สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเราถ้าผิดตรงไหนขออภัยด้วยนะคะ
เข้าเรื่องเลยละกัน คือเรามีเพื่อนในกลุ่ม 8 คน บางคนรู้จักกันมา 3-4ปี
มีเพื่อนเพิ่มมาตอนช่วงเปิดเทอม 3 คน ช่วงเปิดเทอมแรกๆเราก็คุยกัน
อยู่ด้วยกัน ใช้ชีวิตแบบมีความสุขมากๆเลยหล่ะ รู้สึกอยากไปเรียนทุกวัน
ได้เจอเพื่อนๆ ได้หัวเราะด้วยกัน แต่เมื่อช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมาอยู่ๆ รู้สึกว่า
เพื่อนตีตัวออกห่าง เหมือนมีอะไรปิดบังเราอยู่ เราก็พยายามไม่คิดอะไร
ทำตัวปกติเหมือนที่ผ่านมา แต่มันก็รู้สึกลึกๆอดคิดไม่ได้จริงๆว่าเราทำอะไรผิด
หรือป่าว เพราะปกติเราสนิทกันมากจนไม่คิดว่าจะมีวันที่รู้สึกแบบนี้
คือตอนนี้เครียดมาก ไม่อยากเจอใคร ไม่อยากไปเรียน ไม่รู้จะปรึกษาใคร
คิดถึงขั้นอยากตาย คือมันรู้สึกแย่จนบอกไม่ถูก
อยากระบายกับใครสักคนแต่หันไปทางไหนก็ไม่เจอใครเลย
อาจจะเป็นเพราะเราคิดมากไปเองรึป่าว แต่เพื่อนกันมันดูกันออกว่ามีคนเปลี่ยนไป
เราไม่รู้ว่าเราทำอะไรผิดไป ตอนนี้เหนื่อยทั้งเรียน ทั้งเรื่องเพื่อน พยายาม
คิดบวกแล้วก็ทำไม่ได้ รู้สึกไม่มีความสุขเลย อยากทำให้ตัวเองหัวเราะได้เต็ม
ที่อีกครั้งเลยอยากจะมาระบายและขอคำแนะนำจากเพื่อนๆหน่อยค่ะ
ปล. เพื่อนบางคนก็ยังคุยปกติอยู่ค่ะ
ปล.เหมือนตัวเองจะเป็นโรคซึมเศร้าด้วยค่ะ
อยู่ๆเพื่อนก็ตีตัวออกห่าง ยังคุยกันทุกวันแต่ความรู้สึกเปลี่ยนไป
เข้าเรื่องเลยละกัน คือเรามีเพื่อนในกลุ่ม 8 คน บางคนรู้จักกันมา 3-4ปี
มีเพื่อนเพิ่มมาตอนช่วงเปิดเทอม 3 คน ช่วงเปิดเทอมแรกๆเราก็คุยกัน
อยู่ด้วยกัน ใช้ชีวิตแบบมีความสุขมากๆเลยหล่ะ รู้สึกอยากไปเรียนทุกวัน
ได้เจอเพื่อนๆ ได้หัวเราะด้วยกัน แต่เมื่อช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมาอยู่ๆ รู้สึกว่า
เพื่อนตีตัวออกห่าง เหมือนมีอะไรปิดบังเราอยู่ เราก็พยายามไม่คิดอะไร
ทำตัวปกติเหมือนที่ผ่านมา แต่มันก็รู้สึกลึกๆอดคิดไม่ได้จริงๆว่าเราทำอะไรผิด
หรือป่าว เพราะปกติเราสนิทกันมากจนไม่คิดว่าจะมีวันที่รู้สึกแบบนี้
คือตอนนี้เครียดมาก ไม่อยากเจอใคร ไม่อยากไปเรียน ไม่รู้จะปรึกษาใคร
คิดถึงขั้นอยากตาย คือมันรู้สึกแย่จนบอกไม่ถูก
อยากระบายกับใครสักคนแต่หันไปทางไหนก็ไม่เจอใครเลย
อาจจะเป็นเพราะเราคิดมากไปเองรึป่าว แต่เพื่อนกันมันดูกันออกว่ามีคนเปลี่ยนไป
เราไม่รู้ว่าเราทำอะไรผิดไป ตอนนี้เหนื่อยทั้งเรียน ทั้งเรื่องเพื่อน พยายาม
คิดบวกแล้วก็ทำไม่ได้ รู้สึกไม่มีความสุขเลย อยากทำให้ตัวเองหัวเราะได้เต็ม
ที่อีกครั้งเลยอยากจะมาระบายและขอคำแนะนำจากเพื่อนๆหน่อยค่ะ
ปล. เพื่อนบางคนก็ยังคุยปกติอยู่ค่ะ
ปล.เหมือนตัวเองจะเป็นโรคซึมเศร้าด้วยค่ะ