ศาสนาพุทธไม่ได้สอนว่าเบื้องบนมีอำนาจเหนือทุกสิ่ง ไม่น่าจะนำไปรวมกับศาสนาที่สอนแบบนี้นะครับ เพราะถ้าเบื้องบนของศาสนาพุทธมีอำนาจเหนือทุกสิ่ง จะไม่มีใครมีความทุกข์เหลืออยู่เลย

ตรงกันข้าม ไม่มีใครมีอำนาจเหนือกรรมเลย แม้พระพุทธเจ้าก็ยังไม่มีอำนาจเหนือกฎแห่งกรรม เพียงแต่สามารถหนีพ้นกฎแห่งกรรมได้แล้วเท่านั้น

และที่บอกว่าปล่อยให้มีคนถูกกดขี่ ไม่ได้ปล่อยนะครับ แต่มันสุดวิสัย รู้ไหมครับว่ากว่าจะเป็นพระพุทธเจ้าเป็นพระอรหันต์ได้เนี่ยต้องทำอะไรมาบ้าง แต่ละสิ่งที่ทำไม่มีใครสามารถทำได้และไม่ได้ทำกันแป๊บเดียวทำมานานมาก แต่ถึงกระนั้นก็ยังไม่มีกำลังพอที่จะชนะสิ่งที่ครอบงำสัตว์โลกอยู่

เปรียบเทียบง่ายๆเหมือนมนุษย์ตกเป็นเมืองขึ้นของข้าศึก และเขาก็นำกิเลสตัณหามาป้อนเป็นอาหาร ไม่เว้นแม้แต่คนเดียวเลย ไม่ว่าพระโพธิสัตว์ พรหม หรือเทวดา ฉะนั้นทุกคนจึงตกอยู่ใต้อำนาจเขาหมด แล้วจะทำอย่างไรล่ะในเมื่อตกเป็นเมืองขึ้นเขาอยู่ เขาไม่ปล่อยให้เรารวบรวมกำลัง เขาไม่ปล่อยให้เราได้ดิบได้ดี มีแต่กดขี่อยู่ตลอด เชลยคนไหนดูจะเป็นประโยชน์ต่อเขา เขาก็มอบรางวัลให้ ให้มาทำร้ายพวกเดียวกัน แต่ไม่มีวันให้เป็นอิสระ

อย่างมากที่สุดที่ทำได้จึงเป็นการหนีออกไปเท่านั้น ไม่ว่าจะออกไปคนเดียวหรือพาคนอื่นออกไปด้วย เพราะสังสารวัฎนี้มีอำนาจที่เราไม่อาจต่อต้านได้ครอบงำอยู่

และถึงจะหนีออกไปได้ก็ไม่อาจจะกลับมาสู้รบกับเขาได้ เรื่องมันซับซ้อนซ่อนเงื่อนแบบนี้ ถ้าบอกว่าใครมีอำนาจเหนือทุกสิ่งทุกอย่าง ก็คือสิ่งที่สร้างกฎแห่งกรรมขึ้นมานั่นแหละ หรือเจ้ากรรมนายเวรที่ทุกคนเรียกกัน และเพราะเหตุนี้ความกดขี่จะไม่มีวันหมดไปเพราะผู้มีอำนาจสูงสุดไม่ใช่เบื้องบน และผู้มีอำนาจสูงสุดไม่ได้หวังดีกับเรา