อยากนอนไปแล้วไม่ตื่น เหงามากๆ

เบื่อค่ะ เครียดมากๆ ออกจากการเรียนมาเกือบ2ปีแล้วปีแล้วเรียนไม่จบเพราะพ่อแม่ให้มาช่วยงานทางบ้านที่ต่างจังหวัด บ้านอยู่ในเกาะ ไม่มีเพื่อนไม่มีสังคม ทำงานหยุดวันอาทิตย์ ก็ว่างพยายามฮีลตัวเองสุดๆ บางอารมณ์ก็ไม่รอดจริงๆค่ะ ไม่มีเพื่อนเลยในเกาะนี้ส่วนใหญ่มีแต่ชาวต่างชาติ พอมีช่วงโควิคก็กลับกันหมด เหลือแต่คนแก่ๆในพื้นที่ถึงเวลา5-6โมงก็ปิดบ้าน ไม่ได้ออกจากบ้านมาจะพอปีแล้วค่ะ ไม่ได้เจอเพื่อนด้วย เครียดมากๆ พ่อแม่เข้าใจแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ รู้สึกเบื่อชีวิตเหมือนตื่นขึ้นมาเพื่อให้เวลาเดินน่าไปวันๆค่ะ อยากจะนอนหลับไม่ตื่นเบื่อชีวิต ที่บ้านมีกัน3คนค่ะระแวกนอกบ้านส่วนใหญ่คนแก่ไม่มีเด็กเลยหรือวัยรุ่น ชีวิตเหมือนผ่านไปวันๆอยากนอนและไม่อยากตื่น ไม่มีเพื่อนไม่มีใครคุยด้วยนี้คือไม่มีจริงๆบางทีเราให้พ่อแม่ไปพักกัน2คนเราก็ไม่อยากไปด้วย มันเหงามากจริงๆ เหมือนโดนขังใว้ในเกาะร้าง อยู่บ้าน 24 ชม.