เราเเอบชอบเพื่อนตั้งเเต่ม.6จนตอนนี้เรียนจบปริญญาเเล้วค่ะ
เราคุยกันทุกวัน บอกคิดถึง ไปดูหนัง ไปเที่ยว
เคยบอกชอบไปตอนม.6 เเต่ก็เเห้ว ถามเขาว่าชอบราบ้างมั้ยเขาบอกเขาไม่รู้ เราก็เลยหนีไปทำใจ เเล้วทำตัวให้เป็นเพื่อนเหมือนเดิม เเต่ครส.เราก็คิดกับเขาเเบบเพื่อนไม่ได้ เราเลยพยายามตัดใจ จนไปมีเเฟน เขาก็มีเหมือนกัน เเต่เราก็ยังติดต่อกันเหมือนเดิม เป็นเเบบนั้นมาสักพัก จนปัจจุบันตอนนี้เราเลิกกับเเฟน เขาก็ไม่มีเเฟน เรากลับมาคุยกันอีกเพราะก่อนหน้านั้นเเฟนเก่าบล็อคเขาเพราะหึง
ทุกวันนี้เราก็ยังคุยกันทุกวันเหมือนเดิม กินข้าว ดูหนัง เวลาเราหายก็ตาม โทรปลุก บอกคิดถึง ตอนเเรกเราคิดว่าเราเลิกชอบเขาไปแล้ว เเต่พอได้คุยทุกวัน เราเลยรู้สึกว่าเราไม่เคยเลิกชอบเขาเลย 😭
เราไม่อยากรู้สึกเเบบนี้เลย เพราะเราต้องเสียใจเเน่ๆ เเต่เหมือนเราจะชอบเขามากกว่าเดิมขึ้นทุกวัน
ควรทำไงดีคะ หรือจริงๆเราเเค่คิดไปเองว่าเราชอบเขามาตลอด ตอนนี้อึดอัดใจมาก
อยากออกจากเฟรนโซนเเล้วค่ะT T
เราคุยกันทุกวัน บอกคิดถึง ไปดูหนัง ไปเที่ยว
เคยบอกชอบไปตอนม.6 เเต่ก็เเห้ว ถามเขาว่าชอบราบ้างมั้ยเขาบอกเขาไม่รู้ เราก็เลยหนีไปทำใจ เเล้วทำตัวให้เป็นเพื่อนเหมือนเดิม เเต่ครส.เราก็คิดกับเขาเเบบเพื่อนไม่ได้ เราเลยพยายามตัดใจ จนไปมีเเฟน เขาก็มีเหมือนกัน เเต่เราก็ยังติดต่อกันเหมือนเดิม เป็นเเบบนั้นมาสักพัก จนปัจจุบันตอนนี้เราเลิกกับเเฟน เขาก็ไม่มีเเฟน เรากลับมาคุยกันอีกเพราะก่อนหน้านั้นเเฟนเก่าบล็อคเขาเพราะหึง
ทุกวันนี้เราก็ยังคุยกันทุกวันเหมือนเดิม กินข้าว ดูหนัง เวลาเราหายก็ตาม โทรปลุก บอกคิดถึง ตอนเเรกเราคิดว่าเราเลิกชอบเขาไปแล้ว เเต่พอได้คุยทุกวัน เราเลยรู้สึกว่าเราไม่เคยเลิกชอบเขาเลย 😭
เราไม่อยากรู้สึกเเบบนี้เลย เพราะเราต้องเสียใจเเน่ๆ เเต่เหมือนเราจะชอบเขามากกว่าเดิมขึ้นทุกวัน
ควรทำไงดีคะ หรือจริงๆเราเเค่คิดไปเองว่าเราชอบเขามาตลอด ตอนนี้อึดอัดใจมาก