กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของเรา สมัครมาเพื่อการณ์นี้เลย เพราะรู้สึกอึดอัดใจกับอะไรหลายๆอย่างในสังคมยุคปัจจุบัน
คือคุณแม่ของเราทำโทรศัพท์มือถือหาย ในวันที่ทราบว่าหาย คุณแม่ก็ตกใจและกังวลค่อนข้างมาก ต้องบอกแบคกราวน์ก่อนว่า แม่ก็เป็นผู้หญิงสูงวัยที่อาศัยอยู่ต่างจังหวัดลำพัง เราทำงานอยู่ กทม. นานๆจะกลับบ้านที เข้าเรื่องต่อ....หลังจากที่แม่ได้ไปติดต่อกับทางศูนย์บริการเครือข่ายโทรศัพท์แล้ว แม่ก็ซื้อมือถือเครื่องใหม่เบอร์เดิม (แม่กลัวว่าจะไม่สามารถติดต่อใครได้) กว่าจะเรียบร้อยก็หมดวันไปแล้ว วันรุ่งขึ้น หลังจากที่เราทราบเรื่องก็ให้แม่ไปแจ้งความ นน ใบขับขี่เพราะว่าในมือถือของแม่มีรูปถ่ายเอกสารสำคัญต่างๆมากมาย เช่น บัตรประชาชน พาสปอร์ต ทะเบียนบ้าน ใบขับขี่ สัญญาการทำธุรกรรมต่างๆ ทั้งของแม่และของสมาชิกคนอื่นๆในครอบครัว
พอแม่ไปถึง สน. ขณะนั้นตำรวจกำลังกินไอศกรีมกันอยู่ ย้ำว่ากินกันตรงที่ทำงานนั่นแหละ ท่าทางไม่สนใจประชาชนที่มาร้องทุกข์เลย แม่เราสวัสดีไปสองสามครั้งได้ กว่าคุณเค้าจะหันมาคุยด้วย แถมทำหน้าบูดบึ้ง ไม่สพอารณ์อีก พอแม่เราบอกว่ามาแจ้งความมือถือหาย ตำรวจถามว่ามาแจ้งความทำไม ให้ไปซื้อใหม่!!!! เฮ้ยยยย....ฮัลโหลลลลล....... คือคุณตำรวจค่ะ มือถือเดี๋ยวนี้มันไม่ใช่แค่โทรเข้า-ออก เหมือนเมื่อก่อนนะ มันมีรูปถ่ายหรืออะไรที่ สามารถเอาไปทำธุรรรมทางการเงินได้ ไม่งั้นมันจะมีเหตุการณ์รับจ้างเปิดบัญชี ฯลฯ เหรอค่ะ? นี่งงมาก ..... และแม่เรา ก็คนต่างจังหวัดไม่มีปากมีเสียงไง เดินออกมาแบบงงๆและแม่ก็โทรหาเรา เราก็ปรี๊ดเลย
เราเองในฐานะที่ทำงานต้องเสียสละอะไรหลายๆอย่างมากกว่าตำรวจหลายเท่า คืออยากจะบอกว่า บางวันได้นอนแค่ สี่ชั่วโมง ข้าวได้กินแค่วันละมื้อ ในบางวันนะ ถึงเวลาพักก็ใช่ว่าจะได้พัก 100% และที่สำคัญส่วนหนึ่งในภาษีที่ดิฉันจ่ายก็คือเงินเดือนของพวกคุณ ทำไมกันค่ะ??? เสียสละกันไม่เป็นเหรอ? หรือมองว่ามันเป็นเรื่องไร้สาระ ไม่มีใครเค้าไปแจ้งความหรอกค่ะ ถ้าไม่เดือดร้อนจริงๆ และเราก็ให้แม่เดินกลับขึ้นไปในโรงพักใหม่ ไม่ยอมค่ะ คุณต้องรับแจ้งความ แม่เราเล่าให้ฟังว่านางหงุดหงิดมากที่แม่เรากลับมาใหม่ แต่นางก็รับแจ้งนะ แต่มันสมควรไหมที่ปฏิเสธรับแจ้งไปตอนแรก
คำถามคือ หน้าที่ของตำรวจคืออะไร???
ฝากไว้ให้คริสสสสส ขอบคุณค่ะ
จนท.ตำรวจ ไม่เต็มใจรับแจ้งความ สามารถร้องเรียนได้ที่ไหน
คือคุณแม่ของเราทำโทรศัพท์มือถือหาย ในวันที่ทราบว่าหาย คุณแม่ก็ตกใจและกังวลค่อนข้างมาก ต้องบอกแบคกราวน์ก่อนว่า แม่ก็เป็นผู้หญิงสูงวัยที่อาศัยอยู่ต่างจังหวัดลำพัง เราทำงานอยู่ กทม. นานๆจะกลับบ้านที เข้าเรื่องต่อ....หลังจากที่แม่ได้ไปติดต่อกับทางศูนย์บริการเครือข่ายโทรศัพท์แล้ว แม่ก็ซื้อมือถือเครื่องใหม่เบอร์เดิม (แม่กลัวว่าจะไม่สามารถติดต่อใครได้) กว่าจะเรียบร้อยก็หมดวันไปแล้ว วันรุ่งขึ้น หลังจากที่เราทราบเรื่องก็ให้แม่ไปแจ้งความ นน ใบขับขี่เพราะว่าในมือถือของแม่มีรูปถ่ายเอกสารสำคัญต่างๆมากมาย เช่น บัตรประชาชน พาสปอร์ต ทะเบียนบ้าน ใบขับขี่ สัญญาการทำธุรกรรมต่างๆ ทั้งของแม่และของสมาชิกคนอื่นๆในครอบครัว
พอแม่ไปถึง สน. ขณะนั้นตำรวจกำลังกินไอศกรีมกันอยู่ ย้ำว่ากินกันตรงที่ทำงานนั่นแหละ ท่าทางไม่สนใจประชาชนที่มาร้องทุกข์เลย แม่เราสวัสดีไปสองสามครั้งได้ กว่าคุณเค้าจะหันมาคุยด้วย แถมทำหน้าบูดบึ้ง ไม่สพอารณ์อีก พอแม่เราบอกว่ามาแจ้งความมือถือหาย ตำรวจถามว่ามาแจ้งความทำไม ให้ไปซื้อใหม่!!!! เฮ้ยยยย....ฮัลโหลลลลล....... คือคุณตำรวจค่ะ มือถือเดี๋ยวนี้มันไม่ใช่แค่โทรเข้า-ออก เหมือนเมื่อก่อนนะ มันมีรูปถ่ายหรืออะไรที่ สามารถเอาไปทำธุรรรมทางการเงินได้ ไม่งั้นมันจะมีเหตุการณ์รับจ้างเปิดบัญชี ฯลฯ เหรอค่ะ? นี่งงมาก ..... และแม่เรา ก็คนต่างจังหวัดไม่มีปากมีเสียงไง เดินออกมาแบบงงๆและแม่ก็โทรหาเรา เราก็ปรี๊ดเลย
เราเองในฐานะที่ทำงานต้องเสียสละอะไรหลายๆอย่างมากกว่าตำรวจหลายเท่า คืออยากจะบอกว่า บางวันได้นอนแค่ สี่ชั่วโมง ข้าวได้กินแค่วันละมื้อ ในบางวันนะ ถึงเวลาพักก็ใช่ว่าจะได้พัก 100% และที่สำคัญส่วนหนึ่งในภาษีที่ดิฉันจ่ายก็คือเงินเดือนของพวกคุณ ทำไมกันค่ะ??? เสียสละกันไม่เป็นเหรอ? หรือมองว่ามันเป็นเรื่องไร้สาระ ไม่มีใครเค้าไปแจ้งความหรอกค่ะ ถ้าไม่เดือดร้อนจริงๆ และเราก็ให้แม่เดินกลับขึ้นไปในโรงพักใหม่ ไม่ยอมค่ะ คุณต้องรับแจ้งความ แม่เราเล่าให้ฟังว่านางหงุดหงิดมากที่แม่เรากลับมาใหม่ แต่นางก็รับแจ้งนะ แต่มันสมควรไหมที่ปฏิเสธรับแจ้งไปตอนแรก
คำถามคือ หน้าที่ของตำรวจคืออะไร???
ฝากไว้ให้คริสสสสส ขอบคุณค่ะ