เมื่อก่อนเราทำธุรกิจส่วนตัว รายได้หลักแสน ค่าใช้จ่ายในบ้าน เราออกหมด
แถมยังมีเงินให้แม่ไว้ใช้จ่ายส่วนตัว อยากได้อะไร เราก็มีเงินซื้อให้แทบทุกอย่าง
ตอนนั้นเราพูดอะไร ไม่ว่าจะบ่นเพราะเป็นห่วง หรือ ออกความเห็นอะไร แม่ก็รับฟัง
แต่ตอนนี้ เราแทบหมดตัว ตั้งแต่ช่วงโควิดมา ธุรกิจก็แย่ ขายของไม่ได้มานานแล้ว
รายได้จากหลักแสน เหลือแค่หลักร้อย หลักพัน ส่วนเงินเก็บ แทบจะไม่มีเหลือเลย
เรานำมาใช้ช่วงขาดรายได้ เพราะยังต้องซัพพอร์ตค่าใช้จ่ายในบ้านเหมือนเดิม
ปัจจุบัน เรากลับมาอยู่บ้าน ตจว. ซึ่งเป็นบ้านของแม่ ที่เราอยู่มาตั้งแต่เกิดจนเรียนจบ
กลับมาตั้งหลักในสภาพหมดตัว ไม่มีเงินให้เค้าใช้จ่ายเหมือนเก่า เป็นมา 2-3 เดือนแล้ว
กำลังเริ่มทำธุรกิจเล็กๆ กะว่าถ้าไปได้ดี จะย้ายออกไปอยู่ข้างนอกเอง อยู่ที่นี่แล้ัวอึดอัด
เข้าใจเลยค่ะ ว่าตอนมีเงินกับตอนหมดตัวนี่ แม้แต่คนที่คิดว่ารักเรา ยังปฏิบัติกับเราต่างกัน
เมื่อก่อนเราพูดอะไร เค้าก็ยังฟังเรา แต่ตอนนี้เหรอ ออกความเห็นอะไร ก็ตวาดแว๊ดๆใส่ทันที
ตอนเรามีเงินกับตอนไม่มี แม้แต่พ่อ-แม่ ก็ปฏิบัติกับเราไม่เหมือนเดิม ใครเคยเจอเหมือนเราบ้าง
แถมยังมีเงินให้แม่ไว้ใช้จ่ายส่วนตัว อยากได้อะไร เราก็มีเงินซื้อให้แทบทุกอย่าง
ตอนนั้นเราพูดอะไร ไม่ว่าจะบ่นเพราะเป็นห่วง หรือ ออกความเห็นอะไร แม่ก็รับฟัง
แต่ตอนนี้ เราแทบหมดตัว ตั้งแต่ช่วงโควิดมา ธุรกิจก็แย่ ขายของไม่ได้มานานแล้ว
รายได้จากหลักแสน เหลือแค่หลักร้อย หลักพัน ส่วนเงินเก็บ แทบจะไม่มีเหลือเลย
เรานำมาใช้ช่วงขาดรายได้ เพราะยังต้องซัพพอร์ตค่าใช้จ่ายในบ้านเหมือนเดิม
ปัจจุบัน เรากลับมาอยู่บ้าน ตจว. ซึ่งเป็นบ้านของแม่ ที่เราอยู่มาตั้งแต่เกิดจนเรียนจบ
กลับมาตั้งหลักในสภาพหมดตัว ไม่มีเงินให้เค้าใช้จ่ายเหมือนเก่า เป็นมา 2-3 เดือนแล้ว
กำลังเริ่มทำธุรกิจเล็กๆ กะว่าถ้าไปได้ดี จะย้ายออกไปอยู่ข้างนอกเอง อยู่ที่นี่แล้ัวอึดอัด
เข้าใจเลยค่ะ ว่าตอนมีเงินกับตอนหมดตัวนี่ แม้แต่คนที่คิดว่ารักเรา ยังปฏิบัติกับเราต่างกัน
เมื่อก่อนเราพูดอะไร เค้าก็ยังฟังเรา แต่ตอนนี้เหรอ ออกความเห็นอะไร ก็ตวาดแว๊ดๆใส่ทันที