คิดว่าการตั้งชื่อกระทู้แบบนี้ดูเรียกร้องความสนใจมั้ยคะ งั้นเราขอให้ทุกคนอ่านต่ออีกสักหน่อย ทั้งชีวิตนี้เราเหมือนโดนปิดปาก จะระบายอะไรกับใครไม่ได้เลย เพื่อนก็ไม่มี ครอบครัวก็ไม่สนใจ บ้านก็ไม่ได้รวย ชีวิตเรานี่มันบัดซบจริงๆเลยนะคะที่ไม่มีอะไรดีสักอย่าง เราอยากทำอะไร เราก็ทำไม่ได้ เหมือนเราอยู่ในจุดต่ำที่สุดของมนุษย์ โดนเหยียบย่ำมามากแต่ก็ไม่ชินสักที มันแย่มากๆเลยนะ บางครั้งก็คิดนะ ว่าเราเกิดมาทำไม เราไม่รู้หรอกว่าเราเคยทำอะไรใครไว้ แต่สิ่งที่เราโดนตอนนี้มันไม่ธรรมดาเลย เราอายุแค่นี้ แต่ประสบการ์ณเรื่องแย่ๆทั้งหมด มาจุกอยู่ที่ตัวเราคนเดียว เราจะทำยังไงดี เราทำอะไรไม่ได้เลย อยากนอนแล้วไม่ต้องตื่นขึ้นมา ช่วยเราด้วย เราดิ่งมาก ไม่ไหวแล้ว อยากหายไปจากที่นี่
รู้สึกไร้ค่า ดิ่งในทุกๆวัน ทำยังไงดี?