สวัสดีค่ะวันนี้เรามีเรื่องอยากจะมาเล่า คือเรื่องของเรากับคุณแม่ค่ะ (แค่อยากระบาย)
เรากับแม่มีปัญหากันบ่อยครั้ง หลายๆครั้งก็เกิดจากการที่คุณแม่อารมณ์ร้อน
แม่เราเป็นคนที่อารมณ์ร้อนมากๆ เวลาโมโหอะไร หรือกำลังทำอะไรอยู่
ถ้าไปพูดอะไรขัดเข้าถึงจะไม่ได้ตั้งใจ แม่ก็จะชอบตอบกลับมาทำให้เรารู้สึกแย่ตลอดเลยค่ะ
แล้วพอแม่อารมณืเย็นลงก็จะชอบบอกว่า แม่ขอโทษที่พูดใส่อารมณ์ไปตอนนั้น
หนูคงเข้าใจแม่ไม่โกรธแม่ใช่มั้ย แม่มักมีเหตุผลมารองรับการที่แม่อารมณ์เสียตลอด
นิสัยของเรากับแม่ค่อนข้างต่างกันหลายเรื่องค่ะ เราไม่ชอบโต้ตอบหรืออธิบายคุณแม่
เพราะพอทำแบบนั้นทีไร ก็กลายเป็นว่าหนักกว่าเดิม เขาบอกว่าอย่าเถียงได้มั้ย
อย่าทำตัวเป็นน้ำล้นแก้ว หัดรับฟังหน่อย เราอึดอัดมากเลยค่ะ
แม่บอกว่ามีอะไรพูดกับแม่ได้ เราจะได้ปรับตัวเข้าหากันได้
แต่พอเราพูดทีไร แม่ก็จะบอกว่า แม่ขอโทษ แม่จะไม่ทำอีก แต่มันก็เหมือนเดิม
แล้วทุกคนเคยเป็นมั้ยคะ ที่เรามีเรื่องสักอย่าง แล้วอยากจะเล่าให้เขาฟัง
พอเราเล่าคุณแม่ก็เมินเราบ่อยมากค่ะ ถ้าไม่เมินก็จะชอบพูดตัดบทไปเลย
ชอบพูดอะไรที่ทำให้เราเล่าเรื่องนั้นๆต่อไม่ได้
แล้วหลังๆมา เวลาแม่ใช้ให้เราทำอะไร ถ้าเราสงสัยแล้วถาม หรือทำผิดพลาด
แม่ก็จะดุเราด้วยสายตาและคำพูด แต่ไม่ยอมอธิบายดีๆ ชอบขึ้นเสียง
แล้วบอกว่าให้คิดเองบ้าง อย่าทำให้แม่หงุดหงิดกับคำถามไร้สาระ
เราแค่อยากให้แม่พูดดีๆกับเรา ไม่ใช่ดุเราก่อน ขึ้นเสียงใส่ พอรู้ตัวว่าผิดค่อยมาขอโทษทีหลัง
มันทำให้เราเหนื่อยมากๆเลยค่ะ อึดอัด เราไม่มีความสุข
มีใครมีปัญหาเรื่องนิสัยที่เข้ากันไม่ได้ของคุณแม่มั้ยคะ แล้วจะรับมือยังไง
บางทีเราก็อยากหนีไปไกลๆ แต่ก็ห่วงเขา แต่อยู่ด้วยเราก็เสียสุขภาพจิต
เราไม่รู้จะทำยังไงเลยค่ะ ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ
การรับมือกับนิสัยของคุณแม่ที่ต่างกัน (ระบาย)
เรากับแม่มีปัญหากันบ่อยครั้ง หลายๆครั้งก็เกิดจากการที่คุณแม่อารมณ์ร้อน
แม่เราเป็นคนที่อารมณ์ร้อนมากๆ เวลาโมโหอะไร หรือกำลังทำอะไรอยู่
ถ้าไปพูดอะไรขัดเข้าถึงจะไม่ได้ตั้งใจ แม่ก็จะชอบตอบกลับมาทำให้เรารู้สึกแย่ตลอดเลยค่ะ
แล้วพอแม่อารมณืเย็นลงก็จะชอบบอกว่า แม่ขอโทษที่พูดใส่อารมณ์ไปตอนนั้น
หนูคงเข้าใจแม่ไม่โกรธแม่ใช่มั้ย แม่มักมีเหตุผลมารองรับการที่แม่อารมณ์เสียตลอด
นิสัยของเรากับแม่ค่อนข้างต่างกันหลายเรื่องค่ะ เราไม่ชอบโต้ตอบหรืออธิบายคุณแม่
เพราะพอทำแบบนั้นทีไร ก็กลายเป็นว่าหนักกว่าเดิม เขาบอกว่าอย่าเถียงได้มั้ย
อย่าทำตัวเป็นน้ำล้นแก้ว หัดรับฟังหน่อย เราอึดอัดมากเลยค่ะ
แม่บอกว่ามีอะไรพูดกับแม่ได้ เราจะได้ปรับตัวเข้าหากันได้
แต่พอเราพูดทีไร แม่ก็จะบอกว่า แม่ขอโทษ แม่จะไม่ทำอีก แต่มันก็เหมือนเดิม
แล้วทุกคนเคยเป็นมั้ยคะ ที่เรามีเรื่องสักอย่าง แล้วอยากจะเล่าให้เขาฟัง
พอเราเล่าคุณแม่ก็เมินเราบ่อยมากค่ะ ถ้าไม่เมินก็จะชอบพูดตัดบทไปเลย
ชอบพูดอะไรที่ทำให้เราเล่าเรื่องนั้นๆต่อไม่ได้
แล้วหลังๆมา เวลาแม่ใช้ให้เราทำอะไร ถ้าเราสงสัยแล้วถาม หรือทำผิดพลาด
แม่ก็จะดุเราด้วยสายตาและคำพูด แต่ไม่ยอมอธิบายดีๆ ชอบขึ้นเสียง
แล้วบอกว่าให้คิดเองบ้าง อย่าทำให้แม่หงุดหงิดกับคำถามไร้สาระ
เราแค่อยากให้แม่พูดดีๆกับเรา ไม่ใช่ดุเราก่อน ขึ้นเสียงใส่ พอรู้ตัวว่าผิดค่อยมาขอโทษทีหลัง
มันทำให้เราเหนื่อยมากๆเลยค่ะ อึดอัด เราไม่มีความสุข
มีใครมีปัญหาเรื่องนิสัยที่เข้ากันไม่ได้ของคุณแม่มั้ยคะ แล้วจะรับมือยังไง
บางทีเราก็อยากหนีไปไกลๆ แต่ก็ห่วงเขา แต่อยู่ด้วยเราก็เสียสุขภาพจิต
เราไม่รู้จะทำยังไงเลยค่ะ ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ