เราเป็นมะเร็งลำไส้ใหญ่ ผ่าตัดลำไส้ส่วนที่เป็นทิ้ง และตัดต่อสำเร็จ  (ตอนเป็นอายุ 36 ปี) 
รักษาแผนปัจจุบัน ให้คีโม ฉายรังสี   มดลูกพังพินาศ สาเหตุโดนรังสีทำลายเรียบร้อย (เลยคิด+ ว่าเรายังดียังมีชีวิตอยู่ต่อไปกับคนที่เรารัก)
เป็นผู้หญิง ไม่มีฮอร์โมนนี่มันทรมานจริง ๆ เราจะมีการร้อนวูบวาบ (ใครไม่เป็นไม่รู้)  เราเป็นวัยทองก่อนวัยอันควร ประจำเดือนไม่มี
มดลูกแห้ง หมดอารมณ์ทางเพศ (อายุ 39 ปีแล้ว) เหงื่อออกตลอดเวลา ตื่นเช้าขึ้นมาเหมือนจะปวดเมื่อย เนื้อตัว กระดูกบาง กระดูกพรุน มันทรมานยิ่งนัก
เวลาจะร้อนวูบวาบ จะมีอาการเหมือนเหนื่อยๆ  เหงื่อออกหนักมากไหลเป็นน้ำ  นอนหลับไม่สนิท หงุดหงิด ง่ายๆ
เลยไปปรึกษาหมอ  :  หมอค่ะนู๋ไปหาตรวจที่ รพบ.เนื่องจากหาหมอที่ รพบ เดิมเพราะมีประวัติการรักษาของเรา หลังจากให้คีย์โม ฉายแสง
หมอมะเร็งส่งต่อให้หมอนารีแพทย์ ตรวจเกี่ยวกับผู้หญิง พอหมอเลยเล่าอาการให้หมอผู้หญิงฟัง หมอบอกทำไมไม่ตัดมดลูกทิ้งไปเลยละ
(กูจะรู้ไม๊ว่าต้องตัดมดลูกทิ้งไปเลย นึกในใจ)   หมอบอกว่าให้กินยาแคลเซียมทดแทน แต่ถ้าเอาไปกินก็จะทำให้ท้องอืด   เอาฮอร์โมนไปกินก็จะทำให้มะเร็งเกิดขึ้นได้อีก   สรุปหมอให้ทนเอากลับอาการไวทองก่อนไวอันควร  ให้เราขึ้นขาหยังเอาเนื้อไปตรวจอีกและ เป็นปีก็ไม่มีแจ้งผลห่วยแตกมาก รพบ.รัฐ   
หลังจากนั้น เพื่อแนะนำให้ลองไปหาหมอที่คลีนิกดู เพื่อจะดีขึ้น  อาการณ์ไม่มีฮอร์โมนมันทรมานจริงๆนะ มันจะร้อนๆ วูบๆ จากข้างในออกมาและเหนื่อยง่าย
ไปปรึกษาหมอเล่าอาการให้เขาฟัง  หมอบอกถึงจะเป็นมะเร็ง คนไข้ต้องมีคุณภาพชิวิตที่ดีในช่วงเวลาที่อยู่ต่อไป  หมอจะให้ยาไปกิน เป็นยาฮอร์โมนโดสน้อยๆ  กินวันเว้นวัน และยาขยายเส้นเลือดให้หลับสบายมากขึ้น  ซึ่งกินไปแล้วดีขึ้นจริงๆค่ะ "หมอช่วยชีวิตทำให้ชีวิตสดชื่นขึ้นเยอะเลย"
"หมอค่ะ นู๋จะมีอะไรกับแฟนได้ปกติเหมือนเดิมไม๊ค่ะ  "หมอบอกมีได้นะ"  กินฮอร์โมนช่วยให้มีน้ำหล่อลื่น   ขอบคุณหมอมากค่ะ ที่แนะนำและเข้าใจคนไข้