ขอบอกก่อนเลยนะครับว่าผมไม่ได้บ้าในกาม ถึงเหมือนจะบ้ากามมันก็มีนิดหน่อย เข้าประเด็นเลยล่ะกันครับ
...ผมทำงานอยู่ต่างจังหวัดครับ ซึ่งอยู่ห่างกับแฟนมากปีนึงเจอกันแค่ 3 ถึง 4 ครั้ง เราคบกันมา 3 ปีกว่าๆ แต่ยังไม่ได้แต่งงานกันซึ่งไม่แปลกครับสำหรับคนทั่วไป แต่ครอบครัวทางฝั่งเขานั้น ค่อนข้างที่จะเคร่งจารีตประเพณี ที่ห้ามไม่ให้เบียดก่อนแต่ง(หลายคนคงทราบคำนี้) แล้วการเจอกันแต่ล่ะครั้ง เราก็ได้มากสุดแค่การจับมือกัน นั่งคุย จนถึงขั้นแอบไปมีอะไรกัน ตามอารมณ์ที่มันเกิดขึ้น ซึ่งต้องบอกก่อนเลยนะครับปีนึง ไม่เกิน 3 ครั้ง หลายครั้งต่อมาก็มีติดไฟแดงบ่อยๆ ซึ่งตอนผมเองค่อนข้างที่จะฮอร์โมนพุ่งสูง 2 วันก็ฝันเปียกแล้ว ก็เลยต้องรีดออกด้วยตัวเอง ตั้งแต่ที่คบกับแฟนมาผมไม่เคยไปมีอะไรกับคนอื่นเลย ผมอดทนเฝ้ารอวันที่พบกัน
...แล้ววันที่พบกันก็เกิดไฟแดงขึ้นอีกแล้ว บังเอิญมากในรอบ 6 เดือนที่รอ
ผมรักเขาคนนี้มากครับ จนไม่อยากไปมีอะไรกับคนอื่น จนเจอเหตุการณ์นี้ มันทำให้ผมหวั่นไหวในความรู้สึก ทำไมมันขาดหาย ทั้งๆที่เรารักคนนี้มาก แต่ทำไมเรารู้สึกมันว่างเปล่า ทำไมเราอยากออกจากจุดนี้เพื่อหาสิ่งเติมเต็ม
...ขออภัยด้วยนะครับ มันอาจดูเหมือนวิตถาร แต่บางครั้งคนแบบผมที่ทำงานเพื่อเจอเขา บางทีก็อยากทำกิจกรรมที่มันมีความสุขแบบนั้นจริงๆ
...ผมควรเก็บความรู้สึกนี้ไว้กับตัวเองหรือเปล่า
ความรู้สึกที่ว่างเปล่า รักมากแต่สัมผัสไม่ได้งี้เหรอ
ชีวิตคู่กับการมีเพศสัมพันธ์
...ผมทำงานอยู่ต่างจังหวัดครับ ซึ่งอยู่ห่างกับแฟนมากปีนึงเจอกันแค่ 3 ถึง 4 ครั้ง เราคบกันมา 3 ปีกว่าๆ แต่ยังไม่ได้แต่งงานกันซึ่งไม่แปลกครับสำหรับคนทั่วไป แต่ครอบครัวทางฝั่งเขานั้น ค่อนข้างที่จะเคร่งจารีตประเพณี ที่ห้ามไม่ให้เบียดก่อนแต่ง(หลายคนคงทราบคำนี้) แล้วการเจอกันแต่ล่ะครั้ง เราก็ได้มากสุดแค่การจับมือกัน นั่งคุย จนถึงขั้นแอบไปมีอะไรกัน ตามอารมณ์ที่มันเกิดขึ้น ซึ่งต้องบอกก่อนเลยนะครับปีนึง ไม่เกิน 3 ครั้ง หลายครั้งต่อมาก็มีติดไฟแดงบ่อยๆ ซึ่งตอนผมเองค่อนข้างที่จะฮอร์โมนพุ่งสูง 2 วันก็ฝันเปียกแล้ว ก็เลยต้องรีดออกด้วยตัวเอง ตั้งแต่ที่คบกับแฟนมาผมไม่เคยไปมีอะไรกับคนอื่นเลย ผมอดทนเฝ้ารอวันที่พบกัน
...แล้ววันที่พบกันก็เกิดไฟแดงขึ้นอีกแล้ว บังเอิญมากในรอบ 6 เดือนที่รอ
ผมรักเขาคนนี้มากครับ จนไม่อยากไปมีอะไรกับคนอื่น จนเจอเหตุการณ์นี้ มันทำให้ผมหวั่นไหวในความรู้สึก ทำไมมันขาดหาย ทั้งๆที่เรารักคนนี้มาก แต่ทำไมเรารู้สึกมันว่างเปล่า ทำไมเราอยากออกจากจุดนี้เพื่อหาสิ่งเติมเต็ม
...ขออภัยด้วยนะครับ มันอาจดูเหมือนวิตถาร แต่บางครั้งคนแบบผมที่ทำงานเพื่อเจอเขา บางทีก็อยากทำกิจกรรมที่มันมีความสุขแบบนั้นจริงๆ
...ผมควรเก็บความรู้สึกนี้ไว้กับตัวเองหรือเปล่า
ความรู้สึกที่ว่างเปล่า รักมากแต่สัมผัสไม่ได้งี้เหรอ