เราคุยกับแฟนคนนี้มา 1 เดือน จนตัดสินใจคบกันได้จะ 2 เดือนแล้วค่ะ แต่เรารู้จักกันมาหลายเดือนแล้วนะคะแค่พึ่งเริ่มคุยกันจริงๆจังๆ แรกๆเค้าน่ารักกว่านี้มาก แต่ช่วงนี้มันไม่เหมือนเดิมแล้ว เค้าบอกว่าเค้ารักนะแต่เค้าแค่ไม่แสดงออก โลกออนไลน์มันก็ไม่ได้สำคัญเลยนะ เราทะเลาะกันหนักๆจนถึงขั้นเราบอกเลิกเค้ามา 2 ครั้งแล้วค่ะ
ครั้งแรกเราแค่ถามว่าเราเป็นแฟนกันจริงๆใช่มั้ย ทำไมเราถึงไม่เหมือนแฟนกันเลย เหมือนต่างคนต่างอยู่ ไม่ได้สำคัญ เหมือนจะมีหรือไม่มีก็ได้ บอกเราว่าไม่มีเวลาว่างให้เพราะทำงาน ถึงว่างเค้าก็ไม่ได้ให้เวลาเราเลยค่ะเล่นแต่เกมส์ ไม่คิดจะโพสจะแสดงตัวตนหรือให้จุดยืนเราเลย เค้าซ่อนทุกอย่างที่เกี่ยวกับเราทั้งคลิปที่เค้าทำตอนวันเกิดเค้า ไฮไลท์ที่ลงสตอรี่ และวันที่ทะเลาะกันเค้าลงสตอรี่เป็นรูปเรานะคะ แต่ตั้งค่าให้เราเห็นคนเดียว ที่เรารู้เพราะเราเอาอีกเฟสไปส่อง นั่นแหละค่ะเลยทำให้ทะเลาะกันรุนแรงขึ้นไปอีก จนเราบอกเลิกไป วันนั้นไม่มีสมาธิอ่านหนังสือสอบเลยจริงๆ จึงปิดมือถือไว้ พอเช้าเราเปิดมาดู เค้าส่งข้อความมาหาเราบอกขอโอกาส จะไม่เป็นแบบเดิม จะเริ่มต้นใหม่ จะยอมทำทุกอย่าง เพราะเค้าอยากอยู่กับเราเค้าวางแผนอะไรในอนาคตไว้หลายๆอย่างแล้ว เราก็ให้โอกาสเค้าไป เพราะเราก็คาดหวังกับเค้าไว้มากและดค้าก็ให้ความหวังเราไว้มากเหมือนกัน
ครั้งที่ 2 เพราะหลังจากวันนั้นที่เค้าขอโอกาสเค้าก็เป็นแบบเดิม ไม่มีอะไรดีขึ้นเลย เริ่มหงุดหงิดใส่เรา บอกว่าเราชอบคิดเองเออเองทั้งนั้นเพราะเค้าก็ไม่ได้เป็นอะไร ทุกอย่างปกติ ก็ใช่แหละค่ะมันเป็นเพราะเราคิดมาก แต่เค้าก็ไม่ได้คิดอะไรเลยไง ไม่มีเวลาให้เหมือนเดิมทั้งๆที่ไม่ได้ทำงานแล้ว นอนอยู่บ้านเล่นเกมฟังเพลงไปวันๆ เราจึงบอกเค้าไปว่า เราเหนื่อย เราเลิกกันเถอะ มันคงไปกันไม่รอดหรอก เค้าไม่ได้พยามเหมือนเราก็ไม่แปลกที่เค้าจะไม่เหนื่อย แต่เราพยายามทุกวันที่จะทำให้มันดี เพราะคำว่ารักคำเดียวแหละ แต่เรายังไม่ได้ลบหรือบล็อกอะไรเพราะกับคนเก่าๆที่ผ่านมาเราก็ไม่ทำเพราะเลิกกันด้วยดีทุกคน พอผ่านไปได้ 2 วันที่ไม่ได้คุยกัน เราเลยทักเค้าไปถามเค้าเกี่ยวกับสตอรี่ดราม่าที่เค้าลง เค้าก็บอกไม่มีอะไร ให้เราทำตัวปกติ อย่าทำตัวเหินห่างเหมือนไม่รู้จักกัน เราก็ไม่ได้อะไรทำได้แค่ส่งสติกเกอร์ยิ้มไป เค้าก็ถามปกติ ทำอะไรกินข้าวยัง เราก็บอกไปว่าว่าจะไปร้านเหล้ากับเพื่อน เค้าก็บอกว่าดูแลตัวเองด้วยนะเป็นห่วง นั่นแหละค่ะใจเรามันก็วนมาอยู่กับความรู้สึกเดิมๆ พอเช้าซึ่งก็คือเมื่อวานนี้เองเค้าก็ส่งข้อความมาบอกคิดถึง แล้วเค้าก็โทรมา เค้าก็ทำตัวปกติมากกก เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วบอกเราว่าอย่าคิดมากสิ เค้าไม่ได้จะเลิกซักหน่อย ว่าเราอเอะอะก็จะเลิก ทำไมไม่คิดที่ปรับเข้าหากัน เรางงมากก ใครกันแน่ที่ไม่ปรับ จะให้เราปรับอยู่ฝ่ายเดียวมันใช่หรอ แล้วเค้าก็ขอโอกาสอีกซึ่งเราก็ให้ไปอีกเหมือนเดิม เมื่อคืนเค้าโทรหาเรา ก็เหมือนเดิมไม่สนใจ อ่านแต่การ์ตูน คุยไปซักพักยอกจะไปเข้าห้องน้ำหายไป 30 นาที กลับมาบอกว่าจะนอนละนะกับสติกเกอร์โง่ๆอันเดียวแค่นั้น เราก็บอกฝันดีเค้าไป แต่ก็ไม่ได้รับการตอบกลับจนเมื่อเช้าส่งข้อความมาบอกว่าง่วง เอ้า เค้าพึ่งตื่นทำไมง่วงอีกล่ะ เค้าบอกว่านอนไม่หลับ เราเลยโทรไปถามว่าทำอะไร คำตอบก็คือเล่นเกมค่ะ แล้วก็นั่นแหละค้างสายไว้เฉยๆ เล่นเกมต่อไป ผ่านไป 1 ชั่วโมงบอกแค่นี้นะจะไปฟังเพลงแล้วเค้าก็วางไป...
เราก็ได้แต่คิดว่าทำไมพอเราเริ่มจะจริงจังกับชีวิต ทำไมต้องมาเจอคนแบบนี้.. เรารักเค้านะแต่เราก็เหนื่อยมากๆ ร้องไห้ทุกคืน แต่ยังตัดใจไม่ได้
เราควรจะออกมาจากชีวิตเขาดีมั้ยคะ...
ครั้งแรกเราแค่ถามว่าเราเป็นแฟนกันจริงๆใช่มั้ย ทำไมเราถึงไม่เหมือนแฟนกันเลย เหมือนต่างคนต่างอยู่ ไม่ได้สำคัญ เหมือนจะมีหรือไม่มีก็ได้ บอกเราว่าไม่มีเวลาว่างให้เพราะทำงาน ถึงว่างเค้าก็ไม่ได้ให้เวลาเราเลยค่ะเล่นแต่เกมส์ ไม่คิดจะโพสจะแสดงตัวตนหรือให้จุดยืนเราเลย เค้าซ่อนทุกอย่างที่เกี่ยวกับเราทั้งคลิปที่เค้าทำตอนวันเกิดเค้า ไฮไลท์ที่ลงสตอรี่ และวันที่ทะเลาะกันเค้าลงสตอรี่เป็นรูปเรานะคะ แต่ตั้งค่าให้เราเห็นคนเดียว ที่เรารู้เพราะเราเอาอีกเฟสไปส่อง นั่นแหละค่ะเลยทำให้ทะเลาะกันรุนแรงขึ้นไปอีก จนเราบอกเลิกไป วันนั้นไม่มีสมาธิอ่านหนังสือสอบเลยจริงๆ จึงปิดมือถือไว้ พอเช้าเราเปิดมาดู เค้าส่งข้อความมาหาเราบอกขอโอกาส จะไม่เป็นแบบเดิม จะเริ่มต้นใหม่ จะยอมทำทุกอย่าง เพราะเค้าอยากอยู่กับเราเค้าวางแผนอะไรในอนาคตไว้หลายๆอย่างแล้ว เราก็ให้โอกาสเค้าไป เพราะเราก็คาดหวังกับเค้าไว้มากและดค้าก็ให้ความหวังเราไว้มากเหมือนกัน
ครั้งที่ 2 เพราะหลังจากวันนั้นที่เค้าขอโอกาสเค้าก็เป็นแบบเดิม ไม่มีอะไรดีขึ้นเลย เริ่มหงุดหงิดใส่เรา บอกว่าเราชอบคิดเองเออเองทั้งนั้นเพราะเค้าก็ไม่ได้เป็นอะไร ทุกอย่างปกติ ก็ใช่แหละค่ะมันเป็นเพราะเราคิดมาก แต่เค้าก็ไม่ได้คิดอะไรเลยไง ไม่มีเวลาให้เหมือนเดิมทั้งๆที่ไม่ได้ทำงานแล้ว นอนอยู่บ้านเล่นเกมฟังเพลงไปวันๆ เราจึงบอกเค้าไปว่า เราเหนื่อย เราเลิกกันเถอะ มันคงไปกันไม่รอดหรอก เค้าไม่ได้พยามเหมือนเราก็ไม่แปลกที่เค้าจะไม่เหนื่อย แต่เราพยายามทุกวันที่จะทำให้มันดี เพราะคำว่ารักคำเดียวแหละ แต่เรายังไม่ได้ลบหรือบล็อกอะไรเพราะกับคนเก่าๆที่ผ่านมาเราก็ไม่ทำเพราะเลิกกันด้วยดีทุกคน พอผ่านไปได้ 2 วันที่ไม่ได้คุยกัน เราเลยทักเค้าไปถามเค้าเกี่ยวกับสตอรี่ดราม่าที่เค้าลง เค้าก็บอกไม่มีอะไร ให้เราทำตัวปกติ อย่าทำตัวเหินห่างเหมือนไม่รู้จักกัน เราก็ไม่ได้อะไรทำได้แค่ส่งสติกเกอร์ยิ้มไป เค้าก็ถามปกติ ทำอะไรกินข้าวยัง เราก็บอกไปว่าว่าจะไปร้านเหล้ากับเพื่อน เค้าก็บอกว่าดูแลตัวเองด้วยนะเป็นห่วง นั่นแหละค่ะใจเรามันก็วนมาอยู่กับความรู้สึกเดิมๆ พอเช้าซึ่งก็คือเมื่อวานนี้เองเค้าก็ส่งข้อความมาบอกคิดถึง แล้วเค้าก็โทรมา เค้าก็ทำตัวปกติมากกก เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วบอกเราว่าอย่าคิดมากสิ เค้าไม่ได้จะเลิกซักหน่อย ว่าเราอเอะอะก็จะเลิก ทำไมไม่คิดที่ปรับเข้าหากัน เรางงมากก ใครกันแน่ที่ไม่ปรับ จะให้เราปรับอยู่ฝ่ายเดียวมันใช่หรอ แล้วเค้าก็ขอโอกาสอีกซึ่งเราก็ให้ไปอีกเหมือนเดิม เมื่อคืนเค้าโทรหาเรา ก็เหมือนเดิมไม่สนใจ อ่านแต่การ์ตูน คุยไปซักพักยอกจะไปเข้าห้องน้ำหายไป 30 นาที กลับมาบอกว่าจะนอนละนะกับสติกเกอร์โง่ๆอันเดียวแค่นั้น เราก็บอกฝันดีเค้าไป แต่ก็ไม่ได้รับการตอบกลับจนเมื่อเช้าส่งข้อความมาบอกว่าง่วง เอ้า เค้าพึ่งตื่นทำไมง่วงอีกล่ะ เค้าบอกว่านอนไม่หลับ เราเลยโทรไปถามว่าทำอะไร คำตอบก็คือเล่นเกมค่ะ แล้วก็นั่นแหละค้างสายไว้เฉยๆ เล่นเกมต่อไป ผ่านไป 1 ชั่วโมงบอกแค่นี้นะจะไปฟังเพลงแล้วเค้าก็วางไป...
เราก็ได้แต่คิดว่าทำไมพอเราเริ่มจะจริงจังกับชีวิต ทำไมต้องมาเจอคนแบบนี้.. เรารักเค้านะแต่เราก็เหนื่อยมากๆ ร้องไห้ทุกคืน แต่ยังตัดใจไม่ได้