การที่เราไม่ต่อมหาวิทยาลัย แล้วออกมาทำงาน

ขอพิ้นที่ระบายหน่อยนะ



สวัสดีเรา ชื่อ  pumpuy เด้อ เรียนอยู่ชั้นม.6/8 ตอนนี้คิดเรื่องชีวิตตัวเองสุดๆจะต่อมหาวิทยาลัยหรทอออกมาทำงานขายของช่วยพาอกับแม่ หรือจะไปทำงานกับน้าที่ต่างประเทศต่างประเทศก็ติดโควิดเศร้าใจ เพี้ยนเซ็งเป็ด ตอนนี้ก็รู้แล้วว่าตัวเองชอบอะไร อยาเข้าคณะไหน แต่เรารู้สึกว่าเราอยากหาประสบการณ์ซะก่อนเรียกสั้นๆคทอดรอปนั่นแหละมันแบบน่าเบื่อ พักสมองและค้นหาตัวเองไหม่ ว่าตัวเองอยากทำอะไร ตอนนี้ร็สึกว่าเรายังตามค่านิยมของผู้ใหญ่เราไมาชอบให้แบบหนูเรียนนี่นะดี จะเข้าไหน เรียนต่อไรลูก   ที่จริงอยากจะตอบว่า ยิ้มเชี่ยไร แต่มันมีผู้ใหญ่ค้ำคอไว้อยู๋ เรายิ่งนิสัยเสีย55555

      เนี่ยเราไม่ร็จะเอายังไงกับชีวิต จะเข้ามหาวิทยาลัยหรือดรอปก่อนมาช่วยงานพ่อกับแมาพอมีเงินเก็บบและคอยค้นหาตัวเอง ยุคโควิดไม่สนุกเลย เอาเป็นว่าเราอยากดรอป
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 2
อเมริกาปีนี้ มีนักศึกษามหาวิทยาลัย ดร็อปเรียนกันเป็นเป็นจำนวนมากเลยเพราะโควิดนี่ล่ะค่ะ

แบบที่ จขกท พูดถึงนั้น เขาเรียก gap year ค่ะ มีคนไม่น้อยที่ทำอย่างนั้นค่ะ จบมอหกแล้วทำงาน หรือไม่ก็ท่องเที่ยว เก็บเกี่ยวประสบการณ์ชีวิตก่อนหนึ่งปีแล้วค่อยกลับไปเรียนต่อ  ซึ่งบางคนได้เห็นโลก มีการเติบโตทางความคิด ค้นพบตัวเอง และรู้ใจตัวเองมากขึ้นว่า อยากทำอะไรและต้องเรียนอะไรเพื่อบรรลุเป้าหมายนั้นค่ะ

เด็กแต่ละคนเกิดมาเริ่มเดินไม่เท่ากัน เด็กบางคนเริ่มเดินตั้งแต่ 9 เดือน เด็กบางคนกว่าจะเดินได้ 15 เดือน สุดท้ายก็เดินได้เหมือนกัน เด็กบางคนอ่านหนังสือได้ตอน 3 ขวบ บางคนอ่านออกตอน 6 ขวบ สุดท้ายก็ไปทันกันตอนปอสามปอสี่

การเรียนมหาวิทยาลัยก็เหมือนกันแหละ มันไม่มีข้อกำหนดหรอกว่า คุณควรจะจบปริญญาตรี ตอนอายุ 19 หรือ 25 เพราะตอนอายุ 35 เขาไม่ถามหรอกว่า คุณจบ ปอตรี มาตอนอายุเท่าไหร่ เขาดูที่ผลงานและนิสัยการทำงานมากกว่า
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่