** โปรดอ่าน! **
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยเพราะคนเขียนไม่ได้มีความรู้เรื่องของเพลงแม้แต่นิดเดียว
-
[K-POP REVIEW]
BLACKPINK ‒ THE ALBUM 
Release : 2020/10/02
Genre : hip-hop, dance-pop
 
• นี่คือวงเกิร์ลกรุ๊ปที่พูดได้ว่าไม่มีใครไม่รู้จักพวกเธออย่างแน่นอน แค่ประโยคประจำตัว ‘BLACKPINK IN YOUR AREA’ สโลแกนอันเด่นหลาที่ไม่ว่าจะไปไหนก็ต้องได้ยินมันทั่วสารทิศทุกมุมโลก.. การเปิดตัวของสี่สาวภายใต้ต้นสังกัด YG Entertainment จีซู, เจนนี่, โรเซ่, ลิซ่า ก็สร้างปรากฏการณ์ความปังแบบแผ่ซ่านด้วยซิงเกิ้ลเปิดตัวอย่าง WHISTLE แนวเพลงฮิปฮอปแดนซ์ที่สามารถเก็บกินชาร์ตในประเทศหลักทั้งหมด การันตีด้วย Certified Perfect All-Kill (PAK) แถมยังเป็นเกิร์ลกรุ๊ปในรอบ 6 ปีที่สามารถนำเพลงเดบิวท์ขึ้นอันดับหนึ่งใน Gaon Digital Chart นับตั้งแต่เกิร์ลรุ๊ปวง miss A ที่เดบิวท์ในปี 2010 หรือซิงเกิ้ล viral แจ้งเกิดความฮิตระเบิดไปทั่วโลกที่ปล่อยออกมาพร้อมกันอย่าง BOOMBAYAH อีดีเอ็มแดนซ์ท่าเต้นหมุนหัวสะบัดต่อไม่รอแล้วนะ.. ถัดจากนั้นเพียงแค่สามเดือนก็ได้ส่งซิงเกิ้ลสไตล์ tropical pop อย่าง PLAYING WITH FIRE ก็ประสบความสำเร็จตามกันมาติดๆและ AS IF IT'S YOUR LAST bubblegum-synthpop ที่สามารถพิสูทธ์ด้านหวานสดใสสีชมพูได้มากกว่าที่จะเป็นแนวแบล็คสุดเท่
 
• ที่เอาแต่พูดถึงเพลงช่วงแรกเริ่มของสาวๆไม่ใช่ว่าจะยกย่องแต่ความสำเร็จของพวกเธออย่างเดียว.. ด้วยสไตล์และแนวเพลงที่สามารถแบ่งเขตความหลากหลายของวงนี่แหละมันคือแตกต่างแต่กลับได้ผลลัพธ์เนื้องานที่ออกมาดีพอจนสามารถบอกได้เลยว่า นี่คือคอนเซ็ปและอัตลักษณ์ที่ชัดเจนของสาวๆ ชื่อวง BLACKPINK (แบล็คพิ้งค์) จึงไม่ได้มีความหมายเพียงแค่สำดีกับสีชมพู
 
• แต่ดูเหมือนว่าความสำเร็จนี้จะเริ่มเกาะกินสาวๆไปเรื่อยจนชักไม่แน่ว่า ช่วงเวลาต่อไปนี้มันใช่แนวทางของแบล็คพิ้งค์อย่างที่เคยเป็นหรือเปล่า.. การสานต่อซิงเกิ้ลจากอีพีอัลบั้มแรก DDU-DU-DDU-DU กลายเป็นจุดเริ่มต้นของความซ้ำซากทางความคิดที่ทำให้เกิดการวนลูปแนวแทร็ปและ pattern สูตรสำเร็จเดิม ก่อให้เกิดเป็น KILL THIS LOVE และ How You Like That ในเวลาปีต่อปีซึ่งแทบจะหาความต่างอะไรกับเพลงฮิตดังกล่าวไม่ได้เลย พอมาเห็นชื่อโปรดิวเซอร์อย่าง TEDDY ที่นับวันความคิดรังสรรค์เพลงเริ่มถดถอยลงแทบจะไม่เหมือนสมัยที่ยังแพรวพราวกับการปั้นวงรุ่นพี่ 2NE1 (หรือเป็นเพราะพิษจากกระแสด้านลบ Heroine ของซอนมีหรือเปล่าไม่แน่ใจ ถึงสำนักข่าวดัง Dispatch จะช่วยออกมาแก้ต่างให้ก็เถอะ)
 
• เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลาในการเกริ่นก็ขอเข้าสู่ช่วงวางระเบิดตัวเองอย่างเป็นทางการ.. เดบิวท์สตูดิโออัลบั้มชุดแรกที่อยากจะสาปด่าคนตั้งชื่ออัลบั้มทุกครั้งที่อ่าน ไม่รู้ว่าคิดไม่ออกหรือสิ้นคิดหรือเปล่า THE ALBUM ถ้ามองว่าเป็นชื่อสำหรับ The Greatest รวมเพลงฮิตก็ยังพอหาความเหมาะสมได้ แต่นี่มันคืออัลบั้มเต็มอย่างเป็นทางการ มันเลยหาความจงใจในการอยากจะฟังไม่ได้เลยสักนิดสำหรับวงระดับ global กับอายุวงปีที่ 4 (BLACKPINK IN YOUR AREA ใช้ชื่อนี้ก็ได้นะ ดูมี power ขึ้นมาหน่อย) แต่เพราะนี่คือแบล็คพิ้งค์ถ้าไม่เหลียวแลก็คงมองว่าเป็นคนจิตใจดำเกินไปแต่ก็นั่นแหละ มันเลยบังเกิดคำนิยามของตัวเอง ณ ตอนนี้ที่ว่า ‘เมื่อไม่คาดหวังแล้ว ผลลัพธ์ที่ได้ก็เป็นไปตามนั้น’
 
• ปัจจุบัน แบล็คพิ้งค์ ถือว่าเป็นวงเกิร์ลกรุ๊ปที่พร้อมก้าวเข้าสู่ profile ในระดับที่อัพเกรมากขึ้นหลายเท่า ความต้องตาต้องใจแด่โปรดิวเซอร์ทั่วโลกหลายหลายประเทศมักอยากจะร่วมทำเพลงกับพวกเธอทั้งสี่ แต่คนเข้ารอบไฟนอลคนนั้นคือหนุ่ม Tommy Brown และการร่วมงานกับศิลปินในระดับ high profile ก็คงเป็นอะไรที่ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับพวกเธอ Ice Cream ซิงเกิ้ล pre-release หมายเลขสองที่ได้ Selena Gomez ร่วมแจมเพิ่มสีสันความหวานในซาวนด์ dance-pop ที่ได้ Ariana Grande ร่วมโปรดิวซ์ด้วยอีกเช่นกัน (แหม.. ก็สองคนนี้เขาคู่บุญมาเนิ่นนานอะเนอะ) เนื้อหาคือแทบไม่ต่างอะไรจาก Sour Candy เลยสักนิดเดียวแค่เปลี่ยนจากลูกอมแสนเปรี้ยวให้กลายเป็นไอติมแสนหวานแทน Bet You Wanna ค่อนข้างเซอร์ไพร์สสำหรับแม่นางคนนี้เหมือนกัน Cardi B ที่ความยากของนางคือต้องรังสรรค์เนื้อแร็ปโดยไร้คำสบถหยาบคาย ถ้าใครเคยฟังเพลงต่างๆของเธอคนนี้จะรู้กันดีว่าสไตล์เพลงของสาวบือนั้นมันมากกว่า 18+ ด้วยซ้ำไป ถือว่าเป็นความพยายามที่เป็นกันเองเอามากๆแถมนางยังยอกยกเลิกงานหลายอย่างเพื่อมาร่วมงานกับสาวๆอีกด้วย ทุ่มเทสุดตัวเลย แต่ก็น่าเสียดายที่ทั้งสองแทร็คกับการร่วมงานศิลปินระดับโปรไฟล์ชั้นสูงยังไม่สามารถยกให้เป็น top track จริงๆ ขออภัยด้วยตรงนี้
 
• Pretty Savage ฮิปฮอปแทร็ป-อีดีเอ็มที่แม่- งจะอยู่คู่กับวงไปไม่รู้ถึงเวอร์ชั่นไหนก็มิทราบได้ นี่คือสูตรสำเร็จจากเพลง DDU-DU DDU-DU แบบชัดเจนทั้งสไตล์และ pattern ที่ไร้ความสดใหม่ เนื้อหาก็วนลูปพอกันที่พูดถึง hater fans (อีกแล้ว)แต่รอบนี้สาวๆกลับเรื่องที่จะเปลี่ยนบริบท flex ขึ้นกว่าเดิม อวดความร้ายกาจของตัวเองแทน ทับใจหน่อยก็บริจด์ของเพลง ผ่อนความแรงด้วยกีต้าร์โปร่ง ดูเป็นสาวสวยไร้พิษแต่แอบร้ายลึกใช้ได้
 
• โอเคถึงจะผิดหวังกับความซ้ำซากไป แต่เราก็พอได้เห็นความต่างจากที่ผ่านมาบ้างถึงจะอีดีเอ็มอีกก็ตามแต่ Lovesick Girls verse ที่มีกีต้าร์คันทรี่เป็นตัวหลักต่อด้วยการดร็อปฮุคซาวนด์เรโทร 80s ดูพยายามปลอบใจด้วยการบอกตัวเองว่าฉันหน่ะเกิดมาบนโลกใบนี้เพื่ออยู่ตัวคนเดียว แต่ลึกๆแล้วก็ยังโหยหาความรักที่มีแค่เราสองคน โปรดิวเซอร์ก็ได้ดีเจระดับโลกอย่าง David Guetta มาร่วมแจมอีกหนึ่งกำลัง ซาวนด์ค่อนข้างธรรมดาหาจับต้องได้ตามสูตรทั่วไปเลย ฟังรอบแรกค่อนข้างไม่เข้าใจในความที่พี่แกจะเร่ง tempo ให้เร็วอะไรขนาดนั้นแต่พอเริ่มใช้เวลาฟังนานขึ้นเออเข้าใจได้แหละ แดนซ์กลบความเสียใจ ถือว่ายังพอหยวนให้ก็แล้วกัน.. แต่มันยังไม่ใช่ top track
 
• Crazy Over You การนำเครื่องดนตรีตะวันออกมาคลุกให้มันเข้ากันจนกลายเป็น retro hip-hop ในแบบฉบับของเกาหลี เนื้อหาดูเป็นผู้หญิงยุคใหม่ในด้านความรักพร้อมเป็นฝ่ายรุกเปิดตัวจีบคนที่ทำให้หัวใจฉันกระชุ่มกระชวย มันคือการประยุกต์ที่จัดว่าเวิร์คใช้ได้ โปรดิวเซอร์เพลงนี้คือ FUTURE BOUNCE ถ้าฟังแล้วได้กลิ่นอายจากเพลง Shoot ของมิโนรุ่นพี่ในค่ายคงไม่ต้องแปลกใจหรอก คนลงมือทำเจ้าเดียวกัน เพลงมันช่างเหมาะเหม็งกับการเป็นซิงเกิ้ลรองซะเหลือเกิน
 
• Love To Hate Me dance pop เบสิคๆ กับความสัมพันธ์ที่ถึงจะยังรักกันแต่เอาเข้าจริงก็ยังเกลียดกันอยู่ดี ชอบการสวิตซ์ดร็อปบีทฮุคแรก อารมณ์ประมาณว่าอ๋อเออแล้วไงอ่ะ พอกลับมาเป็นบีทปกติก็ใส่ไม่ยั้งมือ คุณไม่สมควรจะได้รับความรักจากฉันหรอกย่ะ ถึงจะดูสั้นไปนิดแต่แลกมากับสะใจถือว่าคุ้มเสียอยู่
 
• You Never Know ไฟล์ทบังคับอะไรไม่รู้ของวงการเพลงเกาหลีที่ต้องมีแนวบัลลาดไว้ในแทร็คลิสต์ปิดอัลบั้ม แต่สำหรับแบล็คพิ้งค์มันกลับไม่ใช่บัลลาดธรรมดาตามตลาดชาร์ตทั่วไป empower บีทให้ดูหนักแน่นขึ้นกับเนื้อหาที่ emotional ถึงสิ่งที่เจ็บปวดในช่วงเวลาที่ผ่านมา มันคือความในใจของสี่สาวที่ดูตรงไปตรงมาไม่อ้อมค้อมดี
 
• ที่เคยบอกไปในรีวิวอัลบั้มของ Stray Kids ว่าการทำเพลงแนวตลาดมันเป็นสิ่งที่ไม่เสียหายอะไรมากนักถ้าเราจะเข้าสู่การเป็นเมนสตรีมอย่างเต็มรูปแบบ แต่สำหรับแบล็คพิ้งค์ถ้าพูดว่าอยู่ในจุดที่เลยความเป็นเมนสตรีมคงจะไม่ใช่ซะ 100% อัลบั้มนี้เหมือนเป็นการเปิดทางเข้าสู่ตลาดสากลโลกอย่างเป็นทางการ ซาวนด์ในแปดแทร็คนี้มันเลยพรั่งพรูไปด้วยกลิ่นอายทางอินเตอร์หนักกว่าเดิมที่ผ่านมาพ่วงด้วยแทร็คภาษาอังกฤษแบบครึ่งต่อครึ่ง.. สิ่งที่ยังรู้สึกโอเคกับ LP ชุดแรกคืออัตลักษณ์ความเป็น ‘BLACK & PINK’ ที่ยังคงแบ่งอาณาเขตได้อย่างชัดเจนแต่รู้สึกเสียดายตรงที่ความหลากหลายทางด้านดนตรีกลับยังไม่เป็นสิ่งที่ชัดเจนเท่าที่ผ่านมา ทั้งสูตรที่เน้นไปทางบีทแทร็ปจนมันเกิดเป็นความเอียนไม่ต่างอะไรกับสองอีพีที่ผ่านมาแม้แต่น้อยนิด อาจจะมีการตัดรสชาติเข้าสู่ช่วง edm หรือการนำดนตรีตะวันออกมาผสมผสานเพื่อความแตกต่างแต่รสชาติของมันก็ยังไม่โดดเด่นเท่าที่ควร ภาพรวมทั้งหมดมันเลยเป็นสิ่งที่ค่อนข้างดู play safe สำหรับศักยภาพที่ควรจะไปไกลได้มากกว่านี้
 
• ถ้าไม่นับ pre-release สองเพลงที่ผ่านมา เหมือนไม่ได้ฟัง full-length เลยสักนิด ให้อารมณ์ในรูปแบบอีพีอัลบั้มซะมากกว่า มันน้อยจนสงสัยว่าวายจีมันจะงกความสามารถของสาวๆไปถึงไหนกันแน่ พูดตรงๆเลยว่าที่ผ่านทั้งสองพีอีก่อนหน้ายังรู้สึกหยวนให้ในระดับที่ยังแอบตึงเล็กๆกับเพลงแค่สี่แทร็ค ก็แอบคิดในใจแหละว่าอัลบั้มเต็มต้องจัดหนักแบบ full option สรุปกลายเป็นว่าผิดหวังไปซะงั้น เหมือนค่ายดึงความคาดหวังของคนรอคอยมากเกินไปจนรู้สึกว่าหมดหวังกับสิ่งที่ออกหลายๆอย่าง ไม่รวมถึงการโปรโมทที่มันไม่ค่อยน่าดึงดูดพอที่ทำให้กลับไปรู้สึกถึงความตื่นเต้นเหมือนเก่า แค่รับรู้เฉยๆว่าแบล็คพิ้งค์จะกลับมาแล้วนะ เท่านั้นจริงๆ คัมแบ็คต่อไปในอนาคตถ้าคิดว่ายังมาในแนวเวย์แบบนี้อีกคงมีอาการถอนหายใจบ้างแล้วแหละ