สรุป(สำหรับคนขี้เกียจอ่านยาวๆ): มีแต่คนบอกว่าหนูกับกระรอกยังเลี้ยงไม่รอด(แต่ยังมีชีวิตอยู่ทุกวันนีทั้งหนูและกระรอก)แล้วจะเลี้ยงหมา แต่เราอยากเลี้ยงมาตั้งแต่เด็กแต่พ่อบอกถ้าจะเลี้ยงดูแลค่าใช้จ่าย(เงินเดือน15000)และทุกอย่างเองเราก็กลัวหนักกว่าเดิมว่าจะดูแลได้ไม่ดีพอและไม่กล้าเลี้ยงแต่ความรู้เรื่องหมาในหัวก็เยอะพอสมควรเราควรเลี้ยงมั้ย เราคิดจะเลี้ยงระหว่างชิวาวา/ปาปิยอง/ยอร์คเชียเทอเรีย เพราะคิดว่าโอเคสุดจากที่หาข้อมูลมา
เรื่องแบบละเอียด:
เป็นคนที่ชอบหมาและอยากเลี้ยงหมามาตั้งแต่เด็ก แต่พ่อแม่ไม่ยอมเพราะคิดว่าเรายังไม่มีความรับผิดชอบพอ จนช่วงมัธยมเราก็พยายามหาสายพันธุ์ หาความรู้เกี่ยวกับหมาและวิธีเลี้ยงในช่วงปิดเทอมจนแทบจะทำวิจัยเรื่องหมาแล้ว หาความรู้ต่างๆมาใส่เวิร์ดอย่างจริงจังมาก จนวันหนึ่งที่บ้านยอมให้เราเลี้ยงหนู แต่ โฟนิเจอร์ของหนูมันเยอะ+ฉี่กับขี้มันติดกะบะและเหม็นเลยคิดว่าไม่ใช่แนวเพราะกอดก็ไม่ได้ไม่เต็มไม้เต็มมือเราก็เลยไม่ค่อยสนใจเพราะเรียนหนัก(เข้ามหาลัย) จนมันเป็นโรคตายเหลืออยู่1ตัวตอนนี้แก่แล้วเราเรียนจบมีเวลาว่างช่วงนี้เลยอยากดูแลมันให้ดีที่สุดจนโรคเรื้อนค่อยๆหาย ส่วนแฟนเราเลี้ยงกระรอกเราก็พามาเที่ยวบ้านเปิดแอร์นอน1คืน พอมันกลับไปแล้วก็ไม่สบาย แต่เราก็เป็นคนเก็บกรงให้มันทุกวัน (ดูแลดีกว่าหนูเราอีก) เรารู้สึกว่ากระรอกมันก็เล่นได้แต่กัด+วิ่งตลอดเลยคิดว่าไม่ใช่แนวเท่าไหร่แต่ก็ดูแลตลอด เลยขอพ่อเลี้ยงหมาอีกครั้ง คราวนี้พ่อบอกว่าขนาดหนูยังไม่รอดเลย พอไปบอกแฟนแฟนก็พูดเหมือนกันว่าขนาดหนูกับกระรอกยังดูแลไม่ได้เลยยังคิดจะเลี้ยงหมา แต่สำหรับเราคือวิธีเลี้ยงมันคนละแนวกันเราคิดว่าหมามันก็น่าจะพอๆกับกระรอก ส่วนเรื่องขี้หมาเราก็ดูพวกอุปกรณ์เก็บขี้ไว้แล้วดูวิธีฝึก ดูเรื่องโรคของหมาแต่ละสายพันธุ์ที่เราสนใจจนรู้พอสมควร แล้วก็มาขอพ่ออีกครั้งในใจก็กลัวว่าจะเลี้ยงไม่ดีพอยังไม่กล้าพอ และคราวนี้พ่อบอกว่าถ้าจะเลี้ยงก็ไปจัดการเองเงินก็ใช้เงินเราเลี้ยงเอง(เรามีเงินเดือน15000พ่อให้จากดูแลย่าระหว่างหางานทำ)รับผิดชอบเองทุกอย่าง เราก็เกิดกลัวขึ้นมอีกว่าแล้วตังจะพอมั้ย จะเลี้ยงได้ดีพอมั้ย คิดถึงค่าใช่จ่ายขึ้นมาก็กลัว แล้วก็กลัวว่าจะเลี้ยงได้ไม่ดีแบบหนูกลัวจะทำให้ไม่สบายเหมือนกระรอก กลัวไปหมด แต่ก็ส่องเพจขายหมาทุกวันหาเพจไปเรื่อยๆ แล้วก็ทำใจ😭
เป็นคนที่อยากเลี้ยงหมามากกกก แต่!!!กลัวว่าจะเลี้ยงได้ไม่ดีและกลัวเงินไม่พอในการเลี้ยง ควรเลี้ยงไหมคะ
เรื่องแบบละเอียด:
เป็นคนที่ชอบหมาและอยากเลี้ยงหมามาตั้งแต่เด็ก แต่พ่อแม่ไม่ยอมเพราะคิดว่าเรายังไม่มีความรับผิดชอบพอ จนช่วงมัธยมเราก็พยายามหาสายพันธุ์ หาความรู้เกี่ยวกับหมาและวิธีเลี้ยงในช่วงปิดเทอมจนแทบจะทำวิจัยเรื่องหมาแล้ว หาความรู้ต่างๆมาใส่เวิร์ดอย่างจริงจังมาก จนวันหนึ่งที่บ้านยอมให้เราเลี้ยงหนู แต่ โฟนิเจอร์ของหนูมันเยอะ+ฉี่กับขี้มันติดกะบะและเหม็นเลยคิดว่าไม่ใช่แนวเพราะกอดก็ไม่ได้ไม่เต็มไม้เต็มมือเราก็เลยไม่ค่อยสนใจเพราะเรียนหนัก(เข้ามหาลัย) จนมันเป็นโรคตายเหลืออยู่1ตัวตอนนี้แก่แล้วเราเรียนจบมีเวลาว่างช่วงนี้เลยอยากดูแลมันให้ดีที่สุดจนโรคเรื้อนค่อยๆหาย ส่วนแฟนเราเลี้ยงกระรอกเราก็พามาเที่ยวบ้านเปิดแอร์นอน1คืน พอมันกลับไปแล้วก็ไม่สบาย แต่เราก็เป็นคนเก็บกรงให้มันทุกวัน (ดูแลดีกว่าหนูเราอีก) เรารู้สึกว่ากระรอกมันก็เล่นได้แต่กัด+วิ่งตลอดเลยคิดว่าไม่ใช่แนวเท่าไหร่แต่ก็ดูแลตลอด เลยขอพ่อเลี้ยงหมาอีกครั้ง คราวนี้พ่อบอกว่าขนาดหนูยังไม่รอดเลย พอไปบอกแฟนแฟนก็พูดเหมือนกันว่าขนาดหนูกับกระรอกยังดูแลไม่ได้เลยยังคิดจะเลี้ยงหมา แต่สำหรับเราคือวิธีเลี้ยงมันคนละแนวกันเราคิดว่าหมามันก็น่าจะพอๆกับกระรอก ส่วนเรื่องขี้หมาเราก็ดูพวกอุปกรณ์เก็บขี้ไว้แล้วดูวิธีฝึก ดูเรื่องโรคของหมาแต่ละสายพันธุ์ที่เราสนใจจนรู้พอสมควร แล้วก็มาขอพ่ออีกครั้งในใจก็กลัวว่าจะเลี้ยงไม่ดีพอยังไม่กล้าพอ และคราวนี้พ่อบอกว่าถ้าจะเลี้ยงก็ไปจัดการเองเงินก็ใช้เงินเราเลี้ยงเอง(เรามีเงินเดือน15000พ่อให้จากดูแลย่าระหว่างหางานทำ)รับผิดชอบเองทุกอย่าง เราก็เกิดกลัวขึ้นมอีกว่าแล้วตังจะพอมั้ย จะเลี้ยงได้ดีพอมั้ย คิดถึงค่าใช่จ่ายขึ้นมาก็กลัว แล้วก็กลัวว่าจะเลี้ยงได้ไม่ดีแบบหนูกลัวจะทำให้ไม่สบายเหมือนกระรอก กลัวไปหมด แต่ก็ส่องเพจขายหมาทุกวันหาเพจไปเรื่อยๆ แล้วก็ทำใจ😭