เรื่องมีอยู่ว่า ผมอะไม่ดีเองแหละ
ต่อจากนี้เลยละกันนะครับเราคบกันมาได้2ปีกว่าๆครับจบมาจากม.ต้นเดียวกันครับ เราเข้ามาเรียน วล.อาชีวะ เรียนสาขาเดียวกันแต่คนละห้องครับ เรามีความผูกพันกันมากครับ เราเคยมีอะไรกันด้วย ผม(เค้า ) แล้วพอมีมาวันนึงครับ ผ่านมาไม่ถึงเดือนครับ เค้าบอกขอห่างกันหน่อยนะ ขอเป็นเพื่อนกันนะ ผมก็ด้วยว่าตอนนั้นติดเกม ผมก็ตอบว่า ได้ครับ ตอบไปแบบไม่คิดอะไร ผมเริ่มคิดได้1-2วัน ผมไปง้อเธอครับ ตอนนั้นไม่เล่นเกมเลยครับ เรามาปรับคุยความเข้าใจกันครับ ตอนนั้นก็เหมือนจะดีนะครับ ผมจัดไปอีก1*ด้วยตอนนั้น รู้สึกว่าเธอก็รู้สึกดีด้วย ผมไปส่งเธอ ที่วลครับ แล้วกลับมา รอไปรับเค้ากลับมาบ้าน
ผมทำอาหารรอเค้ากลับมาครับ แล้วไปรับเค้าที่เซ็ลทัล ตอนนั้น ผมปรับปรุงตัวแล้วนะ เธอกัดผม เหมือนมันใส้ผมอะครับ กัดแบบเบาๆเหมือนที่เธอกัดเราประจำ ผมคิดว่ามันจะกลับมาดี เพราะตอนนั้นผมก็ปรับตัวแล้วเธอก็รู้สึกดี แต่พอมาอีกวันหลังจากเธอไปโบสเธอนับถือคริสนะครับ ผมบอกกลับมาได้ไหมแล้วเธอตอบผมมาว่า พี่ปุ๋ยบอกว่าถ้าจะคุยกับใครให้คุยแบบเพื่อน อย่าเอาตัวเองไปอยู่ในการทดลอง ในพระคัมภีร์บอกไว้ว่าอย่าเอาตัวเองไปอยู่ในการทดลอง
ผมก็บอกมันเกี่ยวอะไรกับความรักเรา เค้ามีสิทธิมายุ่งอะไรด้วยอะ ผมรู้สึกโกรธนิดๆ แล้วเธอก็เปลี่ยนไปฮับ เธอไปโบส ตอนนั้นเธอคุยกับคนที่โบส ผช ด้วยครับ
เธอ
ไปหวั่นไหวกับมันอีกส่วนมันก็
อยู่ห้องเดียวกับแฟนผมอีก โถ่ แล้วที่ คนชื่อปุ้ยบอกนั้นคืออะไรข้ออ้างอะไรหรอครับ คนในโบสมันช่วยกันหรอครับหรือยังไง ผมโครตงง ตอนนี้ผมเสียเค้าไปแล้วครับ เค้ามีคนใหม่ ผมจมกองน้ำตา อิอิ555 ขอให้เธอโชคดีนะครับ
มีโอกาสที่แฟนเก่าจะกลับมาคืนดีไหมครับ