จากเพื่อนรักกลายเป็นคนไม่รู้จัก

เรื่องนี้เกิดขึ้นตอนเรียนแยกเลขคู่เลขคี่ค่ะ เรามีเพื่อนอยู่3คนรวมเราด้วยเป็น4 แล้วตอนม.1-3อยู่ด้วยกันมา สนิทกันมาก จนตอนนี้ขึ้นม.4แล้ว เพื่อนคนนึงก็ไปเรียนต่อที่อื่น ส่วนอีก2คนที่เหลือก็เรียนที่เดียวกับเราห้องเดียวกับเรา แล้วตอนนั้นเขาจะแยกเรียนเลขคู่เลขที่ บังเอิญเราได้อยู่กลุ่มเลขคี่ เพื่อนอีก2คนก็เลยได้ไปอยู่เลขคู่ เราก็คิดว่าเดี๋ยวพอกลับมาเรียนเต็มรูปแบบก็คงได้มาอยู่ด้วยกัน แต่มันไม่ได้เป็นอย่างที่คิด ตอนเปิดเรียนเต็มรูปแบบครั้งแรกเขาก็มีเพื่อนใหม่เหมือนสนิทกันมานาน ส่วนเราก็กลายเป็นหมาหัวเน่า เขาไม่ชวนเราไปนั่งกับเขา ไม่ทักไม่ทาย ไม่พูดไม่จา เราก็เลยถอยและพยายามห่างออกมาอยู่กับเพื่อนอีกกลุ่มนึงซึ่งเคยอยู่ห้องเดียวกันตอนม.3  เขาก็มีความสุขกับเพื่อนใหม่ของเขา ถ่ายรูปลงเฟซบุ๊กกันอย่างสนุกสนาน เราก็ได้แชทคุนกับเพื่อนอีกคนที่ไปเรียนต่อที่อื่นว่า เนี่ยดูดิ เขาได้เพื่อนใหม่แล้ว มันก็ตอบมาว่าเออเห็นล่ะ ไม่ใช่เพื่อนรักกันแล้วเหรอ เราก็ตอบไปว่า ไม่...
แล้วเราต้องอยู่ห้องเดียวกันไปถึงม.6 ไม่มองหน้ากัน ไม่พูดคุยกันเหมือนอย่างเคย  มันเจ็บอยู่ในใจที่ว่า ตลอด3ปีที่ผ่านมาเราไม่ใช่เพื่อนรักกันหรอ ทำไมถึงได้ลืมเราง่ายจัง  เวลาไปไหนมาไหนเจอคนที่รู้จักเรา เขาก็จะถามว่า เอ้าไหนน้องอีกคนล่ะ อยู่คนละห้องกันแล้วหรอ เราก็ได้แต่ตอบไปว่า อ่อ อยู่ห้องเดียวกัน  เวลาพ่อแม่ถามว่าเพื่อนไม่มาเที่ยวบ้านแล้วหรอ? เราก็ต้องตอบไปว่า มันไม่ค่อยว่าง เพราะกลัวว่าพ่อแม่จะเสียใจ ขนาดเราเองยังเสียใจเลย
เราควรทำยังไงกับเรื่องนี้ดีคะ?? ควรใช้ชีวิตอยู่อย่างไรในห้อง แล้วเวลาพ่อแม่ถามถึงเพื่อนควรตอบอย่างไรดีไม่ให้พ่อแม่เสียใจ