แรกเริ่มเรียมรื้อแรมร่วงโรยร้าง
แค้นเคืองค้างค่ำคิดคำคมคด
ไห้หวนโหยเห็นหายหันเหียนหด
โอดโอยอดอกโอ้แอบเอียงอาย
"
เอ๋ยอกโอ้หวั่นวิตกโอ้อกเอ๋ย
ไฉนฤๅนี้จึงเฉยนี้ฤๅไฉน
ไกลสถานที่สถิตย์ที่สถานไกล
ตรวญใจเจ็บด้วยอาลัยเจ็บใจครวญ
" "
ตั้งแต่พรากจากจันทร์มาวันนี้
ไม่เว้นพลีคลายกระสันต์จำหันหวน
โอ้โฉมงามทรามเสงี่ยมสงวนนวล
เจ็บจิตป่วนปวดเร่าปากเป่าแตร
" " "
ดุจกระต่ายเหงาหงอยคอยแหงนหงาย
ชม้ายหมายมายเมียงใคร่เคียงแข
รัชนีราตรีนี้อาลัยแล
กระต่ายแก่ซบเซาเศร้าคืนวัน
" " " "
งามงอนเงยงงงันแง้มงำเงื่อน
ยามยิ้มแย้มยลเยื้อนแยบเย้ยหยัน
เจ็บจริงจนใจจงเจ้าเจียนจันทร์
กล้ำกลิ่นกลั่นกลบกลมกลืนเกลี้ยงเกลา
" " " " "
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้กล,รวม,บท,ความ,พล่ามไปเห่ไป
**** กระต่ายแก่ ****