ถ้าวันนี้เราอยู่เพราะความผูกพันธ์กับสงสารเราจะทำไงดีครับ

ตลอดเวลาที่คบกันมา ผมพยายามประคับประครองทุกๆอย่าง ข่วยเหลือเขา ทำให้ทุกๆอย่างที่จะทำให้เขามีความสุขที่สุด กระทั่งเรื่องเล็กๆน้อยๆ ซักผ้า ล้างนถ งานบ้านทุกชนิด หาเสื้อผ้าเตรียมให้ใส่ รับผิดชอบค่าใช้จ่ายส่วนใหญ่รวมถึงดูแลครอบครัวเขา แต่หลายๆอย่างที่เขาทำตลอดเวลาที่ผ่านมา1ปี เขาชื่นชมใครคนนั้นคนนี้แต่ไม่มีผมเอง พอกลับมาบ้าน ทั้งๆที่เหนื่อยแค่ไหน ผมก็ดีใจที่ได้เจอเขา ถามเขาทุกๆวันว่าวันนี้เหนื่อยไหม เป็นยังไงบ้าง หิวไหม อยากกินอะไรหรือเปบ่า ทั้งๆที่ตำแหน่งหน้ามี่ของผมเหนื่อยกว่ามากๆ ผมก็ยังรู้สึกว่าผมหายเหนื่อยพอเจอเขา แต่เขสกลับตรงกันข้ามทุกๆอย่าง กลับมาเล่นมือถือ คุยกับคนนั่นคนนี้ แต่ไม่คุยกับผมเลย จนหลับไปและตื่นเช้าแยกบ้ายกันออกไป ผมก็ทำแบบเดิมทุกๆวันไม่เคยขาดตกบกพร่อง แต่มาวันนี้ผมรู้สึกว่าผมเริ่มเหนื่อย เหมือนลงทุนแต่ไม่ได้กำไรกลับมา ไม่ได้ซื้อใจเขาได้เลย วันนี้ผมเริ่ใแน่ใจ ว่าผมเหนื่อยจนหมดรักเขาแล้ว ไม่ได้มีใคร ไม่ได้อยากได้ใคร แต่มันเหนื่อยจนผมร้องไห้ ทุกๆวัน แต่ผมไปจากตรงนี้ไม่ได้ เพราะผมกลัวว่าเขาจะต้องลำบากคนเดียว เขาจะต้องเหนื่อย ผมควรทำไงดีครับ