FWB ความสัมพันธ์ที่เจ็บไม่ต่างจากคนอกหัก

ที่เขาบอกว่าความสัมพันธ์แบบ FWB ใครรู้สึกก่อนคนนั้นแพ้คงเป็นเรื่องจริงสินะ วันนี้ผมจะมาเล่าให้ฟังว่ามันแพ้ยังไง
ไม่ต่างอะไรกับคนอกหักเลย เรื่องมีอยู่ว่าผมคุยกับคนคนนึงผ่านแอพนัดเจอ เริ่มต้นคุยก็เหมือนคนอื่นทั่วๆไป ไม่ได้รู้สึกชอบอะไรเขามากมาย แต่ก็คุยได้ แรกๆก็ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง ปกติคนอื่นถ้าเราตอบช้าก็จะหายๆกันไป แต่คนนี้ไม่หายเลย ตอบตลอด ชวนคุย หาเรื่องคุย คุยไปคุยมาดันโลกกลมทำงานอยู่ในตึกเดียวกัน คอนโดอยู่ใกล้ๆกัน ทีนี้มันก็เริ่มคุยกันง่ายขึ้น เพราะเวลาพักกลางวันแล้วไปกินข้าว ก็จะเดินเจอกันบ้าง ก็โอเคดี จนรู้ตัวอีกทีก็คุยกันได้เกือบ 1 เดือน แต่ก็ยังไม่ได้รู้สึกอะไรนะ แค่เหงาๆอะ  ยังไม่มีอะไรกันด้วย จนวันนั้นครบรอบ 1 เดือนที่คุยกัน เขาก็นัดเจอ ตอนแรกผมว่าจะเทเขาละ เพราะทำงานที่เดียวกันเวลาเจอกลัวจะเลิ่กลั่ก  แต่สุดท้ายก็ตัดสินใจเจอ เขามาห้องผม ผมก็บอกเขาให้เอาเสื้อผ้ามานอนด้วยกันเลย ตื่นเช้าจะได้ไปทำงานพร้อมกัน แน่นอนละว่ามาเข้าถ้ำเสือขนาดนี้คงไม่ได้นอนใสใส คืนนั้นแทบไม่ได้นอน จากนั้นก็เริ่มคุยกันมากขึ้นเริ่มตกลงอะไรๆกันมากขึ้น ขยับมาคุยไลน์ ว่างก็นัดเจอตลอด มันไม่ใช่แค่เรื่องบนเตียงอะ แต่ออกไปหาไรกินด้วยกัน ออกไปใช้ชีวิตอารมแบบเดทกันอะ แต่สถานะก็คือเพื่อนที่มีไว้นัดเซกกันอะ มันถูกขีดไว้ให้เป็นแค่นั้น เพราะเราเริ่มจากการตกลงว่าจะเป็น FWB กัน ตอนแรกๆผมก็โอเคนะ เพราะมันไม่ต้องคิดไรมากเลยอะ ไ่ม่จำเป็นต้องแคร์อะไรกันมาก แต่หลังๆผมนี่แหละที่เป็นคนเริ่มล้ำเส้นเอง เข้าใจปะว่าความสัมพันธ์แบบนี้อะ ห้ามตามกันเวลาอีกฝ่ายหาย ห้ามเรื่องเยอะ ห้ามมีความรู้สึกรักอีกฝ่าย ผมนี่อาการมาทุกอย่าง เริ่มตาม เริ่มมีความรู้สึก ปกติกับคนอื่นผมไม่เคยเป็นแบบนี้เลยนะ รู้สึกแบบแพ้คนนี้มาก สุดท้ายเขาก็ส่งสัญญาณให้ผมรู้ว่าผมจะแพ้แล้ว เขาเริ่มหาย จากปกติเขาเป็นคนที่จะหาเรื่องคุยมาก่อนทุกเช้ายันนอน มันมีประโยคนึงที่เขาพิมมาแล้วสื่อให้รู้เลยคือ อยู่ดีดีพิมมาบอก ให้เราดูแลตัวเองดีดี อย่านัดบ่อย ตอนนั้นผมคิดเลยว่าเขาจะหายไปแล้วแน่ๆ ผมก็เริ่มปรับตัวกลับเพราะตอนนั้นรู้สึกว่าถ้าเขาหายไปเราไม่โอเคแน่นอน ก็เลยตอบไปเท่าที่เขาอยากให้เราตอบอะ ไม่เยอะ ไม่จิก ไม่ตาม อีกวันนึง หายไปจริงๆครับ อ่านไม่ตอบ ความรู้สึกผมนี่เหมือนอกหักอะ ประโยคนั้นเหมือนประโยคบอกเลิก ''ดูแลตัวเองดีดี'' แต่ผมก็ปล่อยนะ ไม่ได้ไปตาม เวลาเดินเจอก็ทำเป็นไม่เห็นเขา แต่ในใจโคตรอยากทัก โคตรอยากเจอ แต่พยายามทำให้เขาเห็นว่าเราไม่ได้รู้สึกอะไร โคตรแพ้เลยครับ มันมีหลายอย่างมากที่เขาทำให้ผมแล้วผมรู้สึกว่าเขาดีมาก ดีจนไม่อยาให้เขาเป็นแค่ FWB แต่มันเป็นไปไม่ได้ครับ เราเริ่มจากตรงไหนเราก็ต้องจบมันแบบตรงนั้น ทำอะไรไม่ได้ นอกจากทำใจ //ตอนนี้ก็ผ่านมาหลายเดือนละ เชื่อมั้ยว่าเขากลับมาทัก กลับมาคุยกับเราเหมือนเดิม แต่ความรู้สึกเราตอนนี้คือ ไม่อยากให้มันวนกลับไปที่เดิม ความสัมพันธ์แบบนี้คนที่ชนะคือคนที่อยู่ในที่ของตัวเองเป็น ก็ขอให้มันจบตรงนี้ละกัน