เรามีชีวิตคู่ และคู่ชีวิตที่ดี เค้าไม่เคยทำให้เราเสียใจเลย เราเคยเป็นคนขี้โกหก โกหกเพื่อปิดบังความจริง เพื่อเอาตัวรอด เค้าเคยพูดนะคะ ว่าถ้ามีอะไรให้บอกเลย(เค้าสงสัย) เค้าจะช่วยเหลือเราเอง จะไม่โกรธ ไม่ว่าอะไรเลย ถ้าเกิดเรื่องที่สงสัยมันคือเรื่องจริง เค้าจะเสียใจมาก ซึ่งสิ่งที่เราปิดบังเป็นเรื่องไม่ดีค่ะ เวลาเค้าสงสัยเราจะโมโห หรือไม่ก็ร้องไห้ แล้วถามเค้าว่าเห็นเราเป็นคนแบบนั้นหรอ พูดออกมาได้ไง ทำไมคิดกันแบบนี้ ทำไมถึงดูถูกกัน เราโวยวาย เราบอกว่าเราไม่ได้ทำ แล้วก็เป็นอย่างนี้มาตลอด เราโกหกหลายเรื่องค่ะ เรื่องเล็กน้อยบ้าง เรื่องใหญ่ก็มี เราไม่อยากให้เค้ารู้ว่าเราเคยเป็นคนยังไงหรือปัจจุบันปิดอะไรไว้ ก็จะโกหกไปแบบนี้ค่ะ แต่ใช่ว่าเราจะโกหกไปซะทุกเรื่องนะคะ เรื่องจริงก็มี จนนานวันเข้าวันนึงถูกจับได้ เค้าใจสลายค่ะ เค้าเสียใจมาก วันนั้นเรานิ่งเงียบ ไม่พูดอะไร เราบอกแค่ว่าขอโทษจริงๆ ถ้าอยากจะเลิกอยากจะไป ก็ไปได้เลย ถามว่าการปัดปัญหากับสิ่งที่เค้าต้องเจอมาและทรมานใจ ผลสุดท้ายเราบอกเค้าว่าให้เลิกกับเรามันเห็นแก่ตัวไปมั้ย ก็คงใช่ค่ะเรายอมรับตรงนั้น แต่เค้าไม่ไปค่ะ เค้ามากอดเรา แล้วบอกว่ายังไงเค้าก็ยังอยากอยู่กับเรา เค้าก็ถามเราค่ะว่าคิดจะบอกไหม คิดจะบอกกันเมื่อไหร่ เราก็บอกไปค่ะว่าตอนแรกคิดจะบอกตอนนั้นตอนนี้ แต่สุดท้ายเราคงไม่บอกและให้เรื่องพวกนั้นหายไปแบบเงียบๆ เราก็บอกไปตามนี้ หลายอย่างที่เค้าสงสัย ผลสรุปคือก็เป็นตามที่เค้าคิดหลายเรื่อง และกลายเป็นว่าสิ่งที่เราเคยพูดไปก่อนหน้า ต่อให้จะเป็นเรื่องจริงหรือไม่ เค้าก็คงเหมารวมไปแล้วล่ะค่ะว่าเป็นเรื่องโกหกทั้งหมด หรือเก็บเป็นเรื่องที่เค้ายังไม่เชื่อเอาไว้ก่อน // ทั้งหมดทั้งมวลไม่ใช่ว่าเค้าไม่เคยทำให้เราเสียใจเลยนะคะ แต่สิ่งที่เค้าทำเบากว่าสิ่งที่เราทำกับเค้ามากเพราะงั้นก็ตัดออกไปได้เลย // วันที่เค้ารู้ความจริง นั้นก็เป็นครั้งแรกที่เราจะไม่โกหกเค้าอีกแล้ว เพราะสิ่งที่เค้ารู้มันเป็นเรื่องใหญ่ที่สุดที่เราปิดเค้า แต่เค้าก็ยังอยู่กับเรา เราซึ้งใจมากจริงๆค่ะ หลังจากนั้นมา ความเชื่อใจที่เค้ามีกับเราแทบจะไม่เหลืออยู่แล้ว จิตใจเค้าแย่มาก กลัว หวาดระแวงเรา เราเข้าใจได้ค่ะ เราเปิดใจและบอกเค้าทุกอย่าง ในสิ่งที่เราเคยโกหก ถ้าเราจำได้เราจะบอกเค้าเลย ว่าตอนนั้นที่บอกไปแบบนี้ ความจริงมันคือแบบนี้นะ เราเคยทำตัวลับๆล่อน่าสงสัย แต่วันนี้เราให้เค้าดูได้ทุกอย่าง เราเปิดใจจริงๆ เราบริสุทธ์และไม่กลัวว่าเค้าจะรู้ว่าเราโกหกอะไรเค้าอีกตั้งแต่วันนั้น เพราะเราไม่สร้างเรื่องโกหกขึ้นมาอีกต่อไปแล้ว อะไรที่จะทำให้เค้าคิดมาก เราจะพยายามคิดแทนเค้าว่าถ้าทำแบบนี้ๆเดี๋ยวเค้าจะรู้สึกแย่ แล้วเราจะพยายามไม่ทำเลย เรากลัวค่ะ กลัวว่าจะสร้างความไว้ใจขึ้นมาไม่ได้อีก ถึงจะทำได้ไม่ดี แต่เราเต็มที่นะคะ เรารู้ว่าเค้ารักเรามาก และยอมเราทุกอย่าง เราตอนนี้เองก็รักเค้าทั้งใจแล้ว เรารู้ว่าความไว้ใจเสียไปแล้ว สร้างมัน เอามันกลับคืนมาไม่ได้เต็มร้อย แต่ก็อยากให้เค้าเห็นในสิ่งที่เราพยายามปรับปรุงแก้ไขสักหน่อยก็ยังดี เราพยายามมาตลอดค่ะ มีเรื่องที่เค้าสงสัยเราไม่เชื่อเราบ้าง เราก็เสียใจนะคะ กับสิ่งที่เค้าสงสัยเพราะเรารู้ดีว่าเราไม่ได้ทำอะไรจริงๆ มีท้อบ้างนิดหน่อย แต่ก็ไม่เคยหยุดทำเรื่องนี้ค่ะ คนอื่นอาจจะมองว่ามันเป็นเรื่องปกติที่ใครก็พึงทำ ควรทำกันทั้งนั้น แต่ทำไมเราต้องใช้ความพยายาม ที่ผ่านมาเราเป็นคนขี้โกหกมาตลอดเกือบทั้งหมดของชีวิตเลยค่ะ ไม่ว่าจะกับใคร ใครสักคนต้องได้ฟังเรื่องโกหกจากเราบ้างล่ะค่ะ มันยากนะคะ แต่วันนี้เรารู้สึกดีนะคะที่เปลี่ยนตัวเองได้แล้ว แต่ก็อย่างว่านะคะ ความเชื่อใจเสียไปแล้วไม่มีวันได้คืนจริงๆ เรายังคงเป็นคนที่ไม่น่าไว้ใจมาตลอด อะไรก็ตามที่เค้าสงสัยเรา ต่อให้เราปฏิเสธ เค้าก็จะเก็บสิ่งนั้นไว้ในใจค่ะ และแน่นอน เค้าไม่เชื่อในสิ่งที่เราตอบ ซึ่งก็เป็นแบบนี้อยู่บ่อยๆค่ะ ในชีวิตคู่นี้เราทะเลาะกันบ่อยมากๆ ไม่ใช่แค่เรื่องความไม่ไว้ใจ หลายเรื่องค่ะ ทะเลาะกันมาตลอด แต่ก็พยายามเริ่มใหม่และปรับปรุงแก้ไขเพื่อให้อยู่ด้วยกันต่อไปได้ เคยทะเลาะกันจนเค้าขาดงานก็มีค่ะ มันพังเรื่องอื่นในชีวิตไปด้วยหลายครั้ง เราพูดตรงนี้เลยว่าหลายเรื่องที่เค้าสงสัย คิดว่าเราทำแบบนี้แน่ๆ เราไม่รู้เรื่อง สิ่งที่เค้าพูดมา เราไม่ได้ทำแน่นอน ไม่มีความจริงอะไรให้เค้าไปหา เพราะมันไม่เคยเกิดขึ้นเลย ก็ตามเดิมค่ะ เค้าไม่เชื่อ แต่วันนี้เค้าก็มาพูดกับเรานะคะ ว่าความเป็นไปได้อื่นก็คงมี เค้าคงคิดลบไปเอง ถามว่าเค้าคิดแบบนี้แล้วเราโอเคไหม ก็โอเคขึ้นค่ะ แต่ไม่ได้รู้สึกดีและลืมมันไปได้เลย เราปฏิเสธไป อะไรที่เราไม่ทำ เราก็ไม่รู้ว่าจะไปยอมรับทำไม เพราะสิ่งที่เราสร้างมา จะมาพังเพราะสิ่งที่เราไม่ได้ทำไม่ได้หรือเปล่า สุดท้ายเค้าก็มาบอกเราว่าช่างมัน แต่เราคิดว่าเค้าไม่เชื่ออยู่แล้วล่ะค่ะ(คิดว่านะ) เรื่องล่าสุดที่ทำให้เราเครียดและอึดอัดใจมากๆ ก็เป็นเรื่องที่ประจวบเหมาะกับสิ่งที่เค้าคิดเหมือนเดิมค่ะ ว่าเราทำแบบที่เค้าคิดแน่ๆ เราพูดตามตรงว่าไม่รู้ว่าจะแก้ไขมันยังไงต่อไป เจตนาดี แต่การกระทำออกไปกลับร้ายยิ่งกว่าร้าย เราเข้าใจในสิ่งที่เค้ารู้สึกค่ะ เค้าบอกให้ลองคิดในมุมของเค้า ว่าถ้าเป็นเรา เราจะคิดแบบเค้ามั้ย เราเข้าใจทุกอย่างค่ะ แต่สิ่งที่เราต้องคอยพูดเพื่อปกป้องตัวเองกับสิ่งที่เราไม่ได้ทำ เราก็ไม่ได้รู้สึกดีอยู่แล้ว มันทรมานมากนะ หลายเรื่องที่เค้าสงสัยเรามา เราไม่รู้จะเอาอะไรไปพิสูจน์ว่าเราไม่ได้ทำ เราอยากให้เค้ารู้ความจริงมากว่าเราไม่ได้โกหกเค้าเลยสักคำ แต่เค้าบอกการที่เราพูดไป(แก้ตัว)ไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นเลย เค้าไม่เชื่อ เพราะตอนที่เราโกหก เราก็พูดแบบนี้ ทั้งๆที่คราวนี้ไม่ได้โกหกแล้ว แต่คำจากปากเราไม่มีความหมายอะไรอยู่แล้ว ทุกอย่าง เค้าจะคิดเป็นอื่นไปได้หมด เรื่องล่าสุดนี้ที่เกิดขึ้น กับเหตุผลที่เราบอกไป เค้าบอกว่าไม่เมคเซ้นต์เลย ให้เราลองไปถามใครดูก็ได้ว่าเป็นคนอื่นจะเชื่อไหม เราต้องยอมรับกับสิ่งที่เราไม่ได้ทำและไม่สามารถพิสูจน์ได้หรอ แต่ทั้งหมดนี้มันเริ่มจากตัวเราเองที่ทำลายความเชื่อใจ เราสมควรจะได้รับความรู้สึกพวกนี้ถูกต้องแล้วใช่ไหม การคบกันอยู่ด้วยความไม่ไว้ใจ เราชักไม่แน่ใจแล้วว่าจะไปกันรอดจริงๆหรอ เราไม่สามารถทำอะไรให้ดีไปมากกว่านี้ได้อีกแล้ว เรามองไม่เห็นทางเลย เราเคยทำร้ายจิตใจเค้าพังหนักหนาสาหัส แล้วความเจ็บปวดเป็นแผลที่เริ่มลึกลงไปทุกที เราทำอะไรให้ดีขึ้นไม่ได้เลย เค้าบอกเราวันนี้ว่าให้ช่างมัน ต่อให้เราทำจริงๆ เค้าก็อยากอยู่กับเราเหมือนเดิม ต่อให้เราทำจริง เค้าก็ไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไงเหมือนกัน เราก็ไม่ได้รู้สึกดีขึ้นเท่าไหร่เลย เค้าบอกมีปัญหาแบบนี้ก็ช่วยมูฟออนเถอะ เราไม่ได้มองแต่ความรู้สึกตัวเอง แต่จะให้เราไม่รู้สึกอะไร เราก็ทำไม่ได้เหมือนกัน ทั้งหมดที่เกิดขึ้น มันก็ทำร้ายเรามากๆ เราอยากเป็นคนที่คอยอยู่ข้างเค้าเสมอ แต่วันนี้เราไม่สามารถแล้ว เรายังอยากอยู่ข้างๆเค้า แต่ทำอะไรก็ดูมีพิรุธและน่าสงสัยไปหมด
เคยเป็นคนขี้โกหก วันนึงเปลี่ยนตัวเองได้แล้วแต่ก็ถูกมองว่าขี้โกหกและไม่น่าไว้ใจอยู่ดี เราสมควรได้รับมันใช่ไหม