่าการที่แกเป็นขนาดนี้มันทำให้เราเครียด และอึดอัดมากๆ แต่เราไม่ค่อยโกหกนะ. โกหกแต่เรื่องกินข้าวกับอะไร. เราจะโกหกว่ากินของดีสุขภาพ. เพราะแกจะบ่นยาว และบ่นซ้ำแล้วซ้ำอีกไปหลายวัน
เราเคยทะเลาะกับแกครั้งนึงตอนเราไปดูงาน ซึ่งมีงานเลี้ยงตอนกลางคืน. แม่เราโทรมาวันนั้นทุกชั่วโมง จนช่วงนึงแกโทรมาเราไม่ได้ยินเพราะวุ่นจัดของกินช่วยเขา ดูแลผู้ใหญ่ ทำกิจกรรม. แกโทรย้ำๆมา36สายใน2ชั่วโมง. เรารับสายเลยถามว่ามีเรื่องไรรึป่าว. เพราะเราตกใจมาก แกบอกว่าแค่เช็ค!! เราเลยบอกว่าปล่อยวางเราได้แล้ว. เราอายุ30+แล้วค่ะ หนูขอร้องเพราะหนูต้องใช้ชีวิต ต้องทำงาน แท่ต้องปล่อยวางความห่วงให้ได้ เพราะมันทำให้หนูอึดอัดและเครียดทุกวัน. แกก็ตัดพ้อน้อยใจค่ะ ว่าอีกไม่นานก็ตายแล้ว คือเราก็แบบ ต้องคุยกันขนาดนี้เลยหรอ. คนมันก็ตายทุกคน ทุกบ้านนะ.
เราเครียดจริงๆค่ะวันไหนกลับห้องมา เครียดเรื่องงานไม่พอต้องเครียดเรื่องแม่บ่นเพราะไม่รับสาย. หรือรับช้าหรอคะ. เข้าห้องน้ำยังน้อยใจ. เราจะบ้าแล้วค่ะ. ทำไงดี. มันเกินไปค่ะ. เราอยากเป็นอิสระไปตลาดโตรุ่ง. ตลาดนัดตอนเย็นๆเดินเพลินๆไม่ได้เลยหรอ. เราเหนื่อยที่ต้องมายกหูคุยตอนง่วงๆ เหนื่อยๆ