ตอนนี้ผมอายุ17ปีแล้วครับ พอดีว่าผมเจอผู้หญิงคนนึง อายุแก่กว่าผม2เดือนเอง นางเป็นคนเข้าหาผม ตอนแรกที่เจอกันก็เฉยๆน่ะแต่หลงรักเพราะนิสัยนางเลย
นางเป็นคนตรงๆ จริงใจ ซึ่งตรงข้ามกับผมมากๆ ผมเลยตกหลุมรักคนนี้ตอนแรกเลย ผมจึงขอคบกับนางในไม่นาน
ความรักช่วงแรกๆก็กำลังดี พบเจอกันบ่อย ติดตรงที่ผมเป็นคนที่โลกส่วนตัวสูงมาก นางก็เป็นเหมือนกันแต่นางเป็นคนติดแฟน คิดมาก งี่เง่า
ส่วนมากผมจะใช้เวลาส่วนตัวเยอะมากและไม่ค่อยได้คุยกับเธอสักเท่าไหร่ ได้คุยก็ตอนก่อนนอนแหละ แต่เจอกันก็หวานเหมือนเดิม
ผมเคยเจอความรักที่เจ็บมาหลายคนแล้ว แบบว่าไม่อยากให้เค้าจากไป คิดมากกระวนกระวายว่าจะเสียเค้าไปไหม มันทำให้ผมเรียนรู้ที่จะทำใจให้ได้
เริ่มเฉยๆกับความรัก อยากได้ความรักที่เป็นผู้ใหญ่ แบบว่าเวลาจะทำไรก็ทำไปพอว่างก็เจอกันคุยกันแค่นั้นพอ ยอมรับในสิ่งที่ผมเป็น
เวลาคุยกันก็ต้องปรับความเข้าใจกันซึ่งผมก็ปรับได้ตลอดแต่นางกลับตกลงแต่เป็นเพียงแค่คำพูดแหละ เช่น เวลาผมจะทำอะไรนางจะโทรกวนใจตลอดเลย
แต่ผมก็พิมในแชทได้นะ เพราะผมเป็นคนขี้รำคาญมากไม่ชอบให้ใครกวนตอนผมทำอะไร นางก็ยังเหมือนเดิม ทั้งๆที่ผมก็บอกว่าไม่ได้หายไปไหนนะ แล้วนางจะชอบทักมาหาเพื่อนผมแล้วโทรหาเพื่อนผมอยู่บ่อยๆทำให้เพื่อนผมรำคาญอยู่ตลอด
แต่พอมารู้ทีหลังว่า
"นางเป็นโรคซึมเศร้า" ผมก็รู้สึกตกใจมาก ผมก็พยายามปลอบโยนใจนางตลอดเท่าที่ผมจะทำได้ นางเคยคิดจะฆ่าตัวตายตลอดแต่พอมีผมเข้ามาในชีวิตทำให้ชีวิตของนางดีขึ้นมาก ไม่รู้สึกเศร้าเหมือนเมื่อก่อน ช่วงแรกๆผมก็ยังรู้สึกรัก ห่วงใยนางอยู่ แต่นางก็ดื้อรั้นมาก ผมก็พยายามปรับตัวเข้าหาตลอดแล้ว แต่นางก็ไม่เหลียวแลที่จะพยายามปรับตัวเลย ทำเหมือนเดิม คอยโทรรบกวนตลอดบางครั้งผมก็แอบรำคาญน่ะ หรือว่าผมอาจเป็นโลกส่วนตัวสูงด้วย แต่ในชีวิตนางเค้าแทบไม่เข้าหาเพื่อนเลย ที่บ้านก็มีปัญหา มักจะสนใจแค่ผมอยู่คนเดียว ผมก็บอกนางไปว่าเราต้องเจออะไรอีกเยอะ อย่าแคร์แค่ผมคนเดียว ต้องเจอผู้คนอีกเยอะ ต้องรักเพื่อนให้มากๆ นางก็ตอบอืม แต่ก็ไม่มีผลอะไรเลย จนผ่านมาสามอาทิตย์ พี่ข้างบ้านก็อินบล็อกใช้เฟสแฟนผมเนี่ยแหละทักมาหาว่า กับแฟนผมเป็นยังไงบ้าง ก็บอกว่ารักครับ และพี่แกก็ฝากให้ผมดูแลให้ดีๆ ล่ะก็มีหมอทักมาใช้เฟสแฟนผม ผมก็เริ่มรู้สึกแปลกๆล่ะว่าทำไมอยู่ดีๆทักมาทำไมพร้อมกันทั้ง2คน ผมก็เลยโทรไปหาว่ากุเรื่องใช่ไหม นางก็บอกว่าป่าว พี่เขามีรหัสเฟส ผมก็แอบสงสัยว่าต้องมีอะไรแน่ๆ
จนมาวันนึง ผมก็ไปทำอะไรตามปกติของผม พี่ก็ทักมาอีกว่าแฟนผมกำลังไปโรงพยาบาลไปหาจิตแพทย์เพื่อไปฉีดยา ล่ะผมก็บอกว่าแฟนผมจะป็นอะไรไหมคับ พี่แกก็บอกว่าน่าจะรู้ดีน่ะ ผมรู้สึกตกใจมาก ล่ะคำพูดที่พี่แกพิมพ์มาเหมือนกำลังข่มขู่ผมอยู่ เรียกร้องความสนใจอยู่ ผมก็เลยโทรเพื่อความแน่ใจ ตอนนั้นผมโมโหมาก สรุปโทรไปก็เป็นแฟนผมคุยอยู่ ผมก็ถามอีกว่ากุเรื่องมาอีกใช่ไหม นางก็บอกไม่ได้กุล่ะก็บอกเดี๋ยวจะเปลี่ยนรหัสเฟสล่ะผมก็ตอบไปงั้นแหละว่าเคร ตั้งแต่ตอนนั้นผมเริ่มหมดความเชื่อใจล่ะครับ ตอนนี้แทบไม่อยากอ่านแชทนางเลย ผมควรทำยังไงดีครับ ผมกลัวว่าถ้าผมเลิกเค้าคงตามผมแน่ๆ ผมอยากหาวิธีที่ดีที่สุดเท่าที่ผมจะทำได้ครับ ผมรู้สึกทุกข์ใจมากๆครับ จะว่าผมใจร้ายก็ได้น่ะครับ ผมคงดูแลคนที่ซึมเศร้าไม่ได้ดีเลย ผมควรจะคบต่อดีไหม หรือว่าผมควรอยู่คนเดียวดีครับ
#ขอบคุณทุกคนมากๆน่ะครับที่ให้คำปรึกษา
แฟนผมเป็นโรคซึมเศร้าเหนื่อยมากเลยจะทำยังไงดีครับ?
ความรักช่วงแรกๆก็กำลังดี พบเจอกันบ่อย ติดตรงที่ผมเป็นคนที่โลกส่วนตัวสูงมาก นางก็เป็นเหมือนกันแต่นางเป็นคนติดแฟน คิดมาก งี่เง่า
ส่วนมากผมจะใช้เวลาส่วนตัวเยอะมากและไม่ค่อยได้คุยกับเธอสักเท่าไหร่ ได้คุยก็ตอนก่อนนอนแหละ แต่เจอกันก็หวานเหมือนเดิม
ผมเคยเจอความรักที่เจ็บมาหลายคนแล้ว แบบว่าไม่อยากให้เค้าจากไป คิดมากกระวนกระวายว่าจะเสียเค้าไปไหม มันทำให้ผมเรียนรู้ที่จะทำใจให้ได้
เริ่มเฉยๆกับความรัก อยากได้ความรักที่เป็นผู้ใหญ่ แบบว่าเวลาจะทำไรก็ทำไปพอว่างก็เจอกันคุยกันแค่นั้นพอ ยอมรับในสิ่งที่ผมเป็น
เวลาคุยกันก็ต้องปรับความเข้าใจกันซึ่งผมก็ปรับได้ตลอดแต่นางกลับตกลงแต่เป็นเพียงแค่คำพูดแหละ เช่น เวลาผมจะทำอะไรนางจะโทรกวนใจตลอดเลย
แต่ผมก็พิมในแชทได้นะ เพราะผมเป็นคนขี้รำคาญมากไม่ชอบให้ใครกวนตอนผมทำอะไร นางก็ยังเหมือนเดิม ทั้งๆที่ผมก็บอกว่าไม่ได้หายไปไหนนะ แล้วนางจะชอบทักมาหาเพื่อนผมแล้วโทรหาเพื่อนผมอยู่บ่อยๆทำให้เพื่อนผมรำคาญอยู่ตลอด
แต่พอมารู้ทีหลังว่า "นางเป็นโรคซึมเศร้า" ผมก็รู้สึกตกใจมาก ผมก็พยายามปลอบโยนใจนางตลอดเท่าที่ผมจะทำได้ นางเคยคิดจะฆ่าตัวตายตลอดแต่พอมีผมเข้ามาในชีวิตทำให้ชีวิตของนางดีขึ้นมาก ไม่รู้สึกเศร้าเหมือนเมื่อก่อน ช่วงแรกๆผมก็ยังรู้สึกรัก ห่วงใยนางอยู่ แต่นางก็ดื้อรั้นมาก ผมก็พยายามปรับตัวเข้าหาตลอดแล้ว แต่นางก็ไม่เหลียวแลที่จะพยายามปรับตัวเลย ทำเหมือนเดิม คอยโทรรบกวนตลอดบางครั้งผมก็แอบรำคาญน่ะ หรือว่าผมอาจเป็นโลกส่วนตัวสูงด้วย แต่ในชีวิตนางเค้าแทบไม่เข้าหาเพื่อนเลย ที่บ้านก็มีปัญหา มักจะสนใจแค่ผมอยู่คนเดียว ผมก็บอกนางไปว่าเราต้องเจออะไรอีกเยอะ อย่าแคร์แค่ผมคนเดียว ต้องเจอผู้คนอีกเยอะ ต้องรักเพื่อนให้มากๆ นางก็ตอบอืม แต่ก็ไม่มีผลอะไรเลย จนผ่านมาสามอาทิตย์ พี่ข้างบ้านก็อินบล็อกใช้เฟสแฟนผมเนี่ยแหละทักมาหาว่า กับแฟนผมเป็นยังไงบ้าง ก็บอกว่ารักครับ และพี่แกก็ฝากให้ผมดูแลให้ดีๆ ล่ะก็มีหมอทักมาใช้เฟสแฟนผม ผมก็เริ่มรู้สึกแปลกๆล่ะว่าทำไมอยู่ดีๆทักมาทำไมพร้อมกันทั้ง2คน ผมก็เลยโทรไปหาว่ากุเรื่องใช่ไหม นางก็บอกว่าป่าว พี่เขามีรหัสเฟส ผมก็แอบสงสัยว่าต้องมีอะไรแน่ๆ
จนมาวันนึง ผมก็ไปทำอะไรตามปกติของผม พี่ก็ทักมาอีกว่าแฟนผมกำลังไปโรงพยาบาลไปหาจิตแพทย์เพื่อไปฉีดยา ล่ะผมก็บอกว่าแฟนผมจะป็นอะไรไหมคับ พี่แกก็บอกว่าน่าจะรู้ดีน่ะ ผมรู้สึกตกใจมาก ล่ะคำพูดที่พี่แกพิมพ์มาเหมือนกำลังข่มขู่ผมอยู่ เรียกร้องความสนใจอยู่ ผมก็เลยโทรเพื่อความแน่ใจ ตอนนั้นผมโมโหมาก สรุปโทรไปก็เป็นแฟนผมคุยอยู่ ผมก็ถามอีกว่ากุเรื่องมาอีกใช่ไหม นางก็บอกไม่ได้กุล่ะก็บอกเดี๋ยวจะเปลี่ยนรหัสเฟสล่ะผมก็ตอบไปงั้นแหละว่าเคร ตั้งแต่ตอนนั้นผมเริ่มหมดความเชื่อใจล่ะครับ ตอนนี้แทบไม่อยากอ่านแชทนางเลย ผมควรทำยังไงดีครับ ผมกลัวว่าถ้าผมเลิกเค้าคงตามผมแน่ๆ ผมอยากหาวิธีที่ดีที่สุดเท่าที่ผมจะทำได้ครับ ผมรู้สึกทุกข์ใจมากๆครับ จะว่าผมใจร้ายก็ได้น่ะครับ ผมคงดูแลคนที่ซึมเศร้าไม่ได้ดีเลย ผมควรจะคบต่อดีไหม หรือว่าผมควรอยู่คนเดียวดีครับ
#ขอบคุณทุกคนมากๆน่ะครับที่ให้คำปรึกษา