ผู้จัดการอยู่ดีๆ ก็ไม่คุยด้วยซะงั้น

ผู้จัดการที่สำนักงานเรา อยู่ดีๆ  ก็ไม่คุยกับเราซะงั้น ไม่มีสาเหตุ หรือ อาจจะมีแต่เราไม่รู้ตัว ซึ่งมันไม่ได้เพิ่งเป็นอย่างนี้ ในปีนี้ครั้งนี้ครั้งที่ 2 แล้ว และปีก่อน ๆ ก็ไม่เคยนับครั้งไว้เลย และทุกครั้งจะเป็นฝ่ายเราที่จะเข้าไปถามหาสาเหตุว่าเพราะเหตุใด และจะเป็นเราทุกครั้งที่ผิดเสมอ จะมีเหตุผลว่า เราหน้าดุ เราตาดุ เราพูดใส่เค้าไม่ดี  หน้าเหวี่ยง เค้าเลยไม่อยากคุยด้วย  ซึ่งการทำงานร่วมกัน ไม่คุยกันมันอึดอัดมาก ทำงานไม่สนุก ไม่สบายใจ เราไม่ชอบ ซึ่งในปีนี้เมื่อเดือน พ.ค. ก็ได้เหตุผลที่บอกว่า เราทำหน้าตาเหวี่ยงใส่เค้า  เราเลยคิดว่าหน้าตาตรูมีผลต่อความรู้สึกเค้ามากขนาดนั้นเลยเหรอ  ซึ่งในการไม่พูดกับเราจะเป็นอาทิตยน์สองอาทิตย์เลย ไม่เข้าสำนักงาน มีอะไรเขียนสั่ง หรือสั่งทางไลน์  และเมื่อกลางปัมีช่วงที่งานเยอะมากๆ จะขอเงินจากโครงการของรัฐบาล ให้เราทำงานทำเอกสารให้ พูดจาดีด้วย พองานสำเร็จลุล่วงได้เงินมาแล้ว เรานี่ถูกถีบหัวส่งเลย  ดังคำกล่าวที่ว่า "ที่เค้ายังดีกับเรา เพราะยังมีประโยชน์ต่อเค้า" ล่าสุดที่ไม่คุยกับเรา คือ วันจันทร์ที่ 28 ก.ย.ที่ผ่าน นี้ก็ผ่านมาเกือบอาทิตย์แล้ว ก็เหมือนเดิม ไม่คุยไม่เข้าสำนักงาน มีงานอะไรก็สั่งทางไลน์  แต่เหมือนจะถึงจุดจบของความรู้สึกเราแล้วเหมือนกัน มันโดนมานับครั้งไม่ได้เลย ตั้งใจจะลาออกจากงานในสิ้นสุดปีบัญชีที่จะถึงนี้ 31 มี.ค. แต่ก็กลัวว่าออกไปจะลำบากไม่มีเงิน มันเบื่อหน่ายมากที่จะต้องมานั่งหาเหตุผลว่า เค้าเป็นอะไรอีกแล้ว ตรูทำให้อะไรให้เค้าไม่พอใจอีกแล้วฟร่ะ มันเบื่อมากจริง ๆ คือ ถ้าเกลียด ไม่อยากทำงานร่วมกัน ก็บอกเถอะ เราพร้อมไปเสมอ อย่าหลอกให้เราทำงานให้ แล้วมาแสดงพฤติกรรมแบบนี้กับเราอีกเลย เราเอือมระอามากพอแล้ว ทุกวันนี้ก็บอกกับตัวเองว่า ทำงานตามหน้าที่ เสร็จงานก็กลับบ้าน เพื่อน ๆ คิดว่าเราทำทุกต้องหรือเปล่า เราควรจะออกจากงานดีไหม เพราะมันเบื่อจนสุด ๆ แล้ว จะทนไปอีกทำไม ที่ทนทุกวันเพราะกลัวไม่มีงานทำ ไม่มีเงิน