สวัสดีค่ะ เรามาอัพเดตอาการของเราหลังจากที่เลิกกับแฟนที่เกือบจะได้หมั้นหมายแต่งงานกัน เกือบสองเดือนแล้วค่ะที่เลิกกันมาแต่เรารู้สึกอาการเราไม่ได้ดีขึ้นเลยเรายังรักยังรอเค้าเหมือนเดิม เราร้องไห้ทุกวัน น้ำหนักลดเกือบสิบโล จากอะไรที่เราชอบทำพวกชอบต้นไม้ ชอบสะสมตุ๊กตาเอาออกมาเช็ดมาดูแลทำความสะอาดเราก็ไม่ทำมันอีกเลย มีการหันไปหาที่พึ่งทางใจเช่นการดูดวงบ้างแต่ถ้าดีก็จะรู้สึกเบิกบานแต่พอดวงบอกไม่ดีเราก็จะหดหู่ เราเลยเลิกดูค่ะ และหาที่ยึดเหนี่ยวจิตใจคือฟังธรรมมะไปวัด ไปเที่ยวคนเดียว กินคนเดียว อยู่คนเดียว เราตัวคนเดียวในกรุงเทพค่ะไม่ค่อยมีเพื่อน ที่ย้ายมาอยู่ กทม ก็เพราะเค้าเราเลยมา พอเลิกกันแล้วเราก็เก็บของย้ายออกมาอยู่คนเดียว มีความคิดอยากลาออกจากงานกลับบ้าน แต่เราก็ไม่อยากทำแบบนั้นเพราะงานหายากในช่วงแบบนี้ จิตใจเราตอนนี้บอกตรงๆว่าแย่มากค่ะยังคิดถึงเค้าทุกวันคิดวนไปวนมาซ้ำๆทำไมเค้าใจร้ายจัง พยายามเปิดใจแต่ก็ทำไม่ได้เพราะเรายังรักคนเก่ามากเลยเลือกที่จะไม่ไปให้ความหวังใครให้บาปกรรม เราพยายามหากิจกรรมทำค่ะ เช่น ออกไปข้างนอก ออกกำลังกาย รักตัวเองให้มากๆ เราพยายามทำมันอยู่ แต่พอกลับมาที่ห้องอยู่คนเดียว เราก็เป็นเหมือนเดิม ออกจากบ้านก็ต้องใช้เงิน ออกไปบ่อยๆก็คงไม่ดี และที่เราเป็นทุกวันนี้การตื่นนอนเป็นอะไรที่ทรมานมากเรารู้สึกสบายสุดคือตอนหลับ เวลาจะเยียวยาจริงหรือคะ เป็นเดือน หรือเป็นปีคะ ตัวเราเองไม่ใช่ไม่เคยอกหักหรอกค่ะ เราเคยแต่ในชีวิตที่ผ่านมาเราไม่เคยมั่นใจเท่ารักครั้งนี้มาก่อน เราคิดว่าคนนี้คือคนที่ใช่มากสำหรับเรา แต่สุดท้ายเราก็ผิดหวัง ใครมีวิธีมูฟออนเร็วๆได้บ้างมั้ยคะ ตอนที่เป็นอยู่ทุกวันนี้คือ เราร้อนรน เราเหมือนใจจะขาด เหมือนจะตายแต่ยังหายใจอยู่น่ะค่ะ
คุณใช้เวลานานเท่าไหร่กันในการเลิกรักใครสักคน