ผมเป็นลูกคนสุดท้องครับ มีพี่ชายที่ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานและเหลือผมเป็นคนสุดท้ายที่ยังไม่ประสบความสำเร็จอะไรเลย
ผมจบม6 และพึ่งซิ่วจากมหาวิทยาลัยมาเพราะมันไม่ใช่สำหรับตัวผม หลังจากที่ซื่วมาในบางครั้งผมมักจะได้ยินแม่ของผมคุยโทรศัพท์กับเพื่อนและญาติพี่น้องของแม่ คุยสารทุกข์สุขดิบกันไปมามาคุยเรื่องผมอยู่บ่อยๆว่าผมไม่มีเป้าหมายในชีวิตไม่เหมือนลูกคนอื่นไม่เป็นแบบนั้นไม่เป็นแบบนี้ไม่เหมือนพี่ชายที่มันมุ่งมั่นตั้งใจจนทำสำเร็จต่างจากผม ผมได้ยินแรกๆก็ไม่คิดอะไรย้ำว่าไม่คิดอะไรจริงๆไม่ได้เก็บคำพูดแม่มาใส่ใจเลย จนมันบ่อยครั้งจนผมรู้สึกแย่จนผมต้องร้องไห้ออกมาแบบอยู่ดีๆก็ร้องออกมาดื้อๆเลยครับ ผมเสียความรู้สึกมากเสียใจจริงๆทั้งๆที่เเรกๆผมไม่ได้คิดอะไรจนมันบ่อยขึ้น
ปล ตอนนี้ผมมีเป้าหมายของผมแล้วและจะทำมันให้ประสบความสำเร็จไม่เเพ้พี่ชายของผมแน่นอน
แม่ชอบเปรียบเทียบกับพี่ชายและลูกของคนอื่น
ผมจบม6 และพึ่งซิ่วจากมหาวิทยาลัยมาเพราะมันไม่ใช่สำหรับตัวผม หลังจากที่ซื่วมาในบางครั้งผมมักจะได้ยินแม่ของผมคุยโทรศัพท์กับเพื่อนและญาติพี่น้องของแม่ คุยสารทุกข์สุขดิบกันไปมามาคุยเรื่องผมอยู่บ่อยๆว่าผมไม่มีเป้าหมายในชีวิตไม่เหมือนลูกคนอื่นไม่เป็นแบบนั้นไม่เป็นแบบนี้ไม่เหมือนพี่ชายที่มันมุ่งมั่นตั้งใจจนทำสำเร็จต่างจากผม ผมได้ยินแรกๆก็ไม่คิดอะไรย้ำว่าไม่คิดอะไรจริงๆไม่ได้เก็บคำพูดแม่มาใส่ใจเลย จนมันบ่อยครั้งจนผมรู้สึกแย่จนผมต้องร้องไห้ออกมาแบบอยู่ดีๆก็ร้องออกมาดื้อๆเลยครับ ผมเสียความรู้สึกมากเสียใจจริงๆทั้งๆที่เเรกๆผมไม่ได้คิดอะไรจนมันบ่อยขึ้น
ปล ตอนนี้ผมมีเป้าหมายของผมแล้วและจะทำมันให้ประสบความสำเร็จไม่เเพ้พี่ชายของผมแน่นอน