พ่อกับแม่ เคยรักเราบ้างมั้ย? เคยเห็นเราเป็นลูกบ้างมั้ย? ทำไมถึงทำแบบนี้?

หลังจากพ่อไปแอบมีเมียอีกคน พ่อทำกับแม่กับเราเหมือนไม่ใช่ครอบครัว พ่อด่าแม่ ด่าเรา ดูถูกเรา พ่อเคยเกือบจะฆ่าแม่สุดท้ายแกก็ทิ้งแม่ ก่อนจะไปพ่อพูดว่า ไปตามชะตาของกับแม่เลย  พ่อหมดตัวไปกับการไปมีเมียอีกคน  ขายทอง ขายทุกอย่าง จนหมดตัวแล้วยังเป็นหนี้เพราะเอารถยนต์ไปเข้าไฟแนนซ์ หนักกว่านั้นพ่อมีลูกกับเมียคนนั้น พ่ออายุ 56 ปี ส่วนลูก อายุ 2 ขวบ หลังจากนั้นพ่อกลับมาหาแม่พร้อมลูก 2 ขวบ พร้อมทั้งร้องไห้ แล้วบอกว่าเมียคนนั้นทิ้งแกไปแล้ว  แม่กลับไปบ้านเกิด ไปขายที่ เอาบ้านไปเข้าธนาคาร เพื่อจะเอาเงินมาใช้หนี้ให้พ่อ  แต่โกหกเราว่าจะเอาเงินมาส่งเราเรียน ก่อนหน้านี้เราขอเรียนต่อ แม่ไม่ยอมส่งเราเรียนต่อปริญญาตรี เพราะคิดว่าไม่กล้าส่ง เพราะกลัวเราเรียนไม่จบ จนเราต้องดิ้นรนเพื่อที่จะเรียนเอง โดยที่พ่อแม่ไม่ได้สนใจอะไรเลยหลังจากนั้น จนมารู้อีกทีว่าเราเรียนใกล้จบแล้ว เหลืออีกปีสุดท้าย (บางคนอาจจะสงสัยว่า แม่ไม่รู้เลยหรอว่าเรียนต่อ รู้ค่ะ แต่ไม่สนใจ ไม่ถามอะไรเลย )เราลืมเล่า เรามีรถมอไซค์คันหนึ่ง แม่มาขอเราว่าขอให้พ่อไปขับขายของได้มั้ย ประมาณ 10 วัน ถ้าขายดี จะออกคันใหม่ให้ ถ้าไม่ดีจะเอามาคืน เราก็ทะเลาะกับแม่นะ ว่าเราก็จำเป็นต้องใช้ แล้วเราก็ใช้มานานแล้วคันนี้ ตั้งแต่ ม.2 จนจะจบ ป.ตรี(ตอนเรามาเรียนต่อ ป.ตรี เราเป็นคนหารถขนของมาเอง มอไซค์เรา เราก็หารถขนมาเอง บอกพ่อให้ช่วย แกก็ไม่ช่วย)เราก็ถามมาตลอดนะ ว่าเมื่อไหร่จะได้มอไซคืน เราไม่เอาคันใหม่ก็ได้ ขอคันเดิมคืน เพราะต้องใช้รถจริงๆ ถามว่ามอไซวินมีมั้ย? มีค่ะ แต่ค่าวินแพง แล้ววันๆหนึ่งไปหลายที่ แล้วเงินแต่ละวันก็มีจำกัด( ถ้าถามว่าแล้วเอาตังที่ไหนใช้? เราทำงานร้านเหล้าค่ะ ) ถ้ามีมอไซค์ จะสะดวกกว่าเยอะ จนตอนนี้ผ่านไป ประมาณเกือบ 7 เดือนแล้ว !!! ก็ยังไม่ได้คืน ต่อนะค่ะ!!! จนมารู้อีกทีว่าเราเรียนใกล้จบแล้ว จึงเริ่มถามว่าเมื่อไหร่จะจบ 
....อยากรู้ความคิดเห็นของทุกคนค่ะว่า..พ่อแม่รักเราบ้างมั้ย ? ทำไมถึงปล่อยให้สู้อยู่คนเดียวงมั้ั
พอรู้ว่าเราใกล้จะเรียนจบถึงกลับมาสนใจเรา รักเราจริงๆ หรือหวังผลประโยชน์กับเรา (อันนี้อดคิดไม่ได้ กับการกระทำหลายๆอย่าง)