อย่างที่รู้ๆกัน เรามักจะพูดว่า ผู้ใหญ่อาบน้ำร้อนมากก่อน ผู้ใหญ่คงจะต้องผ่านร้อนผ่านหนาวกับอะไรมากมายในชีวิต มีประสบการณ์ ผ่านช่วง สุขสำราญ และทุกข์ระบมมา อาทิเช่น อกหัก หรือ การสูญเสีย (การตาย ) ไม่ว่าจะเป็นสัตว์ หรือ บุคคคล จขกท ได้เรียนรู้และเห็นว่า ผู้ใหญ่ใกล้ตัวและรอบข้าง ดูพวกเขาเข้มแข็ง จัดการกับความรู้สึกได้ดี ไม่ได้ร้องไห้ฟูมฟายให้เห็นมากมาย หรือแสดงออกว่ามาเจ็บปวดแค่ไหน เมื่อเทียบกับคนวัยรุ่นหรืออายุน้อย ที่จะแสดงออกมาชัดเจน แต่ในความจริงเขาเลือกที่จะเก็บมันไว้ไม่ได้แสดงออกทั้งที่เสียใจและเจ็บปวดมากแต่มันแสดงออกจากทางแววตา
จขกท เคยสูญเสียสัตว์เลี้ยงอันเป็นที่รัก เมื่อสมัย อายุ 10 ขวบ ยอมรับว่าตอนนั้นมันทรมานมาก ร้องไห้ฟูมฟาย ไม่อยากไป รร ตอนรู้ว่า มันได้ถูกรนชน คิดถึงมากใจแทบขาด ข้าวไม่กิน นอนไม่หลับ รวมถึงตอนนี้ ปัจจุบัน จขกท อายุ 22 น้องหมาของ จขกท พึ่งได้เสียไปเมื่อ 7 วันที่แล้ว เสียใจมากค่ะ ร้องไห้ฟูมฟาย คิดถึงมาก ความรู้สึกไม่ต่างจาก สมัยนั้น แต่ จขกท รู้สึกควบคุมมันได้ดีกว่าเมื่อเทียบกับสมัยตอนอายุ 10 ขวบ
จขกท อยากขอคำแนะนำ หรือคำปรึกษาจาก ผู้ใหญ่ ในพันทิป ค่ะว่า มีวิธีรับมือ หรือจัดการกับ ความเสียใจ ความผิดหวัง การสูญเสีย หรือมีวิธีการทำใจ และความคิดถึง ยังไงให้เจ็บปวดน้อยลงได้บ้างหรอคะ ในเรื่องของ
1. เมื่อสูญเสียคนที่รัก ( ในครอบครัว / เพื่อน / แฟน )
2. สัตว์เลี้ยงอันเป็นที่รักได้ตายจาก
3. อกหัก เลิกรากับแฟน
ทั้ง 3 เรื่องนี้ ต่างก็เจ็บปวดทรมาน ทำให้รู้สึกเสียกำลังใจ หดหู่ ท้อแท้ ไม่เป็นอันทำอะไร คิดถึงทรมาน สุดท้ายเรามีวิธีทำใจยังไงให้ก้าวข้ามผ่านช่วงนี้ได้ไปได้แล้วกลับมาเข้มแข็งอีกครั้งบ้างคะ ตอนนี้นอกจาก จขกท คิดถึงน้องหมาที่พึ่งตาย จขกท ยังทำใจเรื่องเลิกกับแฟนยังไม่ได้เลยค่ะ คิดถึงมากทำอะไรก็คิด คิดถึงช่วงเวลาดีๆ ที่เคยมีและอนาคตที่วาดไว้ แต่สุดท้ายมันก็ต้องจบลงเพราะเราไม่อยากเสียใจอีกแล้ว
ผู้ใหญ่วัย 30 40 50+++ มีวิธีจัดการความรู้สึก รับมือกับความเสียใจ ผิดหวัง อกหัก เจ็บปวดหรือการสูญเสียอย่างไรบ้างคะ
จขกท เคยสูญเสียสัตว์เลี้ยงอันเป็นที่รัก เมื่อสมัย อายุ 10 ขวบ ยอมรับว่าตอนนั้นมันทรมานมาก ร้องไห้ฟูมฟาย ไม่อยากไป รร ตอนรู้ว่า มันได้ถูกรนชน คิดถึงมากใจแทบขาด ข้าวไม่กิน นอนไม่หลับ รวมถึงตอนนี้ ปัจจุบัน จขกท อายุ 22 น้องหมาของ จขกท พึ่งได้เสียไปเมื่อ 7 วันที่แล้ว เสียใจมากค่ะ ร้องไห้ฟูมฟาย คิดถึงมาก ความรู้สึกไม่ต่างจาก สมัยนั้น แต่ จขกท รู้สึกควบคุมมันได้ดีกว่าเมื่อเทียบกับสมัยตอนอายุ 10 ขวบ
จขกท อยากขอคำแนะนำ หรือคำปรึกษาจาก ผู้ใหญ่ ในพันทิป ค่ะว่า มีวิธีรับมือ หรือจัดการกับ ความเสียใจ ความผิดหวัง การสูญเสีย หรือมีวิธีการทำใจ และความคิดถึง ยังไงให้เจ็บปวดน้อยลงได้บ้างหรอคะ ในเรื่องของ
1. เมื่อสูญเสียคนที่รัก ( ในครอบครัว / เพื่อน / แฟน )
2. สัตว์เลี้ยงอันเป็นที่รักได้ตายจาก
3. อกหัก เลิกรากับแฟน
ทั้ง 3 เรื่องนี้ ต่างก็เจ็บปวดทรมาน ทำให้รู้สึกเสียกำลังใจ หดหู่ ท้อแท้ ไม่เป็นอันทำอะไร คิดถึงทรมาน สุดท้ายเรามีวิธีทำใจยังไงให้ก้าวข้ามผ่านช่วงนี้ได้ไปได้แล้วกลับมาเข้มแข็งอีกครั้งบ้างคะ ตอนนี้นอกจาก จขกท คิดถึงน้องหมาที่พึ่งตาย จขกท ยังทำใจเรื่องเลิกกับแฟนยังไม่ได้เลยค่ะ คิดถึงมากทำอะไรก็คิด คิดถึงช่วงเวลาดีๆ ที่เคยมีและอนาคตที่วาดไว้ แต่สุดท้ายมันก็ต้องจบลงเพราะเราไม่อยากเสียใจอีกแล้ว