ระแวงลุง

...เรื่องมีอยู่ว่าบ้านเรากับบ้านลุง(ไม่ใช่ลุงแท้ๆนะ)อยู่ติดกันโดยไม่มีกำแพง บางครั้งเราก็ใส่กางเกงขาสั้นลงบ้าน(แต่แค่แป๊บเดียวนะขึ้นห้องมาก็ล็อคประตูตลอด)เราเริ่มมาเอะใจตอน.4(ตอนนี้เราม.5)ว่าทำไมลุงชอบมองเราบ่อยแบบจ้องเลยก็ว่าได้เราไม่กล้าหันไปมองตรงๆแต่หางตาเราเห็นว่าลุงกำลังจ้องอยู่เราทำได้แค่รีบเดินผ่านให้ไวที่สุดไม่หันไปมอง
เราอึดอัดมากแต่ไม่รู้ว่าเราจะคิดไปเองรึป่าว

ทุกคนว่ายังไงคะ