เพื่อนๆครับ ที่ผมมาตั้งกระทู้นี้ ผมไม่รู้จะไปปรึกษาใครเเล้วจริงๆ เรื่องมีอยู่ว่า ผมเป็นเด็กตจว.ที่สอบติดม.ชื่อดังย่านปทุมวันโดยไม่มีเพื่อนสักคนที่สอบติดเข้ามาด้วย ตอนนี้ก็เปิดเทอมได้ 2 เดือนเเล้ว(เขียนวันที่ 1 ต.ค. 63) ผมยังไม่มีเพื่อนเลยสักคน อาจจะเป็นเพราะเรียนออนไลน์ ทำให้เราไม่ได้ทำกิจกรรมสร้างความสัมพันธ์(ช่วงโควิด) แต่มันจะมีอยู่วิชานึงที่ผมต้องไปเรียนที่คณะ ผมก็สังเกตว่าเพื่อนเขาก็มีกลุ่มอยู่กันเเล้ว ผมก็เนียนๆเข้าไปอยู่ในกลุ่มนั้น เวลาผมคุยกับใคร เขาก็ถามคำตอบคำ ผมพยายามชวนเขาคุยอะ พยายามยิ้ม เขาก็ตอบมาสั้นๆ แต่เวลาพวกเขาคุยกับเพื่อนเขาอะ เขาก็คุยได้ปกติ(ผมทำอย่างงี้มาตลอด 2 เดือนที่ผ่านมา) คือผมเหนื่อยเเล้วอะ กับการที่จะเมคเฟรน มันเหมือนไม่มีใครอยากคุยกับเราเลย ปกติผมเป็นคนพูดมากนะ แต่พอไม่มีใครอยากคุยกับเราด้วย มันทำให้เราอะเป็นคนไม่กล้าพูดไปเลยอะ ผมคิดมากจนเก็บเอาไปเครียด ผมไม่อยากจะเรียนต่อเเล้ว ผมเหนื่อย เหมือนช่วงชีวิตตอนนี้มันต้องสู้ไปด้วยตัวคนเดียว วิชาเรียนมันก็ไม่ง่าย มันไม่สามารถทำคนเดียวได้ แต่ผมก็ไม่รู้จะไปถามใคร เลยต้องส่งไปแบบถูกๆผิดๆ พอผมมองไปที่พ่อกับเเม่ ผมก็ยิ่งรู้สึกผิด พ่อเเม่เขาซัพพอร์ตเราขนาดดีนี้เเต่เราจะมาอยากลาออกเพราะ แค่เราไม่มีเพื่อนเลยเนี่ยนะ แต่การไม่มีเพื่อนนี่เเหละที่มันทำให้ผมไม่สามารถ move on จากการอยากลาออกเลย ชีวิตผมในละวันมันก็วนๆอยู่แค่นี้ เวลาที่เห็นคนในไอจีอัพสตอรี่ เออดีเนอะ เขามีเพื่อนเยอะเเยะเลย เเต่ทำไมเราถึงไม่มีใครสักคน ผมสามารถคุยกับใครได้บ้างอะ ผมไม่รู้จะทนอยู่อย่างงี้ได้ถึงเมื่อไร
เรียนมหาลัย ไม่มีเพื่อน เครียดมากครับ อยากลาออก