เราเป็นคนไม่ชอบแต่งหน้า ถ้าแต่งก็ทากันแดด ปัดแก้ม ทาแป้งเบาๆ เราผิดมากหรือ? แต่..งานบ้าน ซักผ้า รีดผ้า หุงข้าวทำกับข้าว จากคนที่ทำอะไรไม่เป็นเลย กลัวแม้แต่เปิดแก๊ส😭 เราฝึกฝนจนเราทำอาหารอร่อย... แต่เค้ากับบอกกับเราว่า เค้าชอบคนสวยๆ ขอมีอีกคนแต่แค่ไปนอนด้วยเฉยๆ จนตอนนี้เรามึน งง กับชีวิต อยู่ไปวันๆ เวลาจะร้องไห้ต้องแอบร้อง เพราะถ้าเค้ารู้เค้าจะโมโหและว่าเราเป็นโรคจิต ... เราทำงานเป็นคุณครูงานก็หนักแต่เราไม่เคยบ่นให้ฟัง กลับมาบ้านทำกับข้าวรอ เช้าตื่นตี 5 ทุกวัน ทำอาหารเช้าให้ แต่กลับไม่ดีพอสำหรับเค้า เค้าชอบคนสวยๆแต่งตัวเก่งๆ 😓 เราทำงานเสร็จก็กลับบ้าน ไม่ค่อยออกไปเที่ยวไหนเลย คงามสุขของเราคือ อยู่บ้าน เราผิดพลาดในการใช้ชีวิตตรงไหน... 

เราแค่มาหาที่ระบายถ้าใครจะด่าหรือว่า เบาๆนะ เราอยู่ในช่วงกำลังจะตัดสินใจเก็บของออก...หรือทนอยู่ต่อไป